به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نویسنده ی کتاب قحطی بزرگ اظهار داشت :با کمال تاسف در یافتم که نوشته های آقای "موری" مبنی بر اینکه یک سوم جمعیت ایران از بین رفته اند، با اغماض و کمتر از واقع بوده است.واقعیت بسیار بد تر از آن و حقیقتا بسیار تکان دهنده است. همانطور که در گزارش های دیپلماتیک آمریکایی ها آمده، جمعیت ایران در 1914 حدود 20 میلیون نفر بوده است. با یک روند طبیعی این شمار باید در سال 1919 به 21 میلیون می رسید. اما شمار واقعی در 1919 تنها 11 میلیون نفر بوده است که نشان می دهد، دست کم 10 میلیون نفر از مردم ایران بر اثر قحطی و بیماری در ابعادی فاجعه آمیز از بین رفته اند.
مهمترین سند جنایت انگلیس در ایجاد قحطی و نسل کشی در ایران
گزارش " ادیسون ئی. ساوثرد-کنسول ویژه ی آمریکا در ایران- است. ساوثرد در این گزارش افشا میکند که ماموریت خرید مواد غذایی در غرب ایران به اداره ی منابع محلی بین النهرین واگذار شده بود. این اداره ستاد هایی در بغداد داشت که شمار کارکنان آن کمتر از 2000 تن نبود. زمانی که ژنرال دیکسون، رئیس اداره ی منابع محلی بین النهرین، به ایران آمده بود، ساوثرد در گفت و گو با او دریافت که خرید غله ی ایران توسط انگلیسی ها در آن روز ها بالغ بر 500 هزار تن بوده است. ایران در آن زمان دچار قحطی بود. جالب آنکه ژنرال دیکسون با تفاخر برای ساوثرد از میزان ظرفیت آزاد شده ی کشتیرانی سخن میگوید که با خرید غله ی ایران فراهم آمده است. دیکسون به ساوثرد میگوید، اگر این مقدار غله از طریق ایران تهیه نمی شد، باید آن را از هند وارد میکردند و در نتیجه بخش مهمی از ظرفیت کشتی رانی انگلستان برای این کار اشغال میشد. این سند نشان میدهد که انگلیسی ها میتوانستند برای نجات مردم قحطی زده ی ایران با کشتی از هند گندم وارد ایران کنند؛ اما نه تنها این کار را نکردند، بلکه ژنرال دیکسون به این می بالد که در آن شرایط قحطی و کمبود گندم داخل ایران را هم خریدند تا ظرفیت کشتیرانی خود را در اقیانوس اطلس افزایش دهند. یعنی میلیون ها ایرانی قربانی شدند نا انگلستان جای خالی در کشتی های خود در اقیانوس اطلس داشته باشد.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/