به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جنگجویان سامورایی (samurai) دارای یک رسم عجیب به نام بودند.
آنان این رسم را که شبیه خودکشی بود، هاراگیری یا سپوکو (seppoku) می‌نامیدند. سپوکو روشی برای نشان دادن شجاعت، شرافت و فداکاری بود؛ روشی برای پاک کردن آنچه سامورایی‌ها آن را ننگ و عار می‌دانستند، به ویِژه برای آن دسته از سامورایی‌هایی که به قوانین بوشیدو (Bushido) اعتقاد داشتند.
بنا بر این گزارش، زمان رواج سپوکو دقیقا مشخص نیست. تقریبا آغاز آن را ۱۱۸۰ م ذکر کرده‌اند که در سال ۱۸۳۰ به اوج رسید و در سال ۱۸۷۳ رسما ممنوع شد.
سپوکو یک روش کلی و عام داشت که به شرح زیر انجام می‌شد؛
سامورایی باید قبل از سپوکو به حمام می‌رفت.
او باید یک کیمونوی سفید می‌پوشید.
او پس از انجام این کار‌ها وصیت نامه خود را می‌نوشت. وصیت نامه اغلب یک قطعه شعر بود.
فردی به نام کایشاکونین (kaishakunin) او را در این مراسم همراهی می‌کرد. این شخص نقش تمام کننده را داشت.
سامورایی یک خنجر تیز به طول ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر را در شکم خود فرو می‌برد و آن را از راست به چپ و بالعکس حرکت می‌داد. سامورایی‌های شجاع نیز خنجر را به شکل حرف L در زبان انگلیسی در شکم خود حرکت می‌دادند.
سرانجام کایشاکونین نیز با ضربه شمشیر کار سامورایی را تمام می‌کرد.
سامورایی‌های مشهوری نیز هاراگیری را انجام داده‌اند. از آن جمله می‌توان به ژنرال اُدا نابوناگا (Oda Nobunaga) اشاره کرد.
او پس از اینکه مورد خیانت یکی از فرماندهان خود قرار گرفت، دست به سپوکو زد و به زندگی خود پایان داد.
او از شخصیت‌های موثر تاریخ ژاپن به شمار می‌رود. در برهه‌ای از زمان زنان نیز به سپوکو مبادرت می‌کردند.
منبع:تابناک
انتهای پیام/