به گزارش
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ محمدجواد شرافت با بیان اینكه شاعران به همان اندازه كه به جلوت نیاز دارند، به خلوت نیز نیاز دارند، اظهار كرد: شاعران باید خلوت و تاملاتی داشته باشند و به قول معروف اولین ناقد یك اثر خود صاحب اثر باید باشد و این نقد در خلوت شكل می‌گیرد.
وی ادامه داد: استفاده از فضای مجازی نسبی است و محاسن و معایبی دارد و گاهی شاهد این هستیم كه فضای مجازی خلوت شاعر را می‌گیرد. شاعری كه از جلسات و كارگاه‌های شعری بیرون آمده، باید خلوتی داشته باشد تا مسائل و موضوعات مطرح شده را تحلیل و بررسی كند، اما وارد فضای مجازی می‌شود و فرصتی برای تاملات شخصی ندارد.
شرافت گفت: عیب دیگر شبكه‌های اجتماعی مجازی این است كه مخاطب عوام (كه البته با مخاطب عام متفاوت است) آثار ضعیف شاعران را تایید می‌كنند و شاعر این اشتباه را مرتكب می‌شود كه اثرش خوب و بی‌نقص است. به همین دلیل هم گاهی از جلسات حقیقی شعر فاصله می‌گیرد و كم كم اشعارش نیز اشعاری سطحی می‌شوند. البته شعری خوب است كه عام بپسندند و خواص بفهمند، اما اینكه شعر عوامانه شود بحث دیگری است.
این شاعر با بیان اینكه فاصله گرفتن از فضاهای جلسات نقد حضوری از دیگر آسیب های فضای مجازی است، عنوان كرد: در جلسات شعرخوانی و نقد شعر حضوری شاعر می‌تواند لبخند و اخم مخاطبش را ببیند و شنیدن صدای استاد و عكس‌العمل او و حتی نوع گردش چشم یك استاد هنگام خوانش اثر، در شاعر و شعر او تاثیرگذار است.
وی همچنین گفت: از محسنات فضا و شبكه های اجتماعی مجازی نیز می‌توانیم به این نكته اشاره كنیم كه شاعران می‌توانند از دورترین نقاط كشور و حتی جهان با دیگر شاعران ارتباط برقرار كنند. همچنین می‌توانند به راحتی شعرشان را به گوش مخاطب برسانند. البته در دل این راحتی انتشار آفتی هم وجود دارد. چرا كه در گذشته اشعار به سختی چاپ و منتشر می‌شد و به همین دلیل اشعاری كه گزینش بهتری شده بودند انتخاب می‌شدند.
شرافت با تاكید بر اینكه كیفیت و عمق آثار مكتوب در فضای مجازی وجود ندارد، اظهار كرد: در یكی از كانال‌های معتبر تلگرامی دیدم كه بیتی از شاعری كه در قرن هفتم زیسته است را به نام محمدعلی بهمنی منتشر كرده بودند و عدم اعتماد نسبت به این فضاها ایجاد شده است.
این شاعر آیینی كشور همچنین خاطرنشان كرد: شاعران محفل زده و كنگره زده نباشند، اما از طرفی هم نباید كنگره گریز باشند. هر دو این شرایط آفت هایی دارد. در فضای مجازی هم همین موضوع مصداق دارد و نباید به كل آن را كنار گذاشت و یا به كل به آن متكی بود. باید در كنار مطالعه آثار مكتوب و كلاس ها و كارگاه های آموزشی از امكان شبكه های اجتماعی و مجازی هم استفاده كرد.
انتهای پیام/