جعفربای آسیب شناس اجتماعی در گفت و گو با
خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛گفت: انسانی که متولد می شود از بدو تولد دارای "حس کنجکاوی" است و هرچه قدر زمان می گذرد این حس به مراتب قوی تر می شود تا جایی که کودک شما پس از گذراندن دوره سنی شروع به پرسیدن سوال های خاص از شما می کند.
وی ادامه داد:برخی والدین به جای اینکه خوشحال باشند فرزندشان مراحل رشد خود را به سلامت طی می کند، از سوالات فرزند خود کلافه شده و تصور می کنند کودکشان فضول است و به هر چیزی کار دارد در حالی که او با پرسش در حال یادگیری و شناخت دنیای اطراف خود است.
بای اذعان داشت:کودکان بیشتر برای عوامل بیرونی وپیرامونی کنجکاوی می کنند که در این میان نقش والدین پررنگ تر از قبل می شود و در صورتی کودکان پرسش های خارج از محدوده سنی شان پرسیدند والدین نباید با آن ها برخورد کنند بلکه باید با آ ها با روی باز برخورد کنند.
از ویژگی های دیگر کنجکاوی یادگیری های رفتاری است که در کودکان ایجاد می شود. در واقع آنها می آموزند که چگونه عمل کنند. وقتی سعی می کنیم با تکنیک کنجکاوی بچه را از نظر فکری و هیجانی پخته کنیم، کودک آن را به عمل تبدیل می کند. وقتی به عمل تبدیل شد، رشد رفتاری هم صورت می گیرد. همچنین نوجوان و کودک ما در درون خانه آرام تر می شود و لجبازی و پرخاشگری او نیز کمتر می شود.
والدین باید بداننداگر کودکان آرام و ساکت و بی تحرکی دارند باید برای کودک محیطی غنی فراهم کنند و با فرستادن آن ها به مهدکودک روحیه خودباروری را در آن ها تقویت کنند.
انتهای پیام/