سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛

خرید اسید به راحتی آب خوردن/ همه چیز برای یک جنایت مهیاست

"سوختم" شاید آخرین فریاد قربانیانی باشد که به گوش ما می‌رسد . . . .

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، شیشه مغازه شکست. صدای فریاد تقی، مدیر یکی از پاساژ های بازار تهران بالا رفت. داریوش کارگر معتاد 43 ساله، بارها با تقی بر سر حضورش در پاساژ درگیر شده بود؛ اما این بار همه چیز به زد و خورد خلاصه نشد و اسیدپاشی روی تقی و آسیب دیدگی چشم و صورت او قائله را به سقف فلک رساند. شاید غیر از تقی که قربانی این فاجعه تلخ بود، هیچ کدام از افرادی که در آن پاساژ شاهد ماجرا بودند هم داریوش را بخاطر اکران این نمایش خشن که کابوس شب‌هایشان شده نبخشیند. 

کمی آن طرف تر دعوای زنانه ای بر سر یک مرد،خانمی 60 ساله را قربانی اسید پاشی از سوی خواهر زاده اش کرد. این بار نه فقط افراد حاضر در راهروهای یک پاساژ، بلکه جمعیت رهگذر در خیابان شلوغی بنام برزیل شاهد ماجرا بودند.

قسمتی دیگر از سریال خشن و دنباله دار اسید پاشی‌های سال 95 در سعادت آباد کلید خورد. پسر جوانی که تاب نه شنیدن در قبال پیشنهاد نامشروعش به یک دختر را ندارد، اسید را وسیله‌ای برای تهدید و رسیدن به خواسته اش میکند؛ صورت و گردن دختر26 ساله میسوزد و بعد با مقابله به مثل دختر، صورت پسر هم در آتش اسید شعله میکشد .

هنوز 50 روز از سال 95 نگذشته اما تنها در پایتخت سه جنایت اسیدی اتفاق افتاده و چهار قربانی گرفته است.

نزدیک به 6 دهه از تصویب اولین قانون در جهت مجازات اسید پاشی  میگذرد و  همچنان هر از گاهی صفحات حوادث خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها از ماجراهای این چنینی سیاه میشود و زمزمه‌های خوف‌زده مردم هم پر است از این اتفاقات خشن و دردناک.

مجازات مجرمان اسیدی مشخص است؛ بنا بر ماده 614 قانون مجازات اسلامی احکام  2 تا 5 سال حبس در صورت موفق نشدن مجرم در ارتکاب عمل‌اش و البته ‌ 15 تا 25 سال در صورت رسیدن جراحت به مصدوم، برای اسیدپاش درنظر گرفته شده‌اند که این احکام حتی در صورت بخشش متهم توسط فرد مصدوم، همچنان لازم الاجرا هستند.

در ظاهر خلاء قانونی وجود ندارد اما وقوع جنایت های اسیدی و سه اتفاق پیش آمده در دو ماهه‌ی اول سال 95 تنها در پایتخت از شکاف دیگری حکایت میکند که پیدا کردنش خیلی سخت نیست آن هم خرید و فروش راحت اما غیر مجاز اسید است.

یکی از عوامل پر رنگ وقوع تمام داستان‌هایی که روایت شد، بیش از آنکه اسید باشد در دسترس بودن آن است تا جایی که از زن 40 ساله گرفته تا مردی معتاد و پسری جوان به راحتی بابت انتقام در خصومت‌های شخصی و یا مواردی از این دست، آن ماده جهنمی را خریداری می‌کنند و آب هم از آب تکان نمی خورد. تا مدت ها پیش هر شخصی برای خرید اسید باید راه را به سمت مراکز خرید مواد شیمیایی ، تجهیزات پزشکی داروخانه ها و... کج میکرد اما چندی است که سایت هایی در فضای مجازی هم به این دایره اضافه شده اند. 

هیچ بعید نیست اگر به همین منوال پیش برویم و قانونِ اتحادیه ها، فکری برای آبشخور این جرم نکنند، روزی برسد که ارسال رایگان اسید به درب منزل هم برایمان عادی شود.

ظاهرا فقط مجازات‌های سخت جزایی و جنایی در قبال اسیدپاشان، که جنبه بازدارندگی ارعاب‌آمیز دارند، برای جلوگیری از وقوع چنین جنایاتی کافی نیستند و به حداقل رساندن فجایع اینچنینی، غیر از احکام بازدارنده جزایی و اجرای پروسه‌های لازم و بایسته فرهنگی، نیاز به محمل قانونی دقیقی در جهت جلوگیری از دسترسی افراد به ابزار جنایت هم دارد.

یادمان نرفته است که جسد ستایش هم با اسید سوزانده شد ، اسیدی که به گفته دادستان ورامین از مصالح فروشی تهیه شد، قاتل ستایش که کمتر از 18 سال سن دارد با تهیه اسید سعی داشت تا جسد ستایش را از بین ببرد. 

انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.