به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مرد استرالیایی برای اینکه با مشکل نابینایی خود کنار بیاید، تصمیم گرفت تا جهان را فراموش کند. قرار است ماجرای از دست دادن بینایی این شخص به یک مستند تبدیل شود.
به گزارش بی بی سی انگلیسی، فراموش کردن چهره عزیزانمان به نظر بسیار دشوار می‌آید، اما او برای درمان خودش این کار را انجام داده است.
پرفسور جان مایکل هال، نویسنده، برای اینکه با نابینایی کنار بیاید، این کار را کرد. او فرزند که یک مبلغ «فرقه متودیست» است. پرفسور هال از دوران خردسالی به تدریج نابینایی‌اش را از دست داد. دلیلش نیز این بود که او یک عمل ناموفق آب مروارید چشم در شهر کوریانگ استرالیا داشت.
او سرانجام در دهه 80 میلادی و در حالی که در اواسط دهه پنجم عمرش بود، بینایی‌اش را کاملا از دست داد. او از بریتانیا به استرالیا سفر کرد تا ذهنش آرام گیرد، اما در عوض یاس و نومیدی به سراغش رفت.
ماریلین، همسر پروفسور هال می‌گوید: «آن اتفاق تلخ‌ترین و تاریک‌ترین خاطره زندگی‌اش است. او آدمی بود که با خاطره‌هایش زندگی می‌کرد و چیزهایی که دوست داشت را مدام مرور می‌کرد. مثلا مدرسه دوران کودکی، ساحلی که همیشه در آن بازی می‌کرد و جمع‌های خانوادگی را به یاد داشت. او اما از اینکه دیگر نمی‌توانست هیچ یک از آن‌ها را ببیند حسابی رنجور می‌شد.»
ماریلین در ادامه می‌گوید: «این حالت برایش خیلی دردناک بود. او پس از رسیدن به استرالیا تصمیم خاصی گرفت. او با خودش می‌گفت که نمی‌تواند همزمان در دو جهان زندگی کند: من مجبورم که از حواس لامسه و شنوایی‌ام استفاده کنم، اما باید حس بینایی را فراموش کنم. بنابراین تصمیم گرفت تا همه چیز را فراموش کند.»
ماریلین و پروفسور هال منتظر تولد اولین فرزندشان بودند. او از دوستان همسرش خواست تا به پروفسور هال کمک کنند سرگرم کار و پژوهش شود. آن‌ها نیز از هیچ گونه کمکی دریغ نکردند. پرفسور هال در عوض تصمیم گرفت تا فرآیند نابینا شدنش را روی کاست ضبط کند.
مدت‌ها بعد از انتشار کاست‌ها، الیور ساکس، عصب شناس، در مورد محتویات آن نوارها گفت: «متفاوت‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین و زیباترین چیزی بود که در مورد کوری خوانده بودم. به نظرم این یک شاهکار است.»
تولدی دوباره و سرانجام مرگ پروفسور هال
دو فیلم‌ساز به نام‌های پیتر میدلتن و جیمز اسپانی در سال 2010 با پرفسور هال ارتباط برقرار کردند. آن‌ها از او خواستند تا اصل نوار کاست‌ها را در اختیارشان بگذارد. در این نوارها بسیاری از تجربیات روزمره پروفسور هال آورده شده و احساس او از دورهمی‌های خانوادگی در کریسمس، جشن تولد و مراسم دیگر مشخص است.
آقای میدلتن می‌گوید: «تمام روند انتقالی مایکل جان هال از یاس و نومیدی به کنار آمدن با آن مشخص است. او حالا نابینایی را هدیه‌ای بزرگ می‌داند؛ نابینایی برای او به منزله تولدی دوباره و زندگی مجدد است... علاوه بر این نوارها، ما چندین مصاحبه با جان و همسرش انجام داده‌ایم.» در آن زمان، پرفسور هال دهه هشتم عمرش را می‌گذراند.
پرفسور هال در ژوئیه سال گذشته میلادی و در سن 80 سالگی از دنیا رفت.
آقای میدلتن در ادامه حرف‌هایش می‌گوید: «نوارهای ضبط شده پروفسور هال فقط در مورد فرآیند نابینایی است. آن نوارها درس انسانیت است. من خیلی خوشحالم که او این نوارها را در اختیار ما گذاشت.»
قرار است تا چند ماه دیگر مستند راجع به زندگی پرفسور هال اکران شود.
منبع: وب سایت فرادید
انتهای پیام/