به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
اهواز، آیات متعددی در قرآن كریم از آفرینش و تدبیر جهان هستی و مافیها توسط خداوند حیّ قیوم سخن به میان آورده اند و تدبر در این آفرینش و تدبیر الهی یكی از تكلیف هایی است كه از انسان ها خواسته شده است تا از طریق نشانه های روشن تدبیرهای حكیمانه در آفرینش و مدیریت جهان هستی، به آفریننده و مدبر حكیم آن پی ببرند.
بخشی از آیات سوره مباركه انعام (آیات ۹۵ تا ۹۹) توجه ما را به آیات تكوینی خداوند در جهان هستی جلب میكند و حقايق زيبایی را برای ما روشن میكند:
إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَى یخْرِجُ الْحَی مِنَ الْمَیتِ وَمُخْرِجُ الْمَیتِ مِنَ الْحَی ذَلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ(۹۵):خدا شكافنده دانه و هسته است زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون می آورد چنين ست خداى شما پس چگونه [از حق] منحرف می شويد.
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّیلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ(۹۶): [هموست كه] شكافنده صبح است و شب را براى آرامش و خورشيد و ماه را وسيله حساب قرار داده اين اندازه گيرى آن تواناى داناست.
وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ(۹۷): و اوست كسى كه ستارگان را براى شما قرار داده تا به وسيله آنها در تاريكي هاى خشكى و دريا راه يابيد به يقين ما دلايل [خود] را براى گروهى كه می دانند به روشنى بيان كرده ايم.
وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یفْقَهُونَ (۹۸):و او همان كسى است كه شما را از يك تن پديد آورد پس [براى شما] قرارگاه و محل امانتى [مقرر كرد] بىترديد ما آيات [خود] را براى مردمى كه مىفهمند به روشنى بيان كردهايم.
وَهُوَ الَّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَیءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیةٌ وَجَنَّاتٍ مِنْ أَعْنَابٍ وَالزَّیتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَیرَ مُتَشَابِهٍ انْظُرُوا إِلَى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَینْعِهِ إِنَّ فِی ذَلِكُمْ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یؤْمِنُونَ (۹۹):
و اوست كسى كه از آسمان آبى فرود آورد پس به وسيله آن از هر گونه گياه برآورديم و از آن [گياه] جوانه سبزى خارج ساختيم كه از آن دانه هاى متراكمى برمی آوريم و از شكوفه درخت خرما خوشه هايى است نزديك به هم و [نيز] باغ هايى از انگور و زيتون و انار همانند و غير همانند خارج نموديم به ميوه آن چون ثمر دهد و به [طرز] رسيدنش بنگريد قطعا در اينها براى مردمى كه ايمان می آورند نشانه هاست.
شكافتن دانه ها و هسته های گیاهان، تولد زندگی، روشن شدن صبح و ایجاد شب های آرامش بخش، حركت خورشید و ماه و مبنا قرار گرفتن آن در حساب و نظم بخشیدن به زندگی انسان، هدایت گری ستارگان، ایجاد انسان ها از یك نفس واحد، فرودآمدن آب از آسمان و خرمی زمین و سرسبزی گیاهان، ثمردادن گیاهان و طرز رسیدن آنها همه و همه نشانه های خداوند و تدبیر او در آفرینش جهان هستند.
نعمت هایی كه به جهت آمد و شد همیشگی، حضور دائمیشان در مقابل چشم های ما و وفورشان پیرامونمان، كمتر به عنوان راهی برای رسیدن ما به حقيقت هستی و درك حضور مدبرانه خداوند در زندگیمان مطرح می‌شوند.
خداوند در برخی دیگر از سوره های قرآن كریم مانند سوره ملك و واقعه با طرح چندین پرسش، اندیشه ما را به این سمت سوق میدهد كه خالق و مدبر اصلی این رویدادها كه اساسی ترین اتفاقات زندگی مادی بشر هستند و نظم امور انسان و معاش او بر مبنای آنها استوار است، چه كسی است؟ اگر خداوند از رزق دادن به انسان امساك كند، چه كسی میتواند به او روزی برساند؟ اگر آبهای آشامیدنی شما یك روز در زمین فرو برود، چه كسی میتواند آب گوارا در اختیارتان قرار دهد؟ قدرت آتش در درختان، فرودآمدن آب از ابرها و قدرت رویش دانهها از كجاست؟ تأمل در اين پرسشها میتواند دست تدبير خداوند در پديده های عالم را به روشنی به ما نشان دهد.
تفكر در این آیات به گفته علامه طباطبایی روشن میسازد هیچ یک از مخلوقات در ذات خود استقلالی ندارند و وابسته به پروردگارشان هستند که امور آنها را تدبیر میكند.
وقت گذاشتن برای همراهی قلب با این پرسش ها و ممارست در تفكر، میتواند پرده های غفلت را از مقابل دیدگانمان كنار بزند و كاری كند كه در برابر هر آیه و نعمت زانو زده و لطف و رأفت و علم و عظمت بی نهایت خداوند را با بهت به تماشا بنشینیم.
مرور این آیات و داشتن تصویر كلی از آنها به ما كمك میكند مالك و مدبر و گرداننده اصلی جهان را از ورای هر اتفاق كوچك و بزرگ در جهان هستی ببینیم و این نقش پررنگ در جریان زندگی روزمره از برابر چشم های ما محو نشود.
انتهای پیام/و