به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ بلومبرگ با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: نشست‌های اعضای «اوپک» (سازمان کشورهای صادرکننده نفت) در وین برای سال‌ها تداعی‌کننده ثروت، قدرت و ابهت بود. در حالی که، در آخرین نشست این سازمان از جلال و جبورت گذشته نشانی نبود.
در ادامه این گزارش آمده است: نخستین سال‌های دهه 70 میلادی آخرین زمانی بود که اوپک به معنای واقعی همانند یک کارتل نفتی عمل کرد. اعضای این سازمان که در آن سال‌ها بیش از نیمی از نفت مورد نیاز جهان را تأمین می‌کردند، برای کنترل بهای طلای سیاه و از بین بردن نشانه‌های استعمار متفق‌القول بودند. این‌روزها، اوپک تنها 40 درصد نفت جهان را تولید می‌کند. با این حال، ار یکپارچگی گذشته در این سازمان خبری نیست. چنددستگی ایجادشده در میان اعضای اوپک دلایل متعددی دارد که از آن جمله می‌توان از نابرابری اقتصادی در میان کشورهای حوزه خلیج فارس و ونزوئلا و همچنین خصومت میان ایران و عربستان سعودی نام برد.
با این وجود، تهدید واقعی برای اوپک پدیده‌ای به نام «نفت شیل» است که خود این سازمان باعث بوجود آمدنش شد. اگر اوپک زمانی که با افزایش تقاضای چین برای نفت‌خام در اوایل قرن جاری میلادی مواجه شد، همانند کارتل‌های حقیقی عمل و نفت مورد نیاز این کشور را تأمین می‌کرد، بهای طلای سیاه تا بالای 100 دلار در هر بشکه جلوگیری افزایش نمی‌یافت.
قیمت‌های نجومی نفت‌خام برای شرکت‌های نفتی آمریکا این انگیزه و امکان را فراهم کرد تا درون صخره‌ها بدنبال نفت بگردند.
اکنون به جای آن‌که اوپک بازار نفت را کنترل کند، این بازار نفت است که اوپک را کنترل می‌کند. اعضای این سازمان ممکن است همانند گذشته به دیدارهای خودشان ادامه دهند، اما جای خالی قدرت و ثروت گذشته در این دیدارها مشهود خواهد بود.
نفت شیل نفت نامتعارفی است که از گرماکافت، هیدروژنه‌کردن، و انحلال گرمایی خرده‌های سنگ نفت‌زا (شِیل نفتی) به دست می‌آید. این فرایندها مواد آلی درون سنگ(کروژن) را به نفت و گاز مصنوعی تبدیل می‌کنند. از نفت حاصله می‌توان بلافاصله به عنوان سوخت استفاده کرد و یا با افزودن هیدروژن و زدودن ناخالصی‌ها چون سولفور و نیتروژن، آن را ارتقا داد تا به عنوان ماده‌ی اولیه وارد پالایشگاه شود. محصولات پالایش‌شده را می‌توان در همان مصارفی به‌کار برد که محصولات پالایش‌شده‌ی نفت‌خام به کار می‌روند.
انتهای پیام/