به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ظاهر آیات سوره قدر نشان مى دهد که شب قدر مخصوص زمان نزول قرآن و عصر پیامبر اکرم (ص) نبوده، بلکه همه سال تا پایان جهان تکرار مى شود.
تعبير به فعل مضارع (تنزل) كه دلالت بر استمرار دارد، و همچنين تعبير به جمله اسميه «سلام هى حتى مطلع الفجر» كه نشانه دوام است نيز گواه بر اين معنى است .به علاوه روايات بسيارى كه شايد در حد تواتر باشد نيز اين معنى را تاييد مى كند.
صريح روايات متعدد اين است كه شب قدر از مواهب الهى بر اين امت مى باشد، چنانكه در حديثى از پيغمبر اكرم (ص) آمده است كه فرمود: ان الله وهب لامتى ليلة القدر لم يعطها من كان قبلهم» یعنی خداوند به امت من شب قدر را بخشيده و احدى از امت هاى پيشين از اين موهبت برخوردار نبودند.
البته باید گفت لیله القدر در انبیای سلف بوده است ولی الزاماً در ماه مبارک نبوده است، بلکه در اوقاتی که مخصوص خودشان بوده واقع شده است یعنی آنها در سیر خود مرحله ای داشتند که به اوج قله وصل رسیده بودند. لذا در این حال حقایق بر قلب آنها وارد می شود.
این نزول حقایق در شریعت اسلام و در دوران ولایت محمدی را خداوند در یکی از شب های ماه مبارک زمضان قرار داده است و به مناسبت اتصالی که بین عالم ملک و ملکوت اتفاق می افتد، این شب لیله القدر نامیده شده یعنی آن حقایقی که در مرتبه وجود جمعی هستند تقدیر می شوند و از مجرای انسان کامل به انسان های دیگر می رسند.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/