اسدالله نیک‌نژاد کارگردان سینما در خصوص تقابل نیروی جوان و پپیشکسوت در سینما به خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛گفت: من با این موافق نیستم که در سطح گسترده و یک سویه از جوان‌ها حمایت کنیم. به نظرم ذات سینما اینگونه است که نیروی جوان وارد می‌شود و کهنه‌کارها خود به خود از صف خارج می‌شوند و این جریان به صورت طبیعی در تمام سینمای حرفه‌ای دنیا اتفاق می‌افتد.
وی افزود: چرا نیروی جوان وارد می‌شود؟، چون استعداد دارد. باید در یک جریان حرفه‌ای نیروی جوان حمایت شود و ورود پیدا کند و نیروی پیشکسوت بعد از 80-70 سال کنار بروند؛ اما اینکه سیاستی باشد که جوان بیاید و پیر را کنار بگذارند غلط است و قبول ندارم. البته در سینمای ایران با چنین رویکردی روبرو نشدم.
وی ادامه داد: حرمت پیشکسوتان در تجربه و نیروی جوان در جوانی است و اصولا جوان از تجارب کهنه‌کار استفاده می‌کند. این تلفیق هنری را فقط می‌توان در دنیای هنر دید. بخصوص ما که همیشه در تاریخ ایران بحث پیشکسوت و شاگرد داشتیم که جوان‌ها زیردست آن‌ها تربیت می‌شدند. چه خوب که این تربیت را در سینمای حرفه‌ای ببینیم.
این کارگردان تصریح کرد: بهترین راه این است که نیروی جوان برای کسب تجربه از پیشکسوتان اشتیاق نشان دهد و برای این کار پیشقدم شود. بعد از به دست آوردن تجربه و بروز استعداد در قالب فیلم، این مردم هستند که قضاوت می‌کنند و کم و کاستی و یا نقاط قوت کار آن‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
نیک‌نژاد در خصوص تقلید و ساخت فیلم‌هایی با مضمون و هدفی مشترک در سینما اظهار داشت: تحت تاثیر قرار گرفتن قابل توجیه است و می‌توان آن را درک کرد؛ اما تقلید کردن کاری ناصواب و ناپسند است. این موضوع که ما در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر با ملودرام‌های اجتماعی در سطح گسترده روبرو می‌شویم، ریشه در اقتصاد دارد. یعنی برای ساختن فیلمی جذاب با داشتن قواعد سینمایی، بودجه و اقتصاد کافی نداریم. از طرفی بخش خصوصی اینقدر فعال نیست که سرمایه‌گذاری کند. به این دلیل نیروی جدید برای نشان دادن استعداد و توانایی رو به ساخت فیلم‌های آپارتمانی تکراری و کم‌هزینه می‌آورد که شاید مورد پسند مردم باشد؛ اما این سینما نیست.
وی افزود: سینما ویژگی‌هایی دارد که باید در ساخت فیلم‌ها رعایت شود تا در نتیجه حرمت پرده بزرگ را نگه دارد؛ اما این دلیل نمی‌شود که فیلم‌هایی با موضوع ملودرام‌های اجتماعی که در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر شاهد تعداد زیادی از آن‌ها بودیم، سینما نیستند. منتهی نوع سینمای حرفه‌ای که ما دنبال آن هستیم در آن‌ها وجود ندارد. این آثار تلاش می‌کنند با اندوختن تجربه و سرمایه، فیلم بهتری بسازند. چون اگر بدون سرمایه فیلم بسازند، حاصلش همین ملودرام‌های اجتماعی و تکراری است.
نیک‌نژاد در بخش پایانی صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: زمانی که فیلمساز به دنبال ساخت فیلم سینمایی به معنای واقعی آن باشد؛ دنبال بودجه می‌رود. در پایان بگویم که در جشنواره فیلم فجر امسال فیلم حاتمی‌کیا را دیدم و این نمونه خوبی از خود سینما است.
انتهای پیام/