به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ؛ در گذشته، بناى اين امامزاده حرمى ساده و صندوقى چوبى داشت و حياط آن، جايگاه دفن مردگان بود؛ اما در دورهٔ اخير، در حياط آن ايوانى بزرگ و در کنار آن، اتاقى ديگر ساختهاند.
هم‌چنين داخل حرم را آيينه‌کارى کرده‌اند و ازارهٔ آن را با کاشى‌هاى دورنگ زينت داده‌اند.
ساختمان بزرگى هم در انتهاى شمالى حرم ساختهاند و قسمتى از حياط را ديوارکشى و حوضى در ميان حياط آن ساختهاند.
گنبد بنا آجرى است. بناى اين امامزاده دو در دارد و هر دو در، در جانب شرقى آن است.
بالاى يکى از درهايى که به مسجد شمال حرم باز مى‌شوند، کاشى‌کارى مختصرى وجود دارد که تاريخ ۱۳۱۴ ه-.ق بر روى آن خوانده مى‌شود.
امامزاده سلطان سيدمحمد را فرزند امام جعفر صادق (ع) دانسته‌‌‌اند.
انتهای پيام/