به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ برخلاف تصور شاید برخی از افراد، تفاوت ماهیت آنچنانی بین کودکان بیش‌فعال با دیگر کودکان وجود ندارد جز اینکه نسبت به همسالان خود پرجنب و جوش‌ترند و ممکن است دست به کارها و رفتارهایی بزنند که همراه با خطر است.
معمولا در محیط خانواده به دلیل اینکه والدین کنترل و نظارت بیشتری بر محیط دارند، این عوامل خطر شناسایی و مراقبت بیشتری از فرزندشان می‌شود اما باید این واقعیت را پذیرفت که در سفر نمی‌توان تمامی احتمالات را در نظر گرفت بنابراین مسافرت با کودک بیش‌فعال نیازمند مراقبت بیشتر بوده و لازم است که امنیت سفر با کودک تامین شود.
به عنوان مثال، از آنجا که اغلب این کودکان پرحرف و پر جنب و جوش هستند و جایی بند نمی‌شوند باید مراقب بود که مبادا اتفاقی برایشان بیفتد. به همین دلیل توصیه می‌شود اگر که قرار است با اتومبیل به مسافرت بروند، حتما مراقب باشند که کودک در تمام طول مسیر کمربند ایمنی را بسته باشد.
با توجه به اینکه این کودکان از یکجا نشستن کلافه می‌شوند، باید هر یکی دو ساعت یکبار، توقف کرده و مدت کوتاهی را به استراحت اختصاص و اجازه داد از اتومبیل پیاده شوند.
چنانچه والدین تمایل دارند با هواپیما یا قطار سفر کنند، در این باره نیز باید با کودک صحبت شود. در سفر با قطار، به دلیل اینکه ساعات بیشتری در مسیر خواهند بود، بهتر است برای سرگرم کردن کودک تدابیری اندیشه شود.
مثلا می‌توان یکسری از وسایل موردعلاقه او را به همراه داشت. نباید این مساله فراموش شود که قبل از سفر، براساس شرایط سنی درخصوص سفر و موقعیت آن به فرزندشان توضیح بدهند. او باید بداند که در سفر نیز قوانین مختص به خانه همچنان باید رعایت شود.
ضمن اینکه پیشنهاد می‌شود که در لباس کودک، آدرس و شماره تلفنی قرار داده شود و او را از این مساله آگاه کنند تا اگراحیانا گم شد، بتواند با در دست داشتن آن کمک بخواهد. طبیعتا همه پدرومادرها مراقب فرزندشان هستند و نظارت کافی بر این مساله دارند اما در سفر این مساله به خصوص اگر کودک مبتلا به اختلال کم‌توجهی باشد، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و باید هر لحظه از موقعیت وی آگاه بود تا خطری او را تهدید نکند.
سفر می‌تواند فرصتی باشد تا به کودکان برخی مهارت‌ها را آموخت و اگر قرار است برای تعطیلات میهمان اقوام باشیم، آنها را تشویق کنیم که بیشتر در جمع دوستان و آشنایان باشند.
انتهای پیام/