به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ «برو دیگه، کی بهت گواهینامه داده؟» ، «همونی که به تو گواهینامه داده، مگه کوری؟، جلوم بسته است». بوق، بوق، بوق .این صحبت ها و صداها بخش هایی از دیالوگ هایی است که شاید هر روزه در آغاز صبح کاری یا هر زمان دیگری به گوش افراد بسیاری که پشت چراغ قرمز ایستاده یا درون یکی از ماشین ها نشسته اند می رسد و به مرور زمان مشکلات جبران ناپذیری بر جامعه وارد می کند.
یکی از مواردی که این روزها در سطح جامعه در عین سبب خیر بودن، گاهی منجر به آلودگی صوتی و ترافیک می شود، چراغ های راهنمایی و رانندگی است. این ابزار کنترل ترافیک، در عین مفید بودن، در برخی مناطق به جهت کاربردهای نامناسب اثر عکس داشته و به ایجاد ناهنجاری در نظم و آرامش می انجامد.
* چراغ های راهنمایی و رانندگی اسباب نظم یا مخل آسایش؟!
زمان سبز و قرمز بودن چراغ های راهنمایی و رانندگی نباید از 45 تا 50 ثانیه بیشتر باشد، ولی در حال حاضر در بعضی معابر مدت چراغ ها 3 تا 5 دقیقه طول می کشد و این مورد یکی از مسائل ایجاد ترافیک است. این مسئله وقتی بحرانی تر می شود که بین چراغ های راهنمایی و رانندگی با وجود زمان های طولانی تناسب نیست، یعنی زمان چراغ قرمز نسبت به چراغ سبز بیشتر است.
سعید، 29 ساله، مهندس الکترونیک، می گوید: وقتی زمان زیاد چراغ سبز حدود 60 ثانیه و چراغ قرمز به چند دقیقه می رسد باعث میشود مردم زمان زیادی را پشت چراغ صرف کنند و این مورد باعث افزایش ماشین های پشت چراغ قرمز می شود و ترافیک به وجود می آید. ماشین ها هم برای این که بعد از سبز شدن چراغ زودتر عبور کنند مبادرت به بوق زدن های مکرر می کنند، که علاوه بر آلودگی صوتی و آلودگی هوا، صبر و حوصله مردم هم از بین می رود.
دکتر مصطفی اقلیما، جامعه شناس و استاد دانشگاه معتقد است: در ایران چراغ های راهنمایی و رانندگی تنطیم درستی ندارند. در بیشتر نقاط دنیا وقتی چراغ قرمز یا سبز می گذارند براساس شلوغی روز و ساعت آن است. در غیر از این زمان ها یعنی زمان های خلوت یا با جمعیت کمتر، چراغ های چشمک زن در نظم شهری و ترافیک استفاده می شود، اما در کشور، این روش را کمتر می بینیم و گاهی شاهد حضور چراغ های قرمز با زمان 4 تا 5 دقیقه در ساعت ها و خیابان های کم تردد هستیم.
* نیروهای انسانی موثر یا افسرانی برای دو سال خدمت؟!
این زمان های طولانی و نامتناسب در برخی از خیابان های شهر که ترافیک طولانی و بوق های ممتد پشت چراغ های راهنمایی و رانندگی را به همراه دارد باعث شده است که در چهارراه ها افسران مورد استفاده قرار گیرند. شاید اگر در تنظیم چراغ ها کارشناسی درستی صورت می گرفت آلودگی صوتی ناشی از بوق ها، بی نظمی ها و جدال های ناشی از این وقایع روی نمی داد.
سمیرا، 28 ساله و کارمند می گوید: در نقاط متفاوت شهر و زمان های مختلف شبانه روز وقتی چراغ های راهنمایی به صورت هوشمند و خودکار فعال باشند، ترافیک کمتر و وقتی این چراغ ها توسط افسران راهنمایی و رانندگی اداره می شود ترافیک در آن محل تشدید می شود که علاوه بر ناراحتی و به هم ریختن اعصاب، اعتراض رانندگان را از بوق ماشین ها متوجه می شویم.
اقلیما، معتقد است: گاهی میان چراغ های قرمز یا سبز، افسران به هدایت عابران پیاده یا ماشین ها اقدام می کنند. در حالی که این اقدام در صورتی که تناسب بین چراغ ها وجود نداشته باشد، بیشتر به بی نظمی و آلودگی صوتی کمک می‌کند. بهتر است این افسران، ابتدا چراغ ها را متناسب کرده و سپس به هدایت و نظم ترافیکی اقدام کنند.
* دعوا و ضررِ جانی به خاطر چند ثانیه
مجموعه ثانیه شمار، نیروهای انسانی غیر حرفه ای، عدم تناسب زمان چراغ ها، گرفتن زمان افراد و ازدحام وسایل نقلیه در پشت چراغ های قرمز، گاهی اوقات سبب دعواهایی در حین عبور از این چراغ ها می شود.
علی، 33 ساله، مدیر یک شرکت خصوصی می گوید: روزی در یکی از چهارراه ها که چراغ قرمز آن به طور معمول زمان زیادی را محاسبه می کند توقف کرده بودم. در ازدحام زیاد ماشین ها به دلیل زمان طولانی، پس از سبز شدن، تعدادی از سرنشینان، در پیشی گرفتن از هم به یکدیگر رحم نمی کردند، ناگهان سرنشینی جلوی ماشین من پیچید که به او تذکر دادم اما با پرخاشگری پیاده و با من گلاویز شد.
* قانونی مدون اما اشتباه در اجرا
چراغ راهنمایی و رانندگی براساس مقررات، یکی از ابزار پلیس برای کنترل ترافیک است. اگر در شرایطی یکی از معابر قفل شود پلیس می تواند برای تسهیل در تردد از چراغ راهنمایی و رانندگی استفاده کند و حتی اگر چراغ قرمز باشد پلیس فرمان حرکت دهد. به عبارتی قانون و مقررات می گوید نحوه تردد، چراغ راهنمایی و رانندگی و مدیریت برای رفع گره های ترافیکی، جزو اختیارات پلیس است.
اقلیما معتقد است: در این زمینه قانون به شکل مدون وجود دارد اما گاهی در اجرا دچار مشکل هستیم یعنی تعدادی از نیروهای اجرایی در عمل به قانون و اجرا کوتاهی کرده و به درستی آن را اجرا نمی کنند. آموزش و استفاده از نیروهای زبده تر ضروری به نظر می رسد.
* حال خوشی میانه چهارراهم آرزوست!
با همه این اوصاف، به نظر می رسد که نامتناسب بودن زمان انتظار چراغ های راهنمایی و از سوی دیگر برخی اقدامات و قوانین ترافیکی، خود معضلی در جهت افزایش آلودگی صوتی و بیماری های عصبی در جامعه است. چهار راه هایی که علاوه بر تنظیم نامتناسب چراغ های راهنمایی، گاهی با حضور افسران غیر کادر روبرو است.
از سوی دیگر در شهر شاهد حضور نیروهای راهنمایی و رانندگی در چهارراه ها هستیم که با وجود فعالیت این قشر زحمتکش، همچنان حال خوشی برای خیابانها و عابران پیاده وجود ندارد، مسئله ای که شاید تنها آرزوی شهروندان در میان چهارراه ها باشد.
به راستی با وجود تمام این معضلات مسئولین مربوطه چه زمانی برای رفع کامل مشکلات تردد شهری به برنامه ای جامع می اندیشند؟!
گزارش از مصطفی زبرجد
انتهای پیام/