به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از سی‌ان‌بی‌سی، زمانیکه «ولادیمیر پوتین،» رئیس‌جمهور روسیه، ترکیه را به نقض آتش بس سوریه و هدف قرار دادن نیروهای کُرد در شمال این کشور در 28 فوریه متهم کرد، کسی از اظهارات وی تعجب نکرد. این یکی دیگر از اتهاماتی است که دو رقیب کهنه (مسکو و آنکارا) به یکدیگر نسبت داده‌اند و 15 سال تلاش برای ایجاد روابط حسنه بین دو کشور را به پایان رساندند.
فهرستی طولانی از تحریم‌های دو طرفه دو کشور می‌توان نام برد. کرملین تحریم‌های اقتصادی را علیه ترکیه به اتهام سرنگون کردن جنگنده روس در 24 نوامبر، اعمال کرد. ترکیه صادرات میوه و سبزیجات به روسیه را ممنوع کرد. سفر آزاد و بدون ویزا بین دو کشور ممنوع شد.
این در حالیست که مسکو می تواند از سلاح خطرناکتری برای ضربه زدن به ترکیه استفاده کند: توقف صادرات انرژی به ترکیه. آنکارا حدود 35 درصد نفت و 60 درصد گاز طبیعی خود را از روسیه وارد می‌کند. پوتین با در نظر گرفتن انقباض 4 درصدی اقتصاد کشورش از بکار گیری این سلاح خودداری کرده است.
روسیه بر این باور است که تحریم‌هایش علیه ترکیه رشد اقتصادی این کشور را بین 0.3 تا 0.7 درصد در سال 2016 کاهش می‌دهد. مهمتر اینکه کرملین این کار را انجام می‌دهد تا عموم مردم این کشور بدانند ترکیه دشمن است و حمایت داخلی از دولت افزایش یابد.
تأثیر تحریم‌ها بر ترکیه با افزایش بهای نفت و گاز بیشتر خواهد شد. با اینکه اتحادیه اروپا پیشنهاد کمک‌های میلیارد یورویی را مطرح کرده است، ترکیه تحت فشار شدید از سوی مهاجران سوری قرار خواهد گرفت. در پایان باید گفت حملات جدید گروه تروریستی داعش علیه ترکیه تمام این فشار ها را تشدید خواهد کرد.
انتهای پیام/