توصیه های دارویی در ماه مبارک رمضان

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم؛هر کدام از روزه داران باتوجه به اینکه مقلد کدامیک از مراجع عالیقدر هستند باید از فتواها و نظرات فقهی مربوطه تبعیت کنند, اما مطالبی که درادامه اشاره می شود به صورت نظر غالب فقهاست:

قطره های چشمی, گوشی و بینی مکروه است به حلق برسد ولی روزه را باطل نمی کند (نظرات مراجع متفاوت است).
اسپری های دهانی و بینی منعی ندارند.
تنقیه با مایع روان روزه را باطل می کند, اما شیاف ها و کرم های مقعدی و یا واژینال منعی ندارند.
آمپول های تزریقی عضلانی, زیرجلدی و وریدی مشکلی ندارند (به استثناء سرم تزریقی, تغذیه وریدی و یا آمپول هایی که جنبه ی تقویتی دارند).
داروهای پوستی مثل پماد, کرم و چسب های پوستی بلامانع هستند.
افرادی که باید داروهای خود را به طور روزانه (یکبار در روز) مصرف کنند:
 برای ادامه درمان خود در زمان روزه داری با مشکل خاصی روبه رو نیستند. این بیماران می توانند زمان مصرف داروی خود را در فاصله بین افطار تا سحر قرار دهند. در صورتی که لازم است داروی خود را با معده خالی مصرف کنند، بهترین زمان مصرف دارو برای آنها یک ساعت قبل از سحری و یا دو ساعت بعد از افطار باشد.
آنهایی که باید چند بار در روز دارو مصرف کنند:
بیمارانی که مجبور به مصرف روزی دو بار داروها هستند، ممکن است پس از مشورت با پزشک معالج خود قادر باشند داروهای خود را در فاصله بین افطار تا سحر استفاده کنند که البته این مسئله در مورد برخی دارو ها به ویژه آنتی بیوتیک ها صادق نیست (باتوجه به طولانی بودن زمان روزه داری و فاصله کوتاه افطار تا سحر) و برای حفظ غلظت خونی باید سرساعت استفاده شوند. این مورد برای بیمارانی که مجبور به مصرف داروها با دفعات بیشتر هستند تقریباً ناممکن است و این قبیل افراد بهتر است از روزه داری صرف نظر نمایند. در مواردی خاص ممکن است پزشک معالج قادر باشد با جایگزینی داروهای این بیماران با انواع طولانی اثر آنها و یا تعویض دارو با یک داروی مشابه با نیمه عمر طولانی تر امکان روزه داری را برای این گروه از بیماران نیز فراهم نماید. در این موارد صرفاً نظر پزشک درمانگر تعیین کننده است.
اگر چه تشخیص مجاز بودن روزه داری برای افراد مبتلا به بیماری صرفاً با نظر پزشک درمانگر و رعایت جوانب شرعی آن امکانپذیر است, در مورد بیمارانی که این اجازه را دارند ولی هم زمان به مصرف داروها نیز نیاز دارند, می توان پیشنهادات زیر را مطرح کرد:
۱- ممکن است در مواردی پزشک معالج قادر باشد با جایگزین کردن اشکال خوراکی داروها با غیرخوراکی آنها امکان روزه داری را برای بعضی از بیماران فراهم نماید.
۲- در مورد بیمارانی که مجبور به مصرف بیش از یکبار داروها در روز هستند، ممکن است پزشک معالج قادر باشد با تعویض دارو با یک داروی دیگر با نیمه عمر طولانی تر از همان گروه درمانی و یا تجویز اشکال دارویی طولانی الاثر داروها با کاهش دفعات مصرف داروها امکان روزه داری را برای این بیماران فراهم نماید.
۳- از آنجا که به هم خوردن عادات غذایی در ایام ماه مبارک رمضان باعث بروز تغییراتی در روند های فیزیولوژیک و متابولیک بدن و در نتیجه ایجاد تغییرات در میزان و سرعت متابولیسم و دفع داروها خواهد شد، لازم است علایم حیاتی مربوط به کنترل بیماری با دقت بیشتر و در فواصل کوتاه تری کنترل شود.
۴- از آنجاکه مصرف کافی آب و مایعات نقش بسیار مهمی در دفع داروها و متابولیت های ناشی از آنها دارد، لازم است دقت شود که در فاصله بین افطار تا سحر به میزان کافی آب و مایعات به بدن روزه داران و به خصوص بیمارانی که دارو مصرف می کنند، برسد.این اقدام ضمن تامین نیاز بدن روزه داران به مایعات، به خصوص در زمانی که ماه مبارک رمضان در فصل گرما قرار دارد، شرایط لازم را برای دفع مناسب داروها و متابولیت های آنها از بدن فراهم خواهد کرد.