به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، از گرگان؛کارگران و صنعت‌گران زحمت‌کش در حوزه‌های مختلف صنعتی، کشاورزی، خدماتی به‌عنوان پایه و سرمایه اصلی صنعت و تولید کشور هستند. همت، پشتکار، مهارت، مقاومت، اقدام و عمل کارگران ایران اسلامی تضمین‌کننده پیشرفت و تعالی و تحقق بخش سند چشم‌انداز بیست ساله کشور است.
آقا و خانم صیادچی که یک زن و شوهر ترکمن هستند با ایجاد یک کارگاه خیاطی در شهرستانی که سومین شهر بیکار گلستان است هم برای خود و هم رای چندین کارجو ، شغل فراهم کردند.
پس از شنیدن آوازه کاری این زوج موفق همراه با تیم خبری سری به کارگاه خیاطی رومینا زدیم ، جایی که داوود و بهناز صیادچی خیاطی می کنند و چرخ سنگین زندگی را با دستان توانمندشان و با کمک چرخ های خیاطی به حرکت در آورده اند.
بهناز صیاد چی درباره کارش گفت ؛ علاقه من به خیاطی بسیار زیاد بود بطوریکه از کودکی برای عروسکهایم با دست لباس می دوختم و توانستم با دیدن لباسهای آماده کم کم خیاطی را فرا بگیرم طوری که در سن اول راهنمایی برای بعضی از هم کلاسی هایم فرم مدرسه می دوختم .
خانم صیادچی ادامه داد ؛ اولین دستمزدی که گرفتم 150 تومان بود و از محل درآمدش برای خودم چیزهایی که دوست داشتم ( با لبخند می گوید کش و گیره و کلا چیزهایی که مورد علاقه دختران است ) می خریدم.
وی گفت ؛ اولین چرخ خیاطی ام را برادرم 25 سال پیش برایم به عنوان هدیه خرید و استفاده از آن را به من آموزش داد ومن کارم را جدی تر از همان موقع شروع کردم.
بهناز اضافه کرد ؛ عشق و علاقه زیاد به خیاطی و رفتارهای پرمهر همه خانواده ام پدرم و مادرم و برادرم باعث شد من در کارم مصمم تر شوم.
خانم صیاد چی افزود ؛ در کنار این حمایت های خانواده پدری ، ازدواج نقطه عطفی در زندگی کاری من بود چرا که همسرم بیش از خانواده مرا تشویق به کار می کرد و در نهایت هم این همسرم بود که پیشنهاد کارگاه را داد و همه کارهای مربوط به تاسیس کارگاه را بر دوش کشید.
این بانوی جوان ترکمن می گوید ؛ با پیگیری های همسرم بالاخره کارگاه خیاطی مان تاسیس شد و حالا علاوه بر اینکه زندگی خوبی برای خود و خانواده مان فرام کرده ایم ، 6 نفر هم به طور مستقیم در کارگاه مشغولند که البته این تعداد در زمان تولید لباس مدارس تا 15 نفر افزایش می یابد.
آقای صیادچی و همسرش بهناز صیادچی با کمک هم کارگاه خیاطی ( تولیدی لباس رومینا ) را در گمیشان احداث کردند و علاوه بر اینکه یک زندگی ایده آل و مرفح برای خانواده خود برای 6 به طور مستقیم اشتغالزایی ایجاد کردند که در زمان تولید لباس مدارس این تعداد تا 15 نفر افزایش می یابد.
بهناز صیادچی می گوید : اینکه چند نفر از شاگردان من در طول این سالها استاد شدند و از محل درآمدشان جهیزیه خودشان را تهیه کردند و حالا هم کمک و یاور خانواده هایشان هستند بیش از هرچیز مرا شاد می کند.
داوود صیادچی43 ساله هم در این باره می گوید ؛ من چند سال در شرکت نفت و پالاشگاه واحد بنزین ترکمن باشی ترکمنستان مشغول بودم و از بچگی والیبالیست و کاپیتان گروه بودم همه اینها باعث شده بود روابط عمومی بالایی داشته باشم برای همین کارهای خرید و فروش ، هماهنگی وام گرفتن و تقریبا تمام کارهای بیرونی کارگاه بر عهده من هست .
وی در پاسخ به اینکه چرا تصمیم گرفتید به جای شرکت نفت کار در کارگاه خیاطی را انتخاب کند گفت ؛ به غیر از درآمد خوب و حس خوب موفقیت که البته مهم هم هست اینکه بتوانیم برای چندین نفر شغل ایجاد کنید و در شادیم و موفقیت دیگران هم سهیم باشی بسیار ارزشمند است ، چرا که وقتی هر یک از ما درآمد بالایی داشته باشیم قطعا به دلیل خرید ما سوپر محل ، آژانس محل و... از محل خرید خوب ما رونق می گیرد وکلا به زندگی همه کمک می شود.
وی با بیان اینکه موفقیت نیاز به سرمایه بزرگ ندارد افزود ؛ ما کارمان را با وام های کوچک در حد وسعمان و پس اندازهای کوچک آغاز کردیم و سپس آن را توسعه دادیم این غلط است که انتظار داشته باشیم همان اول یک سرمایه بزرگ داشت تا بشود کار بزرگ انجام داد.
وی در پایان گفت ؛ پیشرفت آدمها به اندازه بزرگی آرزوهایشان است ما نباید تواناییهایمان را دست کم بگیریم .
انتهای پیام/