به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه؛ برخی
از مورخین معبد آناهیتا را معبدی برای الهه آناهیتا دانسته اند، آناهیتا
به معنای پاک و دور از آلودگی، در اعتقاد ایرانیان باستان الهه آب، فرشته
نگهبان چشمه‌ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده، این اعتقاد
از دوران پیش از زرتشت در ایران وجود داشته و در دوران‌های بعدی هم مورد
توجه قرار گرفته است. به احترام این الهه ایرانی معابد و تندیس‌های فراوانی
در دوره‌های تاریخی پیش از اسلام در سرزمین ایران ساخته شد.
این بنا بر
روی تپه‌ای با ارتفاع ۳۲ متر و در ابعاد ۲۰۹ متر در ۲۲۴ مترساخته شده و
ارتفاع ستون های این بنا نسبت به قطر آنها سه به یک است و این باعث شده در
میان تمام معابد دنیا بی نظیر و منحصر به فرد باشد.
نقشه این بنا چهار
ضلعی و هر ضلع آن به شکل صفه ای است که با لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده
اند و نمای بیرونی آنها به وسیله سنگ های بزرگ تراشیده شده، به صورت خشکه
چین پوشش داده شده است.
در قسمت جنوبی بنا، پلکان دو طرفه ای به درازای
یک صد و پنجاه و چهار متر وجود دارد، هر دو تا پنج پله، در یک بلوک سنگی
ایجاد شده و در حال حاضر تعداد سنگ پله ها در پلکان شرقی بیست و شش پله و
در پلکان غربی بیست و یک پله است.
نخستین حفاری‌های باستان‌شناسانه سال
1347 انجام شد و طبق تحقیقات اولیه، بنا را مکانی برای پرستش الهه آناهیتا
در دوره اشکانی دانستند.
کاوش‌ها نشان داده این معبد در دوران سلجوقی،
ايلخانی، صفویه و قاجار به منظورهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفته و از
هر کدام از این دوران‌های تاریخی اثری در معبد به‌جا مانده است.
انتهای پیام/