بعضی باباها چقدر بی رحم شدن!
خوش به حال بچه های ما که سایه پدر و مادر بالای سرشونه.
اذان نداده، دو تا نون بربری داغ و پنیر لیقوان در دست میریم خونه و افطار رو کنار بچه ها نوش جان میکنیم!
اصلا هم عین خیالمون نیست در خانه همسایه بغلیمون چه می گذره چه برسد به کشورهایی مسلمان همسایه!
بعضی باباها چقدر بی رحم هستند!
بجای اینکه برن توی صف نون داغ وایسن، بلند میشن هزاران کیلومتر میرن اونورتر و می جنگند!
اون وقت هیشکی نیست واسه بچه شون نون بگیره!
اون وقت بچه سر سفره همش باید بهونه بابا رو بگیره!
اون وقت مامانی می مونه به بچه کوچولو بگه که:
چرا بابا برای افطار نیومده!
مگه بابا روزه نمی گیره؟
پس چرا نمیاد بشینه کنار من و لقمه های کوچولو بگیره و بذاره دهنم؟! بابا!
تو دلت واسه عسلت تنگ نشده؟!
من گشنمه بابا.
میشنوی؟! فقط میخوام با دست تو سیر بشم.
فقط با بودن تو آروم می گیرم بابا!
کجایی بابا؟!
منبع: مشرق
انتهای پیام/