موشک ضد زره "جاولین " از سال 1996 تاکنون در خدمت نیروی زمینی ارتش آمریکا بوده و در "حمله نظامی ایالات متحده به عراق" در سال 2003 استفاده شده است.
این موشک توسط
صنایع تگزاس و ماریتا (Texas Instruments and Marietta) که اکنون به نام "ریتون و مارتین (Raython and Lockheed Martin ) " بوده شناخته میشود و در سال 1989 طراحی شده است. این موشک با وزن بیش از 22 کیلوگرم، طول 101 سانتی متر، طول لانچر پرتاب 102 سانتی متر است و قطر موشک 127 میلیمتر و نیازمند دو خدمه برای عملیاتی کردن می باشد.
**برد موشک جاولین تا 5 کیلومتر است
برد موشک ضد زره "جاولین" ، 2 هزار و پانصد تا 5 هزار متر (معادل 2 و نیم تا 5 کیلومتر) بوده و وزن سرجنگی آن بیش از 8 کیلوگرم و سوخت راکت این سامانه ضد زره جامد است. این سامانه زرهی میتواند انواع "ادوات زرهی" را با "شلیک خودکار" از بین ببرد یا ساختار آن را مورد هجوم و خسارت جدی قرار دهد.
تاکنون 40 هزار فروند از موشک مذکور ساخته شده و قیمت آن بسته به
مدلهای مختلف بین 80 تا 250 هزار دلار است (البته اگر هر دلار پایه 3 هزار
تومان باشد براساس برآورد منابع رسانهای هر فروند از این موشک به بیش از 240 تا 750 میلیون تومان قیمت دارد). این موشک ضد زره به نحوی طراحی زشده که قبل از شلیک از یک فاصله امن آتش
خارج میشود و باید ایمنی لازم را هنگام شلیک این موشک رعایت کرد.
سایت "آرمای تکنولوژی (Army-Technology) " درباره موشک ضدتانک "جاولین" عنوان
داشت: این موشک یک سلاح ضد زره پرتابل بوده که توسط شرکت "ریتون و مارتین "ریتون و مارتین (Raython and Lockheed Martin ) " طراحی شده است. این سلاح میتواند انواع تجهیزات رزم زمینی
همچون کامیونها، زره پوشها و ادوات سنگین توپخانهای را منهدم کند.
این سایت با اشاره به اینکه موشک "جاولین" در سال 1989 توسعه یافت و پس از مدتی جایگزین موشک "ام 47 دراگون" شد، نوشت: موشک "جاولین" از سال 1994 به صورت تمام وقت تولید شد و 2005 میلادی کم کم در اختیار ارتشهای دیگر همچون انگلیس قرار گرفت.
سایت "آرمای تکنولوژی (Army-Technology) " با بیان اینکه بیش از 25 هزار موشک و 6 هزار و 600 لانچر "جاولین " تولید شده، نوشت: موشک مذکور در ارتش کشورهای تایوان، لیتوانی، اردن، استرالیا، زلاندنو و ... عملیاتی شده است.
ایالات متحده آمریکا تلاش می کند تا از طریق جنگ سوریه بخشی از هزینه های نظامی خود را تامین کند که البته انتقاداتی توسط صاحبنظران آمریکایی به این شکل وجود دارد. دنی شکتر" فیلمساز و منتقد رسانه ای آمریکا، در تحلیلی تحت عنوان "بحران اقتصادی آمریکا به مداخله نظامی در سوریه دامن می زند" به این مسئله پرداخته که ایالات متحده آمریکا برای جذب میلیاردها دلار پول و فروش تسلیحات به مداخله نظامی در سوریه، فکر می کند.
وی گفت: اقتصاد آمریکا به دلیل ترس از فرورفتن در رکود جدید، بسیار
کند پیش می رود. دمکرات ها و جمهوری خواهان بار دیگر نمی توانند بر سر اینکه با
"پرتگاه مالی" چه کنند، با هم به توافق برسند. اطمینان مصرف کنندگان در این فصل خرید جهانی در حال کاهش بوده، با توجه
به اینکه 70 درصد فعالیت های اقتصادی براساس خرید مصرف کنندگان شکل می گیرد، این
نشانه خوبی نیست؛ زیرا مصرف و هزینه کردن در بازارها یک موتور محرکه اقتصادی محسوب
می شود.
"شکتر" سپس این سوال را مطرح می کند که "اوباما چه کار می تواند
بکند؟" بن بست سیاسی سد راه مشاغل جدید شده اند و برنامه های مشوق اقتصادی که
متکی به مداخله فدرال رزرو هستند، افزایش یافته اند، اما بانک مرکزی پول کافی چاپ
نمی کند تا به اوضاع سر و سامان بدهد. این همان چیزی است که در پس فشار و تلاش برای به راه افتادن جنگ های
جدید است. همیشه امنیت ملی به عنوان یک بهانه به کار گرفته می شود. به کارگیری تهدیدات
تروریست ها و ایران به عنوان راهی برای همراه ساختن مردم، فروش سلاح و تسلیحات پیشرفته
افزایش بسیاری داشته است.
ایالات متحده آمریکا به دنبال آن است تا از کمک های نظامی راهی برای نفوذ در سوریه پیدا کند و در این پروسه تحویل موشک های ضد تانک را به مبارزان شرق سوریه تحویل داده است که البته برخی اقدامات نظامی گرایانه آمریکا در منطقه غرب آسیا مورد انتقاد جدی قرار گرفته است.