به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ایستاده و دست بسته در آتش می سوخت؛ اتهامش اصرار بر دریافت الهام از جانب قدیس ها و پوشش مردانه بود. دختری کاتولیک که کمتر از دو دهه از عمر خود را در روستایی واقع در مرز شرقی فرانسه سپری کرده بود، به اتهام کفر و الحاد محکوم به اعدام شده بود. پاپ و اسقف های افراطی حکم ژان دارک را امضا کردند و او را در آتش سوزاندند.
آن اسقف های افراط گرا شخصیت های خیالی کتاب ها و فیلم ها نبودند، بلکه ریشه در جامعه ای داشتند که گاهی از این طرف بام پرت می شود و گاهی از آن طرف. پاپ افراطی شاید همان کسی بود که این روزها خواندن یک کتاب داستان را به دلایل نامعقول ممنوع می کند، یا همان کسی که با عقاید افراطی خود فیلمی را از پرده سینما پایین می کشد؛ شاید هم همان کسی بود که این روزها سر مسیحیان و مسلمانان را در عراق و سوریه و میانمار و آفریقا از تنشان جدا و ویدیوی آن را در شبکه های اجتماعی منتشر می کند. کسی که حکم اعدام ژان دارک را صادر کرد، احتمالا همان کسی بود که این روزها به او «بنیادگرای دینی» می گویند.
در حالی که بشر تلاش می کند با وجود تکثر عقاید در جهان هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشد و از درد و رنج زندگی بکاهد، افراط گرایان دینی تنش های جهانی را بیشتر می کنند.
بنیادگرایی مسیحی
خدایی برای قضاوت و تنبیه
اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بود که عده ای از مسیحیان آمریکایی و بریتانیایی معترض یا لقب پروتستان به لیبرالیسم دینی و فرهنگ مدرن واکنش نشان دادند. این افراد به عنوان بنیادگرایان مسیحی شناخته شدند. هر چند این مفهوم از نخستین باری که استفاده شد تا به امروز دستخوش تغییرات فراوانی شد، اما در کل می توان گفت که بنیادگرایان مسیحی خود را مسیحی حقیقی می دانند. عمده ترین نقدی که بر آن ها وارد است، این است که خدای عشق و محبت مسیح را دگرگون کرده اند و به جای آن خدایی را نشان می دهند که مردم را قضاوت و تنبیه می کند.
تحلیل گران برخی از کاتولیک ها و پروتستان ها را بنیادگرا می دانند. آن ها اقدامات خود را مبارزه در راه خدا می دانند. در آمریکا بنیادگرایان مسیحی از طرفداران پروپاقرص جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا بودند و در آن زمان نقش مهمی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به نفع جمهوری خواهان ایفا کردند. البته آن ها به مرور موضع محافظه کارانه ای نسبت به مسائل اجتماعی گرفتند، اما از ابتدا توسط حزب جمهوری خواه در آمریکا ریشه دوانیدند. این دسته از مسیحیان معتقدند که هیچ گونه نقص و نقدی به بابل وارد نیست.
بنیادگرایی یهودی
اینترنت ممنوع
«یهودیت ارتدکس» یکی از فرقه های افراط گرا در دین یهود است که شاخه ای به نام «یهودیت حریدی» دارد. دان استون، پژوهش گر و مورخ، در یکی از کتاب های خود ادعا کرده است که حدود 50 تا 70 درصد از یهودیانی که در ماجرای هولوکاست جان خود را از دست دادند، یهودیان ارتدکس بودند. بسیاری از پژوهش گران بر این باورند که نسل یهودیان ارتدکس در آن زمان منقرض شد، اما تحلیل گرانی نیز وجود دارند که ادعا می کنند هولوکاست باعث شکل گیری حریدی ها صهیونیست های سکولار شد.
زندگی حریدی ها بر محور خانواده می چرخد. دختران و پسران به مدارس جداگانه می روند و سنین 13 تا 18 سالگی خود را در «یشیوا» سر می کنند. یشیوا در حقیقت نوعی موسسه یهودی است که روی مطالعات مذهبی به ویژه تلمود (تورات شفاهی) تمرکز دارد. اکثر خانواده های حریدی چهار، شش یا حتی 12 فرزند دارند.
آن ها با تماشای تلویزیون و فیلم و هم چنین خواندن روزنامه و کتاب های غیرمذهبی، سرسختانه مخالف اند. به علاوه کمپین های قدرتمندی نیز علیه اینترنت راه انداخته اند، مثلا در ماه می 2012 بیش از 40 هزار یهودی حریدی در شهر نیویورک دور هم جمع شدند و در مورد خطرات استفاده از «اینترنت بدون فیلتر» هشدار دادند. مردهای حریدی اغلب لباس مشکی با پیراهن سفید به تن دارند. زنان نیز دامن های بلند و بلوزهای آستین بلند می پوشند و اگر ازدواج کرده باشند موهای خود را می پوشانند.
بنیادگرایی بودایی
یوگا برای ترور
شاید درک این که بنیادگرایی در آیینی رسوخ کند که در آموزه های خود بر روزشی مثل «یوگا» تاکید می کند و انسان را به خلسه روحی برای مهرورزی به موجودات تشویق می کند، کمی دشوار باشد. اما این طور که پیداست، بنیادگرایی چنان قدرتی دارد که آیین بودایی با آن همه احساس و اهداف مهرورزانه نتوانسته در مقابل آن ایستادگی کند؛ مصداق عینی آن را هم می توان در میانمار، سری لانکا و تایلند به راحتی مشاهده کرد.
مردانی که موهای خود را تراشیده و پارچه ای نارنجی به دور تن خود پیچیده اند، در سال 2012 خشونت را در میانمار به جایی رساندند که 200 نفر کشته شدند و هزاران نفر که اغلب مسلمان بودند، ناگزیر خانه خود را رها کردند و از ترس جان گریختند. افراط گرایان بودایی خشونت علیه اقلیت های مذهبی مناطق خود را به جایی رساندند که نقل رسانه ها و مطبوعات شدند.
مجله تایم در شماره ژوییه 2013طرح جلد خود را به راهبه ای بودایی اختصاص داد و زیر آن نوشت: «چهره ترور بودایی». این اتفاقات در حالی افتاده است که دانشگاه آکسفورد در مطالعات خود در سال 2010 نشان داده بود بوداییسم نسبت به سایر آیین ها و سنت ها کمترین ارتباط را با خشونت دارد.
بنیادگرایی هندویی
گوشت گاو نخورید تا زنده بمانید
«هندوییسم» یکی از ادیان پرطرفدار در سطح جهان است که اکثر پیروان آن را مردم هندوستان تشکیل می دهند. هسته مرکزی هندوییسم صبر و مداراست. بنیادگرایی نیز همین نقطه را هدف قرار داده است. در حالی که آیین هندو پیروان خود را به مدارا با عقاید مختلف و متفاوت تشویق می کند، بنیادگرایی باعث انحطاط آ« از این مسی رو دور شدن از هسته مرکزی اش می شود.
براساس گزارش های الجزیره، از زمانی که نارندرا مودی به عنوان نخست وزیر هند انتخاب شد، یعنی از می 2014 تاکنون افراط گرایان هندو چندین بار دست به ترور اقلیت های مذهبی در این کشور زده اند. اکثر این حملات تروریستی علیه مسیحیان و مسلمانان هندی صورت گرفته است. اکثر آن ها را وادار به تغییر دین و گرایش به هندوییسم می کنند و در صورتی که نپذیرند، خانه هایشان را به آتش می کشند.
بسیاری از افرادی که گوشت گاو مصرف می کنند، به دست این افراط گرایان به قتل رسیده اند، چرا که گاو در آیین هندو بسیار مقدس است. افراط گرایان هندو در هند معتقدند که تمامی مردم این کشور باید یکپارچه هندو باشند. آن ها کتاب های درسی جدیدی برای مدرسه ها طراحی کرده اند و تلاش می کنند با کمپ های تابستانی ذهن دختران و پسران نوجوان را با این جریان آشتی بدهند.
منبع: هفته نامه چلچراغ
انتهای پیام/