به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پزشکان در درمان سرطان پروستات معمولا از درمان هورمونی آندروژن (هورمون مردانه) استفاده می‌شود که هدف آن کاهش میزان هورمون مردانه آندروژن و سایر هورمون‌های مردانه در مبتلایان است که گسترش سلول‌های سرطانی پروستات را محدود می‌کند.
پژوهشگران و پزشکان «بیمارستان بریگام» واقع در ایالت ماساچوست بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۶ حدود ۷۸ هزار و ۵۵۲ فرد بالای ۶۵ سال مبتلا به سرطان پروستات را مورد مطالعه قرار دادند که در این میان ۳۳ هزار و ۳۸۲ نفر از آنها تحت هورمون درمانی قرار گرفتند.
محققان بعد از سال‌ها دریافتند آن گروهی که هورمون درمانی دریافت کرده بودند در مقایسه با گروهی که از سایر درمان‌ها برای درمان آنها استفاده شده بود، ۲۳ درصد بیشتر به افسردگی مبتلا شدند و به همین دلیل، احتمال بستری شدن آنها در بیمارستان به منظور درمان بیماری روحی، ۲۹ درصد بیشتر بود.
محققان بر این باورند که طولانی‌تر شدن روند هورمون درمانی خطر بروز افسردگی را بالاتر می‌برد. به طوری که چنانچه درمان در مدت ۶ ماه یا کم‌تر انجام شود، احتمال افسردگی ۱۲ درصد، و بین ۷ تا ۱۱ ماه درمان این خطر را تا ۲۶ درصد افزایش می‌دهد. اما تداوم هورمون درمانی در مبتلایان به سرطان پروستات به مدت یک سال یا بیشتر احتمال افسردگی را تا ۳۷ درصد بالا می‌برد.
منبع:سلامت آنلاین
انتهای پیام/