به گزارش خبرنگار سایر حوزه‌های گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان،تاندنیت آشیل بیماری است که علامت عمده آن درد در پشت ساق و نزدیک پاشنه است. تاندون آشیل بزرگترین تاندون بدن است. این تاندون عضلات پشت ساق را به استخوان پاشنه متصل میکند و کارکرد آن برای راه رفتن، دویدن و جهیدن لازم است.تاندنیت آشیل به علت التهاب این تاندون در پشت مچ پا بوجود میابد. کشیدگی های مکرر این تاندون بخصوص در حین کار و ورزش میتواند موجب تاندنیت شود.تاندونیت آشیل در 11% صدمات و آسیب های ورزشی در دوندگان دیده می شود. تاندون آشیل، تاندون بزرگ پشت مچ پا است که عضلات پشت ساق پا را به استخوان پاشنه بنام کالکانئوس متصل می کند و کار اصلی آن بلند کردن کف پا از سطح زمین (Push off) در سیکل راه رفتن است. تاندونیت آشیل اکنون بعنوان تاندینوپاتی آشیل گفته می شود زیرا در واقع یک وضعیت التهابی نیست بلکه ایجاد یک بافت اسکار و فقدان ساختمان نرمال فیبرهای تاندون است.درد پاشنه اکثر اوقات در زیر پاشنه و یا درست درخود پاشنه ایجاد می شود. این عارضه علاوه بر ورزشکاران در3.6 درصدافراد رایج است. برطبق مطالعاتی که درآمریکا انجام شده است نشان می دهد که حدود7 درصد افراد پیردچارضعف در زیر پاشنه هستند.ناحیه کف پا قسمتی است که اکثر آسیب دیدگی ها درهنگام دویدن به آن مربوط می شود.
انواع تاندنیت آشیل
التهاب پاسخ طبیعی بدن به آسیب یا بیماری است و علامت آن درد و تورم است. دو نوع تاندنیت آشیل وجود دارد.
-تاندنیت در قسمت های بالای آشیل
در این بیماری فیبرهای قسمت های بالایی تاندون دچار پارگی های میکروسکوپی شده و تاندون در ظاهرمتورم و کلفت میشود. این تاندنیت بیشتر در جوان ها و افراد فعال است.
-تاندنیت در محل اتصال آشیل به پاشنه
در این حالت آسیب و پارگی های میکروسکوپی در تاندون آشیل درست در محل اتصال آن به استخوان پاشنه ایجاد میشود. در این نوع تاندنیت ممکن است در محل اتصال آشیل به استخوان پاشنه استخوان اضافی رشد کند.
دلایل بروز تاندنیت آشیل
-آسیب بعلت فعالیتهای بیش از حد
- پارگی نسبی به دنبال افزایش ناگهانی در فعالیت های شخص
-دویدن روی سطح ناهموار
-پوشیدن کفشهای نامناسب
تاندنیت آشیل به علت ضربات و فشار های مکرر و طولانی مدت بوجود میاید.
وقتی سطح فعالیت بدنی خود را ناگهان زیاد میکنیم به طور مثال طول مدت دویدن روزانه خود را ناگهان دو برابر میکنیم فشار زیادی را به تاندون آشیل وارد کرده که میتواند موجب آسیب و متعاقب آن التهاب شود.
همچنین وقتی عضلات پشت ساق قابلیت انعطاف کافی نداشته باشند فعالیت شدید بدنی میتواند موجب اعمال نیروهای کششی زیاد به تاندون آشیل شده و به آن آسیب بزند. وجود برجستگی استخوانی در محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه ممکن است موجب سائیده شدن مکرر تاندون به برجستگی شده و موجب آسیب و التهاب آن شود.
علائم تاندنیت آشیل درد تدریجی آشیل در پشت مچ پا درست بالای استخوان پاشنه یا بطور تیپیک 4 سانتی متر بالای پاشنه• این درد در ابتدای فعالیت شروع و با ادامه فعالیت تشدید می شود.• درد با استراحت آرام می شود.• در لمس تاندون درد ایجاد می شود.بیشترین درد و خشکی روی تاندون آشیل در صبح ها حس می شوددرد روی تاندون آشیل با فعالیت شدیدتر میشوددرد شدید روی آشیل در روز بعد از ورزش شدیدتر می شودضخیم شدن تاندون آشیلبرجستگی استخوانی در محل اتصال تاندون اشیل به استخوان پاشنهتورم پشت ساق که با فعالیت بدنی بیشتر می شوددرمان تاندنیت آشیل
درمان تاندنیت آشیل دراکثر اوقات با استفاده از روش های غیر جراحی صورت میگیرد. اگر بعد از چند ماه این روش ها نتوانستند تاثیری در روند بیماری داشته باشند ممکن است روش های جراحی بتوانند به بیمار کمک کنند.
درمان غیر جراحی درد پشت پاشنه به علت تاندنیت آشیل
در بسیاری اوقات درمان غیر جراحی موفقیت آمیز است گرچه بدست آوردن بهبودی به طور معمول چند ماه زمان نیاز دارد. اگر درمان را دیر شروع کرده باشم بهبودی ممکن است به زمان بیشتری ( حدود شش ماه) نیاز داشته باشد. درمان های غیر جراحی را مورد بررسی قرارداده ایم.
استراحت : باید فعالیت بدنی که درد را ایجاد کرده است کاهش بدهیم یا به طور کلی قطع کنیم. تا مدتی فعالیت های آرام تری مثل شنا یا دوچرخه سواری انجام دهید.
سرما : روزی چند مرتبه با کیسه پلاستیکی حاوی خرده های یخ و هر بار بمدت حدود 20 دقیقه روی تاندون آشیل را سرد میکنیم
داروهای ضد التهابی : استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن یا سلکوکسیب درد و التهاب را کاهش میدهد.
-استفاده از کفی
استفاده ازکفی کفش یکی معمول ترین روش درمان های نتیجه بخش برای درد پاشنه است. کفی کفش برای بیمارانی مناسب است که فعالیت های منظم انجام میدهند آنها میتوانند با استفاده ازکفی ،بدون درد پاشنه فعالیت های خود را انجام دهند.
-ژل های موضعی برا ی کاهش درد پاشنه ودرد کف پا مناسب است
-تزریق کورتیکوستروئید
بندرت بکار میرود چون خطر پاره شدن تاندون آشیل بعد از استفاده از آن وجود دارد.
- شوک ویو تراپی Extracorporal shockwave therapy ESWT
در این روش با تاباندن اشعه اولتراسونیک به ناحیه درد روند بهبود فیبرهای آسیب دیده ممکن است تسریع شود. اثربخشی این روش در همه افراد یکسان نیست.
انجام نرمش های مخصوص
-کشش عضلات پشت ساق : به طرف یک دیوار بایستید. یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار میدهیم بطوریکه یک زانو کمی خم و و زانوی دیگر کاملاً صاف باشد. کف هر دو دست را هم به دیوار جلو تکیه میدهیم. سپس بدون اینکه محل کف پاها روی زمین را تغییر دهیم سعی میکنیم تنه خود را به دیوار نزدیک تر کنیم، زانوی خم شده را بیشتر خم کنیم تا در پایی که زانویش صاف است مچ پا بیشتر خم شود. با این کار عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش قرار میگیرند. این کار را خیلی به آرامی انجام میدهیم تا وقتی که یک کشش ملایم را در پشت پا احساس کنیم. وضعیت را برای ده ثانیه حفظ کرده و سپس به ارامی به حالت اول باز میگردیم. نرمش را 20 مرتبه تکرار میکنیم.
-کشش آشیل با پله :
کنار یک پله می‌ایستیم و نصف کف پا را روی پله اول میگذاریم بطوریکه پاشنه روی پله قرار نگرفته و بتواند آزادانه به بالا و پایین رود. کنار دیوار یا حفظ پله را بگیرید تا تعادل شما بهم نخورد. به آرامی پاشنه خود را 20 بار بالا و پایین ببرید. مواظب باشد خیلی آرام این کار را انجام دهید.
-کشش بوسیله حوله
برای درمان درد پاشنه پا یک کمربند یا حوله راگرد کنید و انتهای آن را بادست بکشید و قسمت گرد شده آن را در ناحیه خمیده پا قرار دهید درحالیکه زانوی خود را مستقیم نگه داشته اید حوله را به آرامی به طرف خود بکشید و آن را به مدت 10 ثانیه نگه دارید مرتبه تکرارکنید.
درمان از طریق جراحی
اگر بعد از شش ماه درمان فعال غیر جراحی، درد بهبود نیافت پزشک معالج ممکن است تصمیم به استفاده از روش های جراحی بگیرد .
(طیبه خزاعلی)
انتهای پیام