مسعود دلخواه، کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتگو با خبرنگار
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان پیرامون ارزیابی سطح اجراهایی که در سال 94 به روی صحنه رفت اظهار کرد: تئاترهای بسیاری روی صحنه دیدیم که حتی وقت نمی‌کردیم همه را دنبال کنیم، بنابراین از لحاظ کمیت سال پر باری بوده اما از لحاظ کیفیت چنین نبوده است چرا که ما به ندرت کارهای با ارزش و هنری و با کیفیت دیدیم.
وی افزود: علت این موضوع اولویت پیدا کردن گیشه به کیفیت هنر است، یعنی اینکه متاسفانه خیلی از هنرمندان ما شاید هم به ناچار قبل از این که به کیفیت هنری کارشان فکر کنند، به گیشه فکر می‌کنند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: این حرف بدین معنی نیست که نباید به سرمایه گذاری و گیشه تئاتر فکر کرد، خب آن هم بخشی از کار است اما نباید اولویت پیدا کند.
دلخواه از انتظاراتش جهت بهبود تئاتر در سال 95 گفت: من نمایش‌های خوبی را در تئاترهای خصوصی در ساختمان مسعودیه، تئاتر باران یا حتی آموزشگاه سه نقطه دیدم ولی کارهای بسیار ضعیفی در تئاترهای دولتی به صحنه رفت.
وی ادامه داد: برای بهبود کیفیت هنری آثار در سال 95 سالن‌های دولتی می‌توانند پیش قدم باشند و انگشت روی آثاری بگذارند که از لحاظ جهانی و کیفیت هنری اداری ارزش‌ها است، در این صورت تئاترهای خصوصی می توانند به رقابت با چنین کارهایی برخیزند ولی اگر ما هدفمان تنها آوردن کارهای طنز با حرفهای رکیک و استفاده از چهره باشد و مردم تنها سرگرم کنیم این یک پیشرفت است.
بازیگر نمایش« دایی و اینا» اضافه کرد: آن وجه فرهنگی تئاتر مربوط اجراهایی که در سال اخیر دیدم خیلی ضعیف بود منظورم این نیست که تئاتر باید آموزنده باشد و تئاتر کمدی نباید باشد اما هر سالنی باید هویت خودش را داشته باشد برای نمونه از سالن‌های بزرگ و حرفهای تهران انتظار داریم که کارهای مدرن و با کیفیت به روی صحنه بیاورند این سالن‌ها جای کارهای دم دست و سطح پایین نیست.
وی ادامه داد: از طرف دیگر باید از سالن‌های کوچکتر حمایت مالی بکنیم چون گیشه سالن کوچک زیاد نیست، در برخی از این سالن ها حتی اگر هر سانس هم با سالن پر اجرا بروید باز هم نمی‌توانید بودجه‌ی مورد نظر خود را تامین کنید.
دلخواه در ادامه خاطر نشان کرد: اینجا نیاز است که مرکز هنرهای نمایشی از این سالن‌های کوچک حمایت جدی بکند، همچنین از سالن‌های بخش خصوصی باید حمایت شود تا ورشکست نشوند.
این بازیگر در رابطه با خاطره‌های خوب و بد سال 94 خود ابراز کرد: بدترین خاطره زندگیم در سال اخیر از دست دادن خواهرم بود که بعد از این اتفاق همه چیز دیگر تلخ شد.
وی درباره آرزوهایش در سال جدید گفت: آرزو دارم کسانی که بیماری دارند بتوانند خیلی راحت تر به داروهایی که لازم دارند دسترسی پیدا کنند و برای گرفتن داروهای خارجی مجبور نباشند به همه ی داروخانه‌ها مراجعه کنند و با نبود داروی مورد نیازشان مواجه شوند و در نهایت بیمارشان از دست برود.
وی در بخش پایانی صحبت‌هایش خاطر نشان کرد: کانون گرم و صمیمی خانواده مهمترین هدیه ایست که نوروز به ما میدهد، بزرگترین موهبت نوروز، نزدیک شدن رابطه‌ها در خانواده و در کنار هم بودن که خیلی با ارزش است و باید قدر آن را دانست.
انتهای پیام/