روزی روزگاری صندلی‌هایی بود و صف‌های طولانی تماشاگران و آپارات هایی که بی وقفه میچرخیدند.اما امروز دیگر خبری از چرخش دستگاه آپارات نیست و از آن خاطره ها جز گرد و غبار و سکوت چیزی باقی نمانده‌است. شور و هیاهوی تشویق ها و اشک‌هایی که برای قهرمانان فیلم‌ها ریخته می‌شد تبدیل به سالن‌های تاریک با پرده خاموش شده است، حال همان سینماهای بدون صندلی انبارهایی برای کالاهای تجاری هستند.اینجا لاله‌زار، گورستان سینماهای جهان است.
