به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ "Phosphorus" یا فسفر مانند کلسیم یکی از مواد معدنی موجود در بدن است که میزان فسفات خون را نشان می‌دهد. فسفات نوعی یون محسوب می‌شود که از جمله مواد تشکیل‌دهنده غشاء سلولی است و سلول‌ها برای تامین انرژی به آن نیاز دارند.
بدن برای استحکان دندان و استخوان، توازن میان اسیدی و باز بودن، تقویت دستگاه عصبی و انعطاف ماهیچه‌ها به این ماده نیاز دارد. بیشتر فسفر مورد نیاز بدن در استخوان‌ها و بافت‌های بدن وجود دارد.
کلیه نقش تنظیم فسفات و فسفر خون را بر عهده دارند به همین دلیل اگر میزان آن در بدن بیش از حد نیاز باشد از طریق ادرار خارج می‌شود. رابطه میان فسفات و کلسیم خون معکوس است به همین دلیل معمولا این 2 ماده در برگه‌های آزمایش پشت سر هم می‌آیند. اگر یکی از این مواد در بدن افزایش یابد دیگری کاهش می‌یابد. بیشتر فسفات موجود در بدن در حالت ترکیب با کلسیم وجود دارد.
میزان طبیعی فسفر در بدن افراد بزرگسال 2.5 تا 5 میلی‌گرم در دسی‌لیتر و در کودکان 3 تا 6 میلی‌گرم در دسی لیتر است. همان‌طور که می بینید میزان این ماده در کودکان بیشتر از بزرگسالان است زیرا رشد استخوان‌ها در کودکان بیشتر است. در صورتی که میزان فسفر بدن کودکی پایین باشد، به این معناست که رشد او نسبت به سایر کودکان کندتر است.
اگر سطح فسفر یا فسفات بیشتر از حد طبیعی باشد خطر ابتلا به بیماری‌های کلیوی، اختلال عملکرد غدد داخلی، ازدیاد ویتامین د، کاهش منیزیم، بیماری کبدی، سوء تغذیه، ازدیاد کلسیم و سوختگی افزایش می‌یابد. اگر فسفات بدن کم باشد منجر به ضعف، بی‌حالی، کمبود انرژی، خستگی، تندخویی و بی حوصلگی می‌شود و خطر ابتلا به نرمی استخوان را افزایش می‌دهد.
خارش، سرخی و حساسیت چشم، یبوست، حالت تهوع و اسهال می‌تواند نشان‌دهنده اختلال در سطح فسفر باشد. غذاهایی همچون شیر، ماست، ماهی، خشکبار، پنیر، حبوبات، جو و شکلات سرشار از این ماده هستند.
این توضیحات فقط به عنوان یک راهنمای اولیه ارائه می‌شوند تا شما با مکانیسم عمل مواد شیمیایی حمل‌شده در خون بیشتر آشنا شوید. هر گونه تفسیر دقیق نیاز به تداخل و دقت پزشک مورد نظر دارد و برای جزئیات بیشتر حتما باید به پزشک مراجعه شود.
منبع: Medical News Today
Medical Daily
انتهای پیام/