به گزارش
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی اصغر عزتی‌پاك، نویسنده و داور بخش داستان چهاردهمین مهرواره شعر و داستان جوان سوره، با بیان اینكه داستان‌هایی كه در كارگاه‌های آموزشی این مهرواره خوانده شد عموما مربوط به مسائل انسان ایرانی در 50 سال اخیر بود، اظهار كرد: اغلب نویسندگان جوان نگاهی به وقایع تاریخی داشتند و معمولا هم نگاهشان به پدیده‌ها و وقایع تاریخ معاصر كشور انتقادی بوده است.
وی ادامه داد: گاهی این نگاه ها و پرداختن به وقایع تاریخ معاصر در داستان جوان خام‌دستانه است و گاهی هم نگاه عمیق و تازه ای وجود دارد. داستان‌نویسان به لحاظ ساختاری و شكلی كامل و خوب هستند، اما گاهی در مسئله‌ای كه می‌خواهند روایت كنند با مشكل مواجه می‌شوند.
عزتی‌پاك خاطرنشان كرد: برای برخی نویسنده‌ها مضمون مهم است و برای برخی هم شكل مهم است. این همیشه وجود دارد. داستان هایی داشتیم كه كاملا شعاری بودند و داستان‌هایی هم وجود داشت كه كاملا ساختارگرا بودند و شكل و فرم روایت برایشان اهمیتی بیشتر از مضمون داشت. این ها همیشه هستند و نویسنده ها با توجه به علایق و دانش خود و حتی اندیشه شان می نویسند. كسی كه كمتر با مسائل فكری دست به گریبان است، سعی می كند كار را در فرم تعریف كند، البته این سخنم به این معنا نیست كه آن هایی كه فرم دارند، بی فكر هستند. اما می‌توانم این را بگویم كه نویسنده‌هایی كه موضع خاصی ندارند، بیشتر با فرم درگیر هستند.
وی تصریح كرد: مضمون گراها هم دو گونه هستند؛ برخی خیلی حرفه ای مضمون را در بافت می پیچیند و خیلی حرفه ای داستان را روایت می كنند، اما برخی از فرم غفلت می كنند و تنها به مضمون و پیامشان توجه نشان می دهند.
داور بخش داستان چهاردهمین مهرواره شعر و داستان جوان سوره، رجوع نویسندگان جوان به استاد و حضور در محافل ادبی را خوب توصیف كرد و گفت: در دهه‌های پیشین به دلیل اینكه منابع مكتوب كم بود، این نیاز هم بیشتر وجود داشت. اما امروز نویسنده‌های جوان بیشتر آثار تئوریك برای داستان‌نویسی را می‌خوانند. اما این موضوع كار را كامل نمی‌كند و ارائه اثر برای اهل فن و ارائه به مخاطبان و دریافت بازتاب‌های اثر می‌تواند برای آثار جوانان سازنده باشد.
انتهای پیام/