وی گفت: آبلیموی مصنوعی از سوی وزارت بهداشت و سازمان استاندارد کشور به رسمیت شناخته می‌شود و طبق آخرین اطلاعات از این پس کلمه طبیعی روی بطری آبلیموهای صنعتی جای خود را به چاشنی می دهد زیرا در این محصولات لیموترشی به کار نرفته و چیزی جز چاشنی نیست.
وی تاکید کرد: 15 سال پیش 2 الی 3 شرکت تولید کننده در ایران با دستکاری تکنولوژی اقدام به تولید آبلیموی غیر طبیعی با ترکیبی از آب، رنگ، اسانس، اسید و برخی افزودنی‌های دیگر کردند که محصول خروجی را دقیقا مطابق با استانداردهای کیفی نشان می‌داد، آزمایش‌های تعیین کیفیت را به خوبی جواب داد و با قیمتی بسیار ارزان‌تر در بازار توزیع شد، این موضوع سایر تولید کنندگان آبلیموی طبیعی را دچار مشکلات جدی کرد که علی رغم همه تلاش‌ها و اعتراض آنها به نهادهای نظارتی هیچ اتفاقی برای جلوگیری از تولید و توزیع رخ نداد زیرا این نهادها مدعی بودند که محصول نهایی مطابق استاندارد است اما حداقل اجازه آن را هم ندادند که واژه طبیعی از برچسب این محصول برداشته شود.
این متخصص صنایع غذایی با اشاره به اینکه توانمندی های بیوتکنولوژیکی امکان تقلب را در تولید محصولات مصنوعی فراهم کرده، گفت: به علت قیمت پایین آبلیموهای صنعتی جدید و تنگ تر شدن فضای رقابتی بین تولیدات داخلی، سایر تولید کنندگان صنایع غذایی نیز به ناچار مجبور به تولید نسل جدید آبلیموهای به ظاهر طبیعی و توزیع آنها شدند.
وی تصریح کرد: جدا از اختلاف در رنگ و بو علاوه بر آزمایش‌های انجام شده‌ی اخیر تفاوت قیمت آشکار یک بطری آبلیموی صنعتی و یک لیتر آبلیموی کاملا طبیعی به خوبی گواه بر مصنوعی و تقلبی بودن محصولات صنعتی است.
فروزان فرد اظهار داشت: پس از گذشت بیش از 15 سال هم اکنون مسئولان نظام سلامت برآنند تا برند آبلیموی مصنوعی را تحت عنوان چاشنی با پروانه تولید مستقل به رسمیت بشناسند تا این پرونده برای همیشه بسته شود زیرا این محصولات نامرغوب و از نظر استاندارد بی کیفیت نبوده و تنها تفاوت آنها با نوع ارگانیک، مصنوعی و تقلبی بودنشان است.
انتهای پیام/