سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

اصفهان؛

بازگشت کبوتر ورزنه ای به شهر کبوتران سفید

شهید" محمد بوجاری " دربازگشت خود به شهر ورزنه (شهر کبوتران سفید) به 31 سال چشم انتظاری خانواده اش پایان داد.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازاصفهان،شهید" محمد بوجاری " متولد 1346 ساکن ورزنه اصفهان با شروع جنگ تحمیلی به عنوان نیروی بسیجی به جبهه اعزام شد. وی سال 63 در منطقه عملیاتی شرق دجله به سن 17 سالگی در عملیات بدر به شهادت رسید و مفقود الاثر شد. جسداین شهید بزرگوار پس از 31 سال چشم انتظاری خانواده در حالیکه پدر بزرگوارش از درد فراغ به بستر بیماری افتاده بود، در زمینهای کشاورزی الامیه عراق کشف و با بررسی کارت شناسایی، پلاک و پیکر شهید، مشخصات و هویت شهید در کمیته جستجوی مفقودان تأیید و صبح سه شنبه 14 اردیبهشت ماه 95 پس ازتشییع درزادگاهش ورزنه درگلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.

بوی پیراهنت یوسف وار، ورزنه را زنده کرد، تویی که خالصانه آمدی تا دل‌های خسته، اما امیدوار پدرو مادر را در این مکان اهورایی با بغض‌های شکسته فرا بخوانی و دوباره به یادت بیاورند آنهایی که همیشه خاطرات با تو بودن را هر روز در اتاق دست نخورده ات تکرار می کردند.

تویی که مزار نداشتی و مادرت به عشق بازگشت دوباره تو سنگی سفارش نداد و باور شهادتت را در سر نگنجاند .

تویی که با عروج سبزت حماسه آفرین شرق دجله شدی و در بهار 17 سالگیت سرخی عشق را با سپیدی حضورت مبادله کردی و خون سرخت سال 63 را برای خواهران و برادرانت سیاهپوش کرد.

محمد ... ! با رفتنت پدر از فراغ تو با بیماری هم آغوش شد و امروز از فرط بیماری به جای دویدن در آغوش پسرش، با چرخهای آهنین ویلچر به پابوسی تو آمده است.

فروردین امسال پدرو مادرت عیدی خوبی گرفتند .چه شکوهی بود وقتی خبر پیداشدنت را شنیدند . ای کاش این همه چشم انتظاری با قنداق سپید و کوچک تو ختم نمیشد.

چکمه هایت بوی گل گندم میدهند . 31 سال به دور از میهن و خفته در میان گندمزارها و زمینهای کشاورزی تو را چه غریبانه در بر گرفته بود.

من هم آمدم تا بگوییم هان ای عاشورایی دشت کربلا! بازگشت دوباره ات در سالروزشهادت امام موسی کاظم "ع" دیار ورزنه را به عطر محمدیت خوشبو کرد. ای زلال عشق، جوانمردی فقط در ذائقه ی تو بود، بیاسای در خانه ای که با گل و گلاب برایت آذین بستند و صدای شیون مادر به دیدارت قرار گرفت .



انتهای پیام/ب

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.