به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان؛صبح روز سوم شعبان سال چهارم هجری(1)، شهر مدینه میزبان کودک نورسیدهای بود که در خانهی فاطمه (سلام الله علیها) و علی (علیه السّلام) چشم به جهان گشود و بعدها به سیّد الشهداء ملقّب شد.
وی سومین امام از اهل بیت طاهرین و دومین نواده رسول خدا (ص) و یکی از دو سرور جوانان اهل بهشت و دو گل خوشبوی محمد مصطفی است .
او سرور شهیدان نام داشت و مادرش فاطمه دخت رسول الله (ص) بود.کنیه آن حضرت ابو عبد الله و القاب وی الرشید، الوفی، الطیب، السید، الزکی، المبارک، التابع لمرضاة الله، الدلیل علی ذات الله، و السبط، است.
امام حسین (ع)از زمان شهادت برادرش امام حسن مجتبی {ع} در صفر سال 50 هجری تا محرم سال 61 هجری به مدت 10 سال امامت کرد.
در زمان حیاتش با حوادث مختلفی روبه رو شد از جمله : تحمل مصیبت رحلت جدش پیامبر اسلام {ص} در سال یازدهم هجری – فشارهای روانی مخلفان بر پدر و مادرش پس از رحلت پیامبر {ص} – تحمل مصیبت شهادت مادرش فاطمه زهرا {س} در سال یازدهم هجری – همراهی با پدرش امام علی {ع} در تصدی خلافت اسلامی و حضور در جنگهای جمل- صفین- نهروان – تحمل شهادت پدرش امام علی {ع} در محراب مسجد کوفه در 21 رمضان سال چهلم هجری – هلاکت معاویه و جانشینی فرزندش یزید بر منصب خلافت در رجب سال 60 هجری – نامه شدیدالحن یزید به والی مدینه ولید بن عتبه ، مبنی بر گرفتن بیعت از مردم به ویژه ابا عبدالله الحسین {ع} – امتناع امام حسین {ع} از بیعت با یزید بن معاویه و خروج از مدینه به همراه خاندان خود در آخرین روزهای رجب سال 60 هجری – ورود امام حسین {ع} به مکه معظمه در سوم شعبان سال 60 هجری و اقامت در آنجا تا هشتم ذی حجه همان سال {به مدت چهار ماه و پنج روز } – جنبش سران و بزرگان شیعه در کوفه و دعوت آنان از امام حسین {ع} برای ورودبه کوفه و رهبری قیام علیه یزید – فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه در پنجم شوال سال 60 هجری و بیعت بیش از هیجده هزار نفر از شیعیان با او – نامه طرفداران بنی امیه در کوفه به یزید بن معاویه و آگاهی او از ورود مسلم بن عقیل و قیام شیعیان.
امام حسین (ع)در کربلا توسط والی کوفه وخلیفه شام به همراه یارانش درسمت غربی رود فرات به در سن 57سالگی به شهادت رسیدند.
انتهای پیام/