اَللّهُمَّ اغْسِلْنى فیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَطَهِّرْنى فیهِ مِنَ
خدایا شستشویم ده در این ماه از گناهان و پاکم کن در آن از
الْعُیُوبِ وَامْتَحِنْ قَلْبى فیهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ الْمُذْنِبینَ
عیبها و آزمایش کن در آن دلم را به پرهیزکارى دلها اى نادیده گیرنده لغزشهاى گنهکاران.
تفسیر آیت الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز بیست و سوم رمضان:
شسته شدن از گناه در تمامی زمان‌ها و دین‌ها وجود داشته و دارد. در ابتدای دعای امروز بنده از خدا می‌خواهد که وجودش از گناه و عیب و نقص پاک شود. منظور از غسل در این عبارت شسته شدن روحی است نه جسمی.
عبارت بعد، یک مسئله به نسبت پیچیده بیان می‌شود. بنده در این روز می‌خواهد خداوند قلبش را امتحان کند. امتحانی که در پایان منجر به تقوای قلب انسان شود. علت این که بنده امتحان و تقوا در دل را طلب می‌کند این است که دل انسان کانون آگاهی و خواست انسان است.
در پایان بنده خدا را به صفت عذر پذیری قسم می‌دهد. در واقع بنده از خدا می‌خواهد که با این صفتش عذر گناهانش را بپذیرد.
انتهای پیام/