به گزارش
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، حکومت افغانستان سندی را زیر نام «افغانستان و جهان امروز، دیروز و فردا» ترتیب کرده و آن را در کنفرانس وارسا به رهبران کشورهای عضو ناتو ارایه می‌کند. افغانستان در این سند خواهان همکاری با ناتو شده است.
حکومت افغانستان در کنفرانس وارسا از ناتو می‌خواهد تا سالانه پنج میلیارد دالر در اختیار نیروهای افغان قرار دهد. خواست دیگر افغانستان ادامه ماموریت حمایت قاطع است که در چوکات آن، ناتو نظامیان افغان را آموزش و مشوره می‌دهد.
ادامه حمایت‌های هوایی ناتو در جنگ افغانستان خواست دیگر این کشور است. حکومت افغانستان در نشست وارسا از ناتو درخواست خواهد کرد تا قوای هوایی افغانستان را به صورت جدی تجهیز کند. قوای هوایی افغانستان در حال حاضر تنها 20 هواپیمای جنگی دارد.
حنیف اتمر، مشاور شورای امنیت ملی روز دوشنبه در یک کنفرانس خبری در کابل گفت: «آرزوی ما این است که برای پنج سال آینده همکاری کشورهای عضو پیمان ناتو با افغانستان در یک چارچوبی که قبلا از طریق موافقتنامه‌هایی که امضا شده، به نحوی تنظیم شود تا نیازمندی‌های مبارزه با تروریسم در عصر حاضر به درستی تنظیم شود.»
انتقال امنیتیبراساس توافق ناتو و افغانستان، این کشور در سال 2014 مسوولیت امنیت را به عهده گرفت. شمار نیروهای خارجی که به 150 هزار تن می‌رسید، حالا به ده هزار تن کاهش یافته است.
با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، گمان می‌رفت که حکومت این کشور سقوط خواهد کرد و طالبان یک بار دیگر قدرت را به دست خواهد گرفت. اما این پیشبینی درست نبود و نیروهای امنیتی افغانستان به سختی در برابر طالبان مقاومت کردند. سال‌های 2014 و 2015 برای نیروهای امنیتی بسیار خونبار بود.
حنیف اتمر گفت، با خروج نیروهای بین‌المللی، شمار نیروهای امنیتی افزایش نیافت، ولی گروه‌های تروریستی با نیرو و قدرت بیشتری حملات شان را افزایش دادند: «برخلاف توقع تعداد و قابلیت‌های تروریسم بین‌المللی و منطقوی که تلاش داشت از پاکستان خودرا به افغانستان منتقل کند به مراتب افزایش یافت.»
آقای اتمر تاکید کرد که افغانستان قربانی تروریسم است و گروه‌های تروریستی از چندین کشور جهان در افغانستان می‌جنگند. او گفت که افغانستان به نمایندگی از جهان با تروریستان در حال جنگ است: «ما به نیابت از جهان در برابر تروریسم ایستاده شدیم. در حالی که جهان با حضور 150 هزار عسکر کمک می‌کرد، اما ما امروز این جنگ را به تنهایی به پیش می‌بریم.»
انتقال سیاسیاز سوی دیگر حکومت افغانستان در سال 2014 در کنار انتقال نظامی، انتقال سیاسی را نیز تجربه کرد. انتخابات ریاست جمهوری مملو از تقلب، وضعیت سیاسی را بحرانی کرده بود و هرلحظه ممکن بود که اختلاف انتخاباتی منجر به برخوردهای نظامی و ازهم پاشیدن نظام شود.
اما بالاخره توافق شد تا حکومت وحدت ملی به وجود آید. آقای اتمر گفت این حکومت مشکلات خودرا دارد اما با این حکومت نتیجه اتفاق و اتحاد سیاسی است: «از همه امور همه ما راضی نیستیم ولی آنچه مهم است با آینده کشور خود با صداقت برخورد می کنیم و این حکومت با اطمینان به پیش می‌رود.»
آقای اتمر افزود که اصلاحات انتخاباتی تطبیق خواهد شد و انتخابات پارلمانی نیز پس از اصلاحات انتخاباتی برگزار می‌شود.
حکومت افغانستان در سال 2014 انتقال اقتصادی را نیز تجربه کرد. میلیون‌ها دالری که برای مصارف نیروهای خارجی به این کشور سرازیر می‌شد، قطع شد و حدود 450 هزار قراردادی خارجی افغانستان را ترک کردند.
کاهش کمک‌های بین‌المللی خلای بزرگی در عرصه اقتصاد به جا گذاشت، طوری که رکود اقتصادی در همه عرصه‌ها محسوس بود. اما حالا دولت افغانستان امیدوار است تا با تطبیق برنامه‌های منطقوی و ملی شاهد بهبود نسبی وضعیت اقتصادی باشد.
صلح با طالبانیکی از خواست‌های جهان از افغانستان صلح است. سال گذشته گروه چهارجانبه صلح با اشتراک نمایندگان افغانستان، پاکستان، امریکا و چین گفتگوهای صلح را آغاز کردند. این مذاکرات پس از آن متوقف شد که پاکستان برخلاف وعده قبلی نمایندگان طالبان را پشت میز مذاکره حاضر نکرد.
آقای اتمر گفت، افغانستان می‌خواهد مستقیما با پاکستان مذاکره کند. چون گروه طالبان به نمایندگی از پاکستان با نیروهای امنیتی می‌جنگد: «این که متاسفانه در عرصه صلح پیشرفتی نکردیم، مقصر دولت افغانستان نیست. افغانستان را دنیا،مردم ما و مردم منطقه به خوبی درک کرد. گامی را که ما برداشتیم، شجاعانه بود، با اصول بود. اما پاسخی را که دریافت کردیم متاسفانه عاری از هردو بود.»
گفتگوهای صلح در حال حاضر متوقف است و افغانستان می‌گوید تا زمانی که پاکستان صادقانه در این راستا همکاری نکند، این گفتگوها نتیجه‌ای در پی ندارد.
کشورهای ایتلاف به رهبری امریکا در سال 2001 پس از آن به افغانستان حمله کردند که گفته شد القاعده مسوول حمله 11 سپتامبر است. گروه طالبان در نتیجه حمله امریکا و کشورهای ایتلاف شکست خورد، اما طالبان در سال‌های 2007 و 2008 دوباره تجدید قوا کردند و دست به مقاومت‌های مسلحانه زدند.
دویچه‌وله نوشت: حالا افغانستان از یک سو با طالبان می‌جنگد و از سوی دیگر داعش تهدیدهای تازه‌ای را در این کشور خلق کرده، این کشور خواهان تداوم همکاری‌های ناتو است.
انتهای پیام/