اَللّهُمَّ قَرِّبْنى فیهِ اِلى مَرْضاتِکَ وَجَنِّبْنى فیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَنَقِماتِکَ
خدایا نزدیکم کن در این ماه بسوى موجبات خوشنودیت و دورم ساز در آن از خشم و عذابت
وَوَفِّقْنى فیهِ لِقِرآئِةِ ایاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
و موفقم دار در این روز بخواندن آیات قرآنیت به رحمت خود اى مهربانترین مهربانان.
تفسیر آیت‌الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز دوم رمضان:
در ابتدا بنده از خدا می‌خواهد که به مقام رضاء الهی برسد، مقامی که آرزوی بنده است و حتی از مقام تسلیم ارزشمندتر است.
در ادامه به نتیجه اعمال بد اشاره می‌شود و بنده از خدا می خواهد که وی را با وجود گناهی که از روی غفلت مرتکب شده است از عقوبت و کیفر الهی دور کند.
در عبارت بعدی بنده از خداوند توفیق خواندن قرآن را می‌خواهد، خواندنی که همراه با تدبر عمیق باشد و نه رو خوانی صرف، این توفیق به وسیله رحمت الهی محقق می‌شود.
انتهای پیام/