به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی نقل می‌کند: دورانی که در عراق در محضر امام خمینی (ره) بودیم بسیار متفاوت بود. پس از توافقی که بین دو رژیم گذشته صورت گرفت، کار برای مخالفان حکومت بسیار سخت شد.
وی ادامه می دهد: در یکی از مراسم که امام خمینی (ره) به کربلا آمده بودند اطراف حرم روحانی متفاوتی را دیدم، به او نزدیک شدم که مرحوم مطهری بود، ایشان تا مرا دیدند، گفتند من منتظر فردی مثل شما بودم که خدمت امام برسم، نگرانی نیز ندارم چرا که ساواک فهمیده برای زیارت عتبات به عراق می‌آیم، مرا خواستند و من نیز تأکید کردم که برای دیدار امام که استاد بنده هستند به آنجا خواهم رفت.
دعایی می افزاید: به اتفاق مرحوم مطهری خدمت امام رسیدیم زمانی که ایشان را دیدم، مطرح کردم که از شما مژدگانی می‌خواهم مهمان عزیزی داریم! در آن زمان شهید مطهری وارد شدند، امام خمینی (ره) از جایشان بلند شده و چند قدم به سوی شهید مطهری رفتند و صمیمانه ایشان را در آغوش گرفتند. شهید مطهری می‌گریست و امام بغض کرده بود.
وی با بیان اینکه مراجع زمانی که مهمان بزرگ و عزیزی دارند برای آنها جلوس می‌گذارند تا دیگران خدمت آنان برسند، تصریح می کند: امام همه شب دو ساعت در حیاط منزل خود می‌نشستند و مردم خدمت ایشان می‌آمدند، جز شب‌های جمعه که خود را برای تدریس آماده می‌کردند. ما آن شب برای شهید مطهری جلوس گذاشتیم تا علاقه‌مندان ایشان خدمتشان برسند و امام هر دو ساعت آنجا نشستند و با مرحوم مطهری بودند.
منبع: همشهری
انتهای پیام/