سلاح‌های راهبردی "کرملین" در جنگ سوریه + تصاویر و مشخصات

به گزارش  خبرنگار  دفاعی امنیتی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛  روسیه از مهر ماه سال 94 یک عملیات هوایی و زمینی را ضد تروریست های تکفیری سوریه آغاز کرده و در این پروسه به موفقیت هایی نائل آمده است.


فدراسیون روسیه در جنگ علیه تروریست های تکفیری تاکنون از "تانک تی 90" ، "موشک کلاب"، "ناو جنگی مسکوا"، "سامانه دفاع موشکی اس 400 " ، "راکت انداز توس" ،  "پهپاد اورلان 10" ، "ناو هواپیمابر الکسی کازنیتسف" ، "جنگنده سوخو 34" و .... استفاده کرده است و نتایج خوبی این سلاح ها دارد.



**تانک "تی 90 "

  "تی 90" یک تانک ساخت فدراسیون روسیه بوده که مدل بهینه سازی شده تانک  "تی 72 " است. این تانک با وزن قریب به 47 تن، طول بیش  از 9 و عرض بیش از 3 متر و سرعتی معادل 45 تا 70 کیلومتر را دارد. در جنگ سوریه و در نبردهای سرهنوشت ساز استان حلب وظیفه  مهمی بر عهده این تانک گذاشته شده است. 





**موشک "کلاب"

موشک  "کلاب (Klub Missile) " در انواع و ابعاد مختلف ساخته شده که قابلیت مولتی پرپوز (چند کاربردی) داشته که اهداف را می‌توانند در سطح و دریا مورد هجمه قرار دهند. این موشک،  یک موشک سطح به سطح بوده که بسته به نوع کاربری می‌تواند زمین یا دریاپایه باشد. نوع زمین‌پایه آن کروز بوده که می‌تواند اهداف را به صورت جدی هدف قرار دهد (لازم به توضیح است که موشک کروز قابلیت رهگیری هدف از مرحله پس از روانه سازی (Launching) تا انهدام را دارد).



این موشک بسته به نوع بین 6 تا 8.5 متر طول، سرعت بین 8 دهم  تا 3 ماخ، هدایت اینرسی (Inertial Guidance)/ آشیانه‌یاب فعال،  ماهواره‌ای و قابلیت حمل از طریق کشتی‌های جنگی و زیردریایی‌ها را دارد که کلاس‌های مختلف این موشک بین 250 تا بیش از 2000 کیلومتر برد دارند. البته موشکی که از دریای کاسپین به سمت مواضع داعش در سوریه پرتاب شد، حدود 2500 کیلومتر برد و با ماهواره هدایت می‌شد.



طبق برآوردهای صورت گرفته موشک کروز  "کلاب" را می‌توان از زیردریایی های کلاس "کیلو (Kilo Class Submarine)"، "لادا (Lada)"، "آکولا (Lada)"، "یاسن (Yasen)"، "بویان ام (Buyan -M)"، "گورشکوف (Gorshkov)" و "گپارد (Gepard)" شلیک کرد.



**ناو جنگی "مسکوا"

 "مسکوا(Moskva)" یکی کشتی جنگی ساخت کشور فدارسیون روسیه بوده که از سال 1979 توسط اتحادیه جماهیر شوروی سابق به کار گرفته شده و از سال 2000 به بعد به نام "موسکوا" شناخته شده است.



این رزمناو طولی بیش از 180 متر و وزن قریب به 12 هزار تن داشته و سرعتی معادل 32 گره دریایی دارد و می‌تواند 19 هزار کیلومتر را بپیماید. ناو جنگی "مسکوا" از سال 2000 جایگزین ناو جنگی "آدمیرال گلوکوف" در دریای سیاه شده است. البته این ناو جنگی می‌تواند انواع سلاح‌ها را اعم از سامانه‌های موشکی ضدکشتی "پی 500" و "پی 1000"، سامانه‌های پدافندی "فورت" و "اس 300"، موشک‌های ضدزیردریایی و انواع هلیکوپترها از جمله "کا 25" و "کا 27" را حمل کند. "مسکوا" و سامانه‌های موشکی "اس 400" توانمندی فدراسیون روسیه را در برابر هرگونه تهدیدی که از سوی ناتو وجود دارد، افزایش خواهد داد و باعث خنثی‌سازی تهدیدات آینده می‌شود.



**سامانه موشکی "اس 400"

"اس 400" یک سامانه دفاع موشکی است که بردی معادل 250مایل داشته و این سامانه شامل سه بخش "رادار" ، "تیوب" و موشک‌ها یی با برد 120 تا 400 کیلومتر است.  یک گردان اس 400 معادل دست کم 8 سکوی پرتاب 32 فروندی موشک و یک پست فرماندهی است.


این پیشرفته ترین موشک‌های زمین به هوای روسیه است که می تواند به اهداف در فاصله مورد نظر اصابت کند. "موشک های اس-400 " همچنین توانایی آن را دارد که چیزی حدود هشتاد هدف را همزمان از بین ببرد. سامانه موشک های دوربرد  "اس-400 " هم اکنون به لاذقیه سوریه منتقل شده است.  



**راکت انداز "توس"

"توس Tos-1 " یک راکت انداز  ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق است که سبقه استفاده از آن به جنگ افغانستان بازمی‌گردد . این راکت انداز دارای لانچر 24  تایی بوده که تا  6 کیلومتر برد موثر تقریبی داشته  و وزن هر راکتی که حمل می‌کند تا 217 کیلوگرم  است و  می‌تواند مواضع دشمنان از جمله پست‌های فرماندهی را مورد اصابت قرار داده و منهدم کند.


ایده ساخت یک آتش افکن سنگین کوتاه برد ، مجهز به لانچر پرتاب راکت که قابلیت شلیک مهمات با سر جنگی آتشزا و ترموباریک را داشته باشد به اواخر دهه 70 میلادی بازمی گردد . این سیستم رزمی مرکب است از خودرویی زرهی ، راکت انداز و حمل کننده و بارگذار مهمات که در اوایل دهه 80 در صنایع Kbtm در  "اومسک" با نام  "Tos-1 " گسترش یافت . توسعه "توس – 1 " برای مدت‌های مدید به صورت محرمانه باقی مانده بود.


سایت میلیتاری تودی (Military -Today) درباره خصوصیات این راکت انداز می‌نویسد:  این راکت انداز با وزن  بیش از 44 تن، طول بیش از 7 متر و برد 6 کیلومتر ویژگی‌های خاصی دارد و در این سیستم همانند مدل اصلی ، دو انتخاب برای کلاهک موشک وجود دارد : کلاهک اشتعال شدید و کلاهک ترموباریک (Thermobaric) ، کلاهک های ترموباریک که با نام کلاهک‌های خلا هم شناخته می‌شوند با استفاده از اکسیژن موجود در هوا برای سوختن، یک ابرانفجاری قدرتمند ایجاد می‌کنند که برای پاکسازی استحکامات و سنگرها سلاحی ایده‌آل است .



**راکت انداز  "اسمرچ"

BM-30 Smerch معروف "گردباد" راکت‌انداز ساخت شوروی است. این سیستم برای شکست دادن پرسنل، زره پوش، و اهداف دارای پوست نازک در مناطق غلظت، باتری توپخانه، پست فرماندهی و انبارهای مهمات طراحی شده است. این راکت‌انداز در اوایل سال 1980 ایجاد و خدمت در سال 1989 وارد ارتش اتحاد جماهیر شوروی شد.



این سیستم با طول بیش از 3 متر، قدرت بیش از 500 اسب بخار،  سیستم تعلیق 8 × 8 چرخ دار، سرعت 60 کیلومتر بر ساعت، مدت استقرار 3 دقیقه ، زمان جابجایی 2 دقیقه ، زمان شلیک کردن 12 دور در 38 ثانیه ، زمان بارگذاری کلی 20 دقیقه دارای قابلیت های ویژه ای است.



**پهپاد  "اورلان 10"

پهپاد "اورلان 10" با وزن مفید   15 کیلوگرم،  وزن حمل  مفید 6  کیلوگرم، موتور بنزین سوز،  سرعت سیر هوایی  90-150 کیلومتر بر ساعت ، حداکثر  مدت زمان پرواز (مداومت پروازی)   16 ساعت ، دارای قابلیت های ویژه‌ای است.
 



سایت روسا (Ruvsa)  درباره پهپاد  "اورلان  10 " نوشت: این پهپاد ساخت فدراسیون روسیه با  موتور احتراق داخلی MTOW، وزن قریب به 15 کیلوگرم ، حداکثر بار 5 کیلوگرم،  سرعت کروز  90 تا 150  متر بر ثانیه، استقامت    16 ساعت ، سقف   پروازی 5 کیلومتر  با توانمندی عکاسی و فیلمبرداری، تصویرساز مادون قرمز و دوربین های پیشرفته و شرایط عملیاتی دارای قابلیت های مختلفی است.


سایت اینفورم ناپالم (Inform Napalm) با اشاره به قابلیت های پهپاد "اورلان 10" عنوان داشت: این پهپاد دارای  ایستگاه‌های کاری خودکار از اپراتور هواپیماهای بدون سرنشین و اپراتور محموله، سیستم تغذیه کننده آنتن  از فرمان تله متری را داراست.


این سایت ادامه داد: پهپاد "اورلان 10" به عنوان دسته هواپیماهای برد کوتاه تا 300 کیلومتر طبقه بندی می‌شود؛ مزایای این پهپاد  بیش از هواپیماهای بدون سرنشین مشابه است و مدت زمان پرواز و برد قابل قبولی دارد.  


سایت اینفورم ناپالم (Inform Napalm) یادآور شد: این پهپاد نیازی به باند پروازی  ندارد و از طریق سیستم پرتابگر منجنیق مانند می‌توان آن را به پرواز عملیاتی درآورد و  محموله این هواپیما بر اساس ماموریتی که دارد می‌توان تغییر داد.  این پهپاد در استان لاذقیه سوریه نقش مهمی در شناسایی مواضع تروریست ها دارد.




**ناوهواپیمابر "الکسی کوزنتسف"

"آدمیرا الکسی کوزنتسف"  یا "کوزنیتسف"  یک ناو هواپیمابر غول پیکر ساخت فدراسیون روسیه ( اتحاد جماهیر شوروی سابق) بوده که وظیفه اصلی آن پشتیبانی از شناورهای عملیاتی و جنگنده‌های ارتش است.


این ناو در سال 1981 سفارش ساختش داده شده و در سال 1985 به آب انداخته شد و در سال 1990 مأموریت‌های عملیاتی و بین‌المللی خود را رسما آغاز کرد. از جمله مهمترین ماموریت های عملیاتی اش می‌توان به گشتزنی در "مدیترانه" اشاره کرد.


هواپیمابر "آدمیرا الکسی کوزنتسف" به عنوان پیکان عملیات دریایی ارتش فدراسیون روسیه شناخته می‌شود که بعد از ناو هواپیمابر "آدمیرال گوروشکوف" ساخته شده و البته پتانسیل‌های عملیاتی بالای این سازه غول پیکر آن را بسیار مطرح کرده است.


ناو هواپیمابر مذکور ("الکسی کوزنتسف") با وزن قریب به 60 هزار تن، طول بیش از 300 و پهنای بیش از 70 متر و سرعت 29 گره دریایی (بیش از 50 کیلومتر در ساعت) دارای قابلیت‌های ویژه‌ای است.  ناو هواپیمابر "آدمیرا الکسی کوزنتسف"  عرشه ای برای پرواز دارد که برای بالا آوردن هواپیما ها و بالگرد ها از آشیانه به روی آن از 2 آسانسور استفاده می‌شود که هر کدام توانایی بالا بردن 40 تن بار را دارند.


موتور ناو دارای 8 دیگ بخار و 4 توربین بخار به قدرت هر یک 50 هزار اسب بوده که مجموعا 200 هزار اسب بخار نیرو تولید می کنند که مراکز تولید قدرت کشتی منتقل می‌ شود و کل عرشه ناو از پوششی تشکیل شده که قدرت مقاومت در برابر حرارت های بسیار بالا را دارد. حداقل برد عملیاتی تعریف شده برای  ناو هواپیمابر "آدمیرا الکسی کوزنتسف" بیش از 3800 مایل بوده که اگر هر مایل را 1 هزار و 600 متر درنظر بگیریم ، ناوهواپیمابر مذکور بیش از 5 هزارو 500 کیلومتر برد دارد.


سایت سایت میلیتاری هیت (Military -Heat) عنوان داشت: ناو هواپیمابر "الکسی کوزنتسف"  با سرعت 29 گره دریایی یک باند پروازی برای جنگنده‌های عملیاتی با زاویه 12 درجه می‌سازد تا این هواپیماها بتوانند ماموریت‌های خود را انجام دهند.


این سایت ادامه داد: ناو هواپیمابر "آدمیرا الکسی کوزنتسف"   می‌تواند انواع جنگنده‌های  "سوخو 25" ، "سوخو33 " و طیف گسترده‌ای از کلاسهای مختلف بالگرد "کاموف" را حمل کرده و ظرفیتی بیش از 40 فروند هواپیما و هلی‌کوپتر دارد.


 سایت میلیتاری هیت  (Military -Heat) عنوان داشت: این ناو هواپیمابر در سرعت‌های مختلف بردهای گوناگون دارد و برای مثال در سرعت 29 گره دریایی می‌تواند تا 3 هزار و 850 مایل را بپیماید. البته از مهر ماه سال جاری گمانه زنی هایی درباره حضور یا عدم حضور ناوهواپیمابر الکسی کوزنتسف در بندر طرطوس سوریه از سوی رسانه های غربی مطرح شده و برخی گمانه زنی ها درباره اعزام یا عدم اعزام این ناو مطرح شده است.



**جنگنده  "سوخو 34 "

سوخو-۳۴ یک هواپیمای جنگنده بمب افکن دوسرنشینه و دوموتوره جت توربوفن ساخت شرکت هوانوردی سوخو در روسیه است که بر اساس طرح بدنهٔ پروازی جنگنده سوخو-۲۷ طراحی شده است.  "سوخو- ۳۴ " برای جایگزینی جنگنده بمب افکن سوخو-۲۴ در نیروی هوایی روسیه ساخته شده است. تولید این هواپیما از سال ۲۰۰۶ آغاز شده و در سال ۲۰۱۴ به طور رسمی وارد ارتش روسیه شد. قیمت هر فروند از این جنگنده-بمب‌افکن حدود ۳۶ میلیون دلار اعلام شده است.



جنگنده  "سوخو 34"  با طول 23 متر و طول بال 14 متر، وزنی معادل 23 تن، برد عملیاتی 4 هزار کیلومتر می تواند انواع موشک های هوا به هوا را حمل و شلیک کند و این جنگنده سرعتی معادل دو ماخ دارد. 


گزارش از محمد زرچینی

انتهای پیام/