مونا فرجاد بازیگر سینما،تلویزیون و تئاتر در گفتگو با خبرنگار
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون نقش خود در نمایش «بیوه‌های غمگین سالار جنگ» گفت: من به همراه گلاب آدینه و شیرین بینا در این نمایش نقش سه هوو را بازی می‌کنیم که اول نمایش با فوت شوهرشان یکسری اتفاقات برای این سه می‌افتد و قصه‌ی ما بیوه‌ها از این جا شکل می‌گیرد که به خاطر تصمیم‌های اشتباهمان برای خودمان دردسر درست می‌کنیم.
وی در خصوص نحوه پیوستن به گروه و جایگزین شدن در نقش نورا هاشمی، بیان کرد: دوستان حدود 80 اجرا رفته بودند و نسبت به متن و نوع اجرا اشراف کامل داشتند و من تقریبا از 8 فروردین به گروه اضافه شدم. درست است که من نسبت به سایر گروه خیلی عقب‌تر بودم و باید خودم را سریع می‌رساندم ولی خوشبختانه با تمرین‌های فراوان این اتفاق افتاد.
فرجاد تصریح کرد: برای رسیدن به کیفیت بالای اجرا و هماهنگ شدن با سایر گروه استرس بیشتر می‌شود اما من در نمایش قبلی هم این تجربه را داشتم که فقط در مدت سه روز به گروه ملحق شوم بنابراین تجربه‌ام در آماده کردن شرایط ذهنی یاری‌ام کرد. با وجود اینکه زمان تمرین‌ها طولانی بود اما خودم هم عزمم را جزم کردم و در نهایت با کمک دوستان حاصل موفقیت آمیز بود.
بازیگر نمایش «هتلی‌ها» با اشاره به کسب تجربه‌ی از همکاری با این گروه نمایشی عنوان کرد: هر کاری برای خودش تجربه‌هایی دارد و خوب است از همه‌ی آنها درس بگیرد ولی در مورد این گروه باید بگویم که من سابقه دوستی دیرینه‌ای با خانم آدینه و بینا داشتم و دارم، آقای حسین پور را هم در مدت حدود 5 سال دورادور می شناختم. در کل تجربه‌ی خوبی حاصل شد.
وی ادامه داد: رابطه من با گلاب آدینه و شیرین بینا فقط کاری نیست بلکه یک رابطه عمیق و دلی است. دوستی‌ها به روابط کاری غالب است وقتی آدم‌ها نگاه محبت آمیز و پر مهر به هم داشته باشند، نتیجه کار دلچسب‌تر خواهد بود.
بازیگر نمایش «دو آدم خجالتی» درباره میزان استقبال مردم اظهار داشت: تا به این لحظه استقبال خوب بوده است؛ پنجشنبه دو اجرا داشتیم و سانس دوم با اینکه ساعت 22:45 شروع می‌شد اما سالن پر شد.
فرجاد در ادامه صحبت‌هایش در خصوص علاقه و ترجیح خود برای بازی در مدیوم سینما، تلویزیون یا تئاتر، گفت: این مدیومها قابل قیاس نیستند، تلویزیون مثل یک روزنامه و سینما حکم کتابی را دارد که هر روز می‌خوانیم و در گنجینه نگه می‌داریم اما حکایت تئاتر فرق می‌کند؛ نمایش هر روز، بروز می‌شود و جریان زندگی هر لحظه در آن جاری است و جای تکرار و جبران وجود ندارد چون تو تماشاگر را از دست می‌دهی.
وی افزود: تئاتر زندگی را درون خود دارد که در کار سینمایی و تلویزیونی وجود ندارد چون آنجا عنوانی به اسم تکرار داریم و تو می‌توانی 40 بار برداشت کنید تا به نتیجه مطلوب برسید و نمی‌توانم بگویم که کدامیک را بیشتر ترجیح می‌دهم اما هر سه مدیوم را دوست دارم چون به فراخور هر کدام تجربیات، شگفتی‌ها، شاید معروفیت‌ها و محبوبیت‌هایی را به همراه دارد که در هیچکدام نمی‌توان قیاس کرد. شاید اهالی تئاتر، بیشتر تئاتر را دنبال کنند و اکثر قریب به اتفاق جامعه ببیننده تلویزیون و سینما هستند به شخصه نمی‌توانم تبعیضی قائل شوم فقط می‌توانم بگویم که تئاتر بازی کردن به مراتب سخت‌تر است.
این بازیگر در مورد فکت‌های بازیگری گفت: چهره خوب به این معنا نیست که چشم فلان مدل یا بینی عمل شده داشته باشند، چهره‌ی جذاب یعنی چهره‌ای که در ذهن ماندگار، تاثیر گذار و همینطور هویت و کاراکتر داشته باشد.
وی ادامه داد: در بازیگری فیزیک و بیان خیلی مهم است اما بعضی اوقات می‌بینیم در سینمای هالیوود و در دنیا، بازیگرانی هستند که آنقدر درست بکار گرفته می‌شوند و نقش‌های درستی برایشان نوشته می‌شود که حتی بردپیت با آن فیزیک زیبا نمی‌توانست از پس نقش بر بیاید که یک فرد با آن فیزیک معمولی توانسته از پس نقش بر بیاد.
فرجاد ادامه داد: هنوز البته سینمای ما به آنجا نرسیده است که این اتفاق برایش بیفتد ولی فکر نمی‌کنم فقط زیبایی ملاک باشد؛ این کار درست نیست که افراد فکر کنند با دست بردن در صورتشان توسط جراحی‌های مختلف زیبایی اتفاق هنری خوبی برایشان می‌افتد.
بازیگر نمایش «زبان اصلی» در رابطه با تاثیر حضور چهره‌ها در تئاتر گفت: برخی از مردمان عادی که تا به حال تجربه دیدن نمایش را نداشته‌اند بواسطه حضور این دوستان برای دیدن نمایش آمدند و سالن‌های نمایش را پر کرده‌اند و این خوب است اما به شرط آنکه قبل از آمدن روی صحنه، تمرین‌های بدن و بیان داشته باشند و خلاف آن هم اشکالی ندارد یعنی با ورود بازیگران تئاتر به سینما هم، به همان اندازه از آنها استقبال شود چراکه کسی جای دیگری را تنگ نمی‌کند.
انتهای پیام/