«احمد بخشایشی» کارشناس مسائل سیاست‌خارجی در گفت‌و‌گوی مشروح با خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، درباره ضدونقیض‌ها پیرامون مذاکرات صلح افغانستان خصوصا بعد از نشست وارسا، اظهار داشت: سیاست کلی کاخ‌سفید پیرامون افغانستان حالتی بین ایجاد ثبات و بحران در نوسان است. چرا که با حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان آنهم به بهانه مبارزه با طالبان، هرگونه اعلام موضع کابل در مذاکرات صلح، با هماهنگی واشنگتن صورت خواهد گرفت و افغانستان در این مسیر به‌تنهایی حرکت نمی‌کند.
* سیاست ایجاد انشقاق بین طالبان
این کارشناس مسائل افغانستان با طبیعی خواندن رویکرد ضدونقیض ناتو و افغانستان در صلح با طالبان اذعان داشت: رفتارهای متناقض از طرفین مذاکرات طبیعی است؛ زیرا در دنیای سیاست می‌بایست همه راههای ممکن پیموده شود، چرا که در این راستا از هر دو مولفه خشونت و دیپلماسی استفاده می‌شود؛ بنابراین زمانی که دولت افغانستان قادر به حل مشکل خود با طالبان نیست، گاهی اوقات تلاش می‌کند از طریق دیپلماسی وارد شود و بخشی از تروریست‌های طالبان را دچار انشقاق کند.
این کارشناس مسائل افغانستان تاکید کرد: بخشی از طالبان به‌دلیل اینکه از سوی دولت افغانستان به رسمیت نشناخته نمی‌شوند حاضر به مذاکره نیستند، این در حالی است که بخش دیگر طالبان خواستار مذاکره‌اند، بنابراین همین رویکرد به‌خودی‌خود سبب بروز اختلاف بین تروریست‌های طالبان می‌شود.
* بحران در افغانستان رمز ماندگاری نیروهای ناتو بخشایشی با بی‌معنا توصیف کردن مذاکرات صلح با توجه به عملکرد دوگانه طالبان، تصریح کرد: دولت کابل انتظار دارد با شکل‌گیری روند مذاکرات، طالبان به این موضوع احترام بگذارند؛ اما وقتی این گروه تروریستی بلافاصله پس از مذاکرات به اقدامات خود را در قالب انفجار، راه‌زنی و ایجاد بحران و ناامنی در ولایات افغانستان مبادرت می‌ورزد؛ بنابراین پیگیری مذاکره با آنان بی‌معنی است.
بخشایشی با تصریح کرد: چیزی که مسلم است، اینکه کاخ‌سفید علاقه‌ای به خاموش شدن شعله‌های نفاق و درگیری در افغانستان ندارد، به طوری که برخی مواقع این خود آمریکایی‌ها هستند که برای استمرار حضورشان در افغانستان آتش ناامنی و قومیت گرایی را روشن می‌کنند و در اصل حضور خود در افغانستان را با چنین بهانه‌هایی توجیه می‌کنند.
* موسس گروههای تروریستی چه کسانی هستند؟
این کارشناس مسائل سیاست‌خارجی با بیان اینکه در اصل باید ناامنی در افغانستان را در حضور نیوهای خارجی در این کشور جستجو کرد، تاکید کرد: در سال‌هایی که شوروی در افغانستان بود، دولت ایالات متحده گروهی تحت‌عنوان "مجاهدان مبارز" را که بعد‌ها گروههای تروریستی طالبان و القاعده از آن منشعب شدند را برای مقابله با شوروی ساماندهی کرد. بنابراین منشاء انشقاق و اختلاف از روز نخست در افغانستان خود آمریکایی‌ها بودند که با ساماندهی گروههای مسلحی به‌نام مجاهدین افغان، آتش فتنه را در این کشور برافروختند.
وی گفت: در حال‌حاضر واشنگتن تاحدی به برقراری امنیت در افغانستان متعهد است، اما خواهان آن نیست که امنیت محض در این کشور برقرار شود همان‌گونه که نمی‌‌خواهد ناامنی مطلق نیز در آن حکمفرما شود.
*کمک‌های مالی ناتو به کابل رمز حضور نظامی در افغانستان
بخشایشی در پایان با اشاره به کمک‌های مالی ناتو و آمریکا به دولت کابل به‌میزان سالیانه 5/4 میلیارد دلار با هدف تداوم حضور نظامیان خود در افغانستان، خاطرنشان کرد: حضور نظامیان واشنگتن در افغانستان مستلزم صرف هزینه و منابع مالی است؛ لذا این حضور نظامی، ارسال پول و کمک‌های مالی آمریکا و درمجموع سران‌ناتو به افغانستان را توجیه می‌کند.
انتهای پیام/