زهره عبداله خانی در گفتگو با خبرنگار
سایر حوزه های گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، افزود: یخ‌نوردی همانطور که از اسمش پیداست بر روی آبشارها و ارتفاعات یخی صورت می گیرد و در کشورمان جوانان زیادی هستند که به آن می پردازند با توجه به قابلیت بالای این ورزشکاران ایرانی به طور حتم در فاصله نه چندان دور به روی سکوی جهانی بایستند.
وی تصریح کرد: اگر یخ نوردی را با کشورهای اروپایی مقایسه کنیم، فاصله زیادی با آنها داریم اما یخ‌نوردان ایرانی در مسابقات بین‌المللی نشان دادند که می توانند با خارجیها رقابت کنند و در حال حاضر خود را به آنها نزدیک تر کرده است و سنگنوردی مثل علیپور داریم که مدال جهانی سنگنوردی می گیرد به نظر من در یخ‌نوردی نیز به این عنوانها دست خواهیم یافت.
عبداله خانی در ادامه گفت: نزدیک به 14 سال است که ورزش می کنم اوایل، کار سنگنوردی می کردم و 4 سالی است که به یخ‌نوردی مشغول شده ام.
وی عنوان کرد: در مسابقات یخ‌نوردی قهرمانی آسیا سال 93 به میزبانی کره جنوبی مدال برنز گرفتم و اولین مدال آسیایی را کسب کردم.
عبداله خانی گفت: در سال 94 قصد داشتم که برنز را به طلا تبدیل کنم اما فوت پدرم تاثیر بدی روی روحیه ام گذاشت و خاطره خیلی بدی در این سال برایم رقم خورد.
عبداله خانی گفت: سال 95 مسابقات جهانی را پیش رو داریم که من نیز خود را برای این رقابتها آماده می کنم.
وی خاطرنشان کرد: یخ‌نوردی کشورمان روبه جلو حرکت می کند، متاسفانه از نظر سخت افزاری مشکل داریم ولی پتانسیل خیلی بالایی در این زمینه داریم.
یخ‌نوردی در آستانه ورود به المپیک زمستانی
عبداله خانی در این مورد گفت: قرار است ورزش یخ نوردی به المپیک زمستانی 2020 چین بپیوندد و به طبع با ورود یخ نوردی به بازیهای زمستانی باید تمرینات مدون و برنامه ریزی های طولانی داشته باشیم و از هم اکنون به فکر شرکت در این المپیک باشیم.
وی افزود: کشورهایی مانند آمریکا، کره جنوبی و روسیه از قدرتهای این ورزش هستند مخصوصا روسها که به دلیل موقعیت جغرافیایی این کشور و سرد سیر بودند آن ورزشکاران قدری را در این ورزش به دنیا معرفی کرده است به عنوان مثال به حضور یخ‌نوردان این کشور در مسابقات سال گذشته سوییس اشاره کرد که مقام های اول تا پانزدهم را به خود اختصاص داده‌اند.
عبداله خانی در پایان خاطرنشان کرد: به این ورزش علاقه زیادی دارم و دوست دارم آن را در آینده ادامه دهم و مشکلی که در یخ‌نوردی داریم این است که حامی مالی برای تامین منابع نداریم و تهیه ابزار هم گران و مشکل است و در اعزامهای آزاد هم با هزینه شخصی رهسپار می شویم و خود این موضوع معضل بزرگی برایمان شده است.
انتهای پیام/