اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ
خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز و تازیانه هاى عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت
وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَ
بدان نعمت بخشى و الطافى که نسبت به بندگان دارى دورم بدار اى آخرین حد اشتیاق مشتاقان.
تفسیر آیت‌الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز ششم ماه رمضان:
در این روز بنده از خدا می‌خواهد به دلیل گناهانی که انجام داده است، خوار نشود و به همین دلیل به وی تازیانه نزند. خداوند به سبب گناهی که بنده مرتکب می‌شود تازیانه به وی می‌زند. تازیانه خدا همان عذاب‌های الهی مانند سیل و زلزله است، تازیانه‌ای که عقوبت یا همان نتیجه کارهای بد انسانیست.
در همین راستا بنده می‌گوید که نتیجه گناهان را از من دور کن. بنده در پایان خداوند را به منتش قسم می‌دهد؛ به همه آن نعمت‌هایی که به بندگان داده است، تا گناهان وی را ببخشاید.
انتهای پیام/