اعتیاد به معنای عادت و تکرار عمل خاصی است و لذا به خودی خود امری ناپسند محسوب نمی‌شود چنانچه که ما به رفتارهایی چون نماز خواندن یا روزه گرفتن هم اعتیاد داریم اما آنچه که در تعریف عرفی اعتیاد آن را به مفهوم ناپسند تبدیل کرده، پیشروی غیر منطقی در تکرار عملیست که سلامت فرد یا ارزش‌های حیاتی او را به خطر بیاندازد.
براساس این معیار اگر به عنوان مثال شخصی برای دیدن جاذبه‌های جنس مخالف به شبکه‌های اجتماعی مراجعه کند یک رفتار غلط به حساب می آید.
بنابراین باید برای اقشار گوناگون جامعه مانند دانشجویان این موضوع با تعیین یک شاخص تعریف شود.
دکتر اثباتی نبود آگاهی کافی در میان مسئولان و والدین را یکی از مشکلات بر سر راه مدیریت صحیح فضای مجازی در سطح خانواده و جامعه دانست و در این باره بیان داشت: الان به عنوان مثال پدر یک خانواده اساساً از نحوه عملکرد دستگاه بازی یا حتی ورود به محیط آن اطلاعی ندارند. این به دلیل آن است که نسل مدیران و والدین از سواد کافی در مورد محیط فضای مجازی برخوردار نیستند. پدر و مادرهای نسل ما از خطراتی که تفریحات آن دوره به همراه داشت کاملا اطلاع داشتند و از فرزندان خود مراقبت می‌کردند اما در عصر حاضر این معادله در حوزه فضای مجازی کاملا جابجا شده و چون فرزندان سواد مجازی بسیار بیشتری نسبت به پدر و مادرها دارند می‌توانند آنها را گول بزنند و این یک خطر است.
وی یکی از راه حل‌های این مشکل را مجهز شدن مراکز آموزشی اعم از دانشگاه، حوزه و آموزش و پرورش به سواد مجازی دانست و اظهار کرد: همه مسئولان باید وارد این حوزه شوند و همانگونه که در زمان جنگ هنگامی که دشمن حمله می‌کرد در جبهه‌ها هر کس بدون نگاه به اینکه شخص دیگر وارد عمل می‌شود یا نه، به مقابله با دشمن میرفت در این عرصه نیز مسئولان هر کدام به نوبه خود وارد این میدان شود و این گونه نشود که به هر مسئولی مراجعه می کنیم بگوید، باید مسئولان وارد میدان شوند، در حالی که خود او یکی از متولیان حکومتی در این زمینه است.
سردار اثباتی در پایان با اشاره به خطر فروختن هویت فرد به فضای مجازی خاطرنشان کرد: آنچه که باید به شدت نگران آن شویم خطر فروختن هویت فرد به فضای مجازی یا "شخص مجازی شده" است که این خطری بالاتر از اعتیاد اینترنتی است.
انتهای پیام/