به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه تحلیلی اویل پرایس در گزارشی به قلم "نیک کانیگهام" نوشت: خطرناک‌ترین نتیجه یک دوره رکود در بازارهای جهانی نفت، افزایش ناگهانی بهای نفت خواهد بود. بهای جهانی نفت به بشکه‌ای 30 دلار تنزل یافته که بسیاری از تولیدکنندگان را با مشکلات جدی اقتصادی مواجه کرده است. گروه بین المللی "وود مکنزی،" فعال در حوزه تحقیقات حوزه انرژی، فلزات و معادن، در گزارشی اعلام کرد: درنتیجه پایین آمدن بهای نفت، حدود 380 میلیارد دلار پروژه نفتی یا به تعویق افتادند و یا به طور کامل لغو شدند. این رقم بدان معناست که جلوی تولید 27 میلیارد بشکه نفت گرفته شده است.
کارشناسان پیش‌بینی کردند لغو پروژه‌های نفتی و کاهش تولیدات در سالهای آینده نیز ادامه داشته باشد بطوریکه از سال 2015 تا 2020 بالغ بر 1.8 هزار میلیارد دلار بودجه از پروژه‌های این بخش خارج خواهد شد. صنعت نفت در دوره زمانی طولانی بیش از آنچه نیاز داشت، بودجه‌های کلان را به خود اختصاص داد. سرازیر شدن سرمایه‌گذاری‌ها به پالایشگاه‌های آمریکا بود که سطح تولیدات نفت شیل را به بالاترین سطح رساند. نرخ بهره نزدیک به صفر در آمریکا موجب شد هر شهروندی سهام پروژه‌های نفتی را خریداری کند و نتیجه آن افزایش بی‌رویه تولیدات نفتی بود. تقریبا تمام شرکت‌های نفتی تا قبل از سقوط بهای طلای سیاه دارای سوددهی منطقی و معقولی بودند؛ اما حالا در ازای فروش هر بشکه نفت متحمل زیان بسیاری می‌شوند.
دوران رکود بهای نفت موقت خواهد بود و با توجه به خارج کردن 1.8 هزار میلارد دلار سرمایه از پروژه‌های نفتی، در چند سال آینده با کاهش منابع در بازار مواجه خواهیم شد. بازارهای جهان برای دریافت انرژی مورد نیاز، به تولید روزانه 5 میلیون بشکه نفت بیشتر در هر سال نیاز خواهد داشت. به همین دلیل سطح تقاضا در بازار افزایش می‌یابد. آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد باوجود افزایش نسبی تقاضای بازار برای دریافت نفت در سال 2015، این شاخص در سال 2016 افزایشی نخواهد یافت و همچنان از مازاد تولیدات استفاده خواهد کرد؛ اما چند سال بیشتر طول نمی‌کشد تا مازاد تولیدات به اتمام رسیده و تا سال 2020، بازار نیازمند دریافت روزانه 7 میلیون بشکه نفت بیشتر خواهد بود. در آن سال اوپک دیگر ظرفیت افزایش سطح تولیدات را نخواهد داشت و در بهترین حالت می‌تواند تولیدات را در یک سطح ثابت حفظ کند. دیگر کشورهای تولیدکننده نفت که عضو اوپک نیستند، به ویژه آمریکا، باتوجه به کاهش چندین ساله سرمایه‌گذاری در صنعت نفت، قادر به افزایش تولیدات نیستند. روسیه و برزیل هم در مقایسه با آنچه در سال 2014 تولید می‌کردند، سطح صادرات نفتی خود را پایین می‌آورند. طبیعی است همه عوامل دست به دست هم دهند تا بهای نفت با جهش ناگهانی روبرو شود. تنها عاملی که می‌تواند جلوی افزایش بهای نفت را بگیرد، رکود اقتصادی در جهان است.
وقتی کشورها قادر به خرید نفت گرانقیمت نباشند، به ناچار بهای نفت باید به سطحی برسد که مشتریان بتوانند از عهده خرید آن برآیند. چگونگی مواجه چین با رکود اقتصادی و توانایی این کشور در برطرف کردن آن نقش بسزایی در رونق گرفتن و یا تضعیف اقتصاد جهان ایفا می‌کند.
انتهای پیام/