به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ همیشه گفته اند که داشتن تعادل در رفتار ها و اعمال بسیار مهم و ضروری است، افراط در هر کاری، اشتباه است. حتی رفتار هایی که کاملا صحیح هستند نیز با زیاده روی ، کاملا غلط و نادرست می شوند. یکی از این رفتار ها ، محبت کردن است. محبت نسبت به اعضای خانواده یا هر چیز دیگری اگر از حد معمول بگذرد نوعی مشکل به حساب می آید.
دوست داشتن واژه‌ای است که در بین ما انسان ها رواج دارد، اما عشق واقعی عشقی است که بدون حد و مرز و معنوی باشد.هنگامی که بتوانیم دوست داشته باشیم بدون اینکه توقع داشته باشیم دوست داشته شویم آن موقع است که عشق ما به انسان ها تبدیل به عشقی اسطوره‌ای و پایدار می شود.
از محبت خارها گل می شود
معمولا افراد تمایل و نیاز دارند که به افرد خاصی محبت کنند و از آنها محبت ببینند و به آنها عشق بورزند؛ زیرا دوست داشتن نیازهای طبیعی و روانشناختی افراد است که در جهت رشد آنها مفید بوده، افراد به شیوه‌های افراطی دست به کارهایی می‌زنند که محبت آنها را جبران کرده و بخواهند از طریق شیوه‌های دیگر، محبت اطرافیان را به دست آورند.
حسین ابراهیمی مقدم در گفت‌و گو با خبرنگار بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران درباره عشقی که منجر به ایجاد توقع می شود، گفت: برخی معتقدند انسان برای فردی می‌میرد که برایش تب کند اما روانشناسان می‌گویند برای کسی بمیر که برایت بمیرد. بنابراین به کسی محبت کنید که ارزش محبت شما را بداند .
وی افزود: این را نباید فراموش کنیم که اگر طرف مقابل ظرفیت ، توانایی تجزیه و تحلیل یا قدرت استدلال درست نداشته باشد احتمال دارد که محبت های شما را به تدریج به عنوان وظیفه تلقی کند و اصطلاحا "لطف مکرر حق مسلم" به وجود می‌آورد .
سنگ بزرگ نشانه نزدن است
ابراهیمی مقدم ادامه داد: به عنوان مثال اگر شما در حال نذری دادن باشید وقتی که فردی ظرف یک نفره را جلو می‌آورد، طلب یک سهم نذری دارد ولی کسی که ظرف بزرگی می‌آورد، بنابراین انتظار بیش از یک سهم را دارد. حال تصور کنید فردی که ظرف یک نفره آورده باشد و شما بخواهید 4 سهم برای وی غذا بریزید، غذا سر می‌رود، زمین می‌ریزد و حرام می‌شود. و بالعکس اگر فردی ظرفی معادل 4 سهم غذا بیاورد و شما یک سهم برایش غذا بریزید بنابراین نیاز او را بر طرف نکرده‌اید.
وی گفت: در مورد انسان ها هم همینطور است بعضی توجه بیشتری می‌خواهند و کسانی که نیاز بیشتری دارند اگر از سمت فرد مورد نظرشان این نیاز را دریافت نکنند احساس ناخوشایندی دارند،شاعر در این باره می‌گوید؛ مرا سیر از محبت کن که چون پروانه شمعی نسوزاند نشیند بر سر هر گل سحر گاهان.
اندازه نگه دار که اندازه نکوست
مقدم تصریح کرد: کسانی که ظرفیت کمتری دارند توجه بیش از حد منجر به متوقع شدن و در نتیجه ایجاد حالت خود شیفتگی در آنها می شود.
وی اظهار داشت : نکته قابل ذکر این است که بهترین عمل در محبت کردن، در عوض دادن جایزه و خریدن کادو می‌بایست به صورت معنوی،محبت و توجه در بیاید. توجه بدون قید و شرط لحاظ روانی آرامش برای انسان به ارمغان می‌آورد . دوست داشتن بدون قید و شرط نه تنها به ضرر انسان نیست بلکه می‌تواند ثمرات روانی بسیار خوبی هم داشته باشد.
مادیات را با معنویات مخلوط نکنید
دکتر مقدم تاکید کرد: محبت تا زمانی که جنبه معنوی داشته باشد حدی برایش نیست . بنابراین توجه معنوی به صورت عشق این معنی را می‌دهد، تو نیکی می‌کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز . اگر انسان با تمام وجود به این توصیه اعتقاد داشته و عمل کند مطمئنا دچار بیماری‌های روحی و روانی ناشی از برآورده نشدن توقعاتش از فرد مورد نظر نمی شود.
وی افزود: اگر ما به دنبال این باشیم که پاسخ محبت را بگیریم ،دنبال معامله هستیم و در این شرایط به محض اینکه محبت کردیم و به همان اندازه دریافت نکردیم حس ناخوشایندی پیدا می کنیم.
اگر ما محبت کنیم و توقع نداشته باشیم که پاسخی دریافت کنیم به رغم عدم دریافت پاسخ با محبت کردن احساس روانی خوبی را تجربه می کنیم.
شیرینی محبت را با تلخی توقع از بین نبرید
حسین ابراهیمی مقدم اظهار داشت: این حس محبت بدون توقع از جانب ما در نتیجه منجر به احساس خوب در دیگران نیز می شود، بنابراین باید سعی شود که محبت انسان ها به یکدیگر جنبه معنوی پیدا کند چون هر عملی اگر مادی باشد و به موقع به آن نیاز مادی پاسخ ندهیم انسان دچار افسردگی و ناراحتی های روحی می شود .
ابراهیمی مقدم درباره عشق مادر به فرزند زمانی که تبدیل به این شود که مادران از فرزندانشان همان محبت را طلب کنند بازهم یک عشق خالص نیست بنابراین عشقی حقیقی است که در ازای آن انسان هیچ توقعی از فرد مقابل خود نداشته باشد.
آینده نگر باشید
بسیاری از ضرورت های زندگی ایجاب می كند كه هر كدام از ما در موقعیت ها و شرایط زمانی مختلف با تأملی در مسیر زندگی، به ارزیابی و بازنگری خود و محیط بپردازیم. همیشه مخاطرات و تهدید ها به بلایا و گرفتاری های رایج محدود نمی شوند.
گاهی تهدید كننده ها در درون ما هستند و از آنها غافل می مانیم. یكی از مخاطرات درونی كه می تواند هر انسانی را به طور جدی تهدید كند محبت مرضی و عواقب ناشی از آن است. اگر كسی را به شدت دوست دارید تا حدی كه زندگی بدون او برای تان قابل تصور نیست، توصیه می كنیم مراقب و آینده نگر باشید.
گاهی انسان ها چون خیلی خوب هستند یا اصرار دارند كه خود را خیلی خوب نشان دهند و یا به عمد چنین نقشی را بازی می كنند، در محبت و عشق و علاقه از همه حد و حدود می گذرند. خیلی خوب بودن و شدت محبت می تواند نشانه ای نگران كننده باشد كه نادیده گرفتن آن آسیب زا خواهد بود، در هر نوع محبت، دوستی، عشق و علاقه باید فاصله ها را بشناسیم و رعایت كنیم.
گزارش از آذر رجبی
انتهای پیام /