به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پوشیده نیست که ضربالمثلهای هر قوم به طرزی چشمگیر عصاره خرد جمعی و نشانگر ارزشها، اعتقادات و تجارب دیرینه آن قوم است و از آنجا که زبان و فرهنگ با هم ارتباط متقابل دارند و نگرش مثبت نسبت به فرهنگ یک قوم موجب ارتقای انگیزه برای فراگیری زبان آن قوم توسط افراد متعلق به سایر اقوام میشود، گنجانیدن ضربالمثلهای مناسب در متون آموزش زبان، میتواند در ایجاد این نگرش سهمی در خور توجه ایفا کند. پژوهشهای انجامشده در مورد ضربالمثلهای فارسی عمدتاً به دو بخش گردآوری و بیان خاستگاه محدود میشوند. اما به نظر میرسد تاکنون پژوهش چندانی از منظر جامعه زبان درباره ضربالمثلهای فارسی صورت نگرفته باشد که جا دارد پژوهشهای متعددی در این باره انجام پذیرد تا راهگشای مولفان و مدرسان کتابهای آموزش زبان فارسی در انتخاب و به کارگیری زبان فارسی باشند (اکبری، 1382).
با این وصف در باشگاه ضربالمثل امروز به نقل حکایت کوتاهی از ضربالمثل «از باد بهار بهره بردار» میپردازیم.
***********************************
به واسطه فرارسیدن فصل بهار و سال جدید، این اواخر ضربالمثلهای ما هم رنگ و بوی بهاری به خودش گرفته.
برای امروز ضربالمثلی را انتخاب کردیم که به نوعی ریشه علمی و دینی هم دارد.
ضربالمثل «از باد بهار بهره بردار»، اشاره به بهرهبرداری از نشاط و سرزندگی که بهار با خودش میآورد، دارد. بهار فصل رویش و سرسبزی است. این رویش و طراوت نه تنها در طبیعت بلکه در روح آدمی هم قابل رویت است.
باد بهاری باد سازندگی است. روح طراوت و سرزندگی را بر تن خاک و طبیعت مرده و بی جان مینشاند و دوباره طبیعت سرسبز می شود. همین اتفاق در روح آدمی هم میافتد. انگار دلهای مرده و بعضا کدر، با آمدن فصل بهار زنده میشود وجان دوبارهای میگیرد. این ضرب المثل به نوعی اشاره ای هم دارد به این مضمون قرآنی که که ما زندگان را از دل مردگان و مردگان را از دل زنده بیرون آوردیم. (یخرج الحی من المیت و مخرج المیت من الحی).
انتهای پیام/