به گزارش
گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ زبان واسطه انتقال پیام و معنا در رسانه ها است. زبان مانند هر پدیده اجتماعی دیگری دچار تغییر و تحول می شود اما گسترش رسانه های نوین و بویژه توسعه شبکه های اجتماعی مجازی سرعت تغییرات در عرصه زبان را بسیار بالا برده است.
اما کاربران این زبان جدید در حوزه دستور رسمی هم تغییراتی در جهت سهولت ارتباط و پرهیز از خطا ایجاد کرده اند. مثلا بجای سه حرف س ،ث و ص فقط از س استفاده می کنند. شاید بد نباشد اگر ما هم انرژی کمتری برای املا و درست نویسی صرف کنیم و کودکانمان را بین سه نوع س ث ص سر در گم نکنیم.
نکته دیگری که در ایجازنویسی پیگیری میشود را میتوان الگو گرفتن از نگارش زبان انگلیسی دانست که ادبیات غیررسمی و محاوره ای پیامکی و ایمیلی را بوجود می‌آورد و مذموم نیست مثل TNX بجای thanks و U بجای You.
نویسندگان ادبی در دنیای مجازی خوانندگان گوناگونی از قشرهای متفاوت دارند و هر شخص عاقلی با دید باز به این فضا نگاه کند به بی سوادی و بی فرهنگی کاربران فضای مجازی مشرف شده و اینکه با گذشت دو دهه همچنان در منجلاب بی فرهنگی و عدم آشنایی و سواستفاده از این ارتباط به رفتار غیر اخلاقی ادامه داده و بی پروا به نشر اینگونه مطالب می پردازند.
نویسنده ای که با قلم خود در فضاهای گوناگون شبکه های اجتماعی مطلبی مینویسد و آن را منتشر میکند نیز به طبع مخاطب‌هایی دارد که در کشورهای دوردست زندگی میکنند و حتی پس از مرگ کاربر نیز این گونه مطالب در فضای مجازی دست به دست میچرخد.
متأسفانه هنوز فضای مجازی از امنیت کافی برخوردار نیست. بسیاری از نوشته های یک نویسنده که در وبلاگ شخصی‌اش گذاشته میشود، ممکن است دزدیده شوند. هیچ کس در این فضا از اینکه ایده‌ها و یا نوشته‌هایش مصون از دستبرد باقی بمانند، نیست. همین ترس است که نوشتن به صورت مداوم در این فضا را دشوار میکند.
در فضای مجازی عدم شناخت کاربران از یکدیگر نیز میتواند محیطی پر از تنش ایجاد کند واینکه چون افراد همیدیگر ا نمیبینند خیلی از حرمت را زیر پا گذاشته و با توهین و استفاده حرف های رکیک ارزش انسانی را زیر پا می گذارند. همچنین بازار داغ این حرف های بد و تهمت ها و توهین ها حسابی بالا گرفته به طوریکه افراد بلافاصله بعد از زدن حرف توهین آمیز خود یا از گروه لفت داده و یا طرف مقابلی که به آن توهین شده را بلاک میکنند.
در فضای مجازی حرمت ها و انسانیت ها میتوان گفت به ورطه فراموشی سپرده شده و در این فضا تنها چیزی که برای کاربر ارزشی ندارد همان روابط انسانی و اخلاقیات فردی و اجتماعی است. همچنین این امر باعث میشود که شان و شخصیت انسان شکسته و زیر سوال برود تا جایی که منجر به بلاک و یا لفت دادن از سوی کاربر شود.
شاید تاکنون متن های بسیاری از کاربران در فضای مجازی بسیار دیده ایم مانند: س، یعنی سلام. اصل، یعنی خودت را معرفی کن. خخخخخ هم تعبیر میشود به یک خنده تمسخرآمیز. بای هم یعنی خداحافظ! اما سوال اینجاست که چرا مردم ما با وجود فرهنگ بسیار غنی و شناخته شده از اینگونه الفاظ زشت و نامربوط استفاده می کنند؟
بخش عمده‌ای از لطایف و جوک‌هایی که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی رد و بدل میشود بیشتر بر محور زبان، لهجه، آداب و رسوم، ویژگی‌‌ها و شاخصه‌های قومیتی و فرهنگی یا اختلاف‌ها و تمایزهای زنان و مردان یا شوخی‌های رکیک و میچرخد و هنگامی که جوکی در گروهی ارسال میشود این نکته را مد نظر قرار نمیدهند که ممکن است در این گروه از هر قشر و گروه سنی در آن گروه وجود دارد که میتواند اثرات سویی بر مخاطبان کم سن و سال بگذارد.
شیوه نگارش در فضای مجازی به گونه ای شده که هرکس به دلخواه خود هر کلمه ای را بدون توجه به ادبیات نگارشی منتشر می کنند مانند فک کنم، خاب بودم، اسلا، سرم شلوقه، و .... همه غلط. یکی از عرصه‌هایی که در سال‌های اخیر به شدت توسط فناوری‌های ارتباطی اینترنت دگرگون شده است، عرصه‌ی ادب و فرهنگ است. نویسندگی در دنیای مجازی امکانات متفاوتی را در اختیار نویسندگان و خوانندگان قرار می‌دهد.
همچنین بی‌اخلاقی‌ها و به طور معمول ریشه در خود فضای مجازی دارد و در نهایت به ادبیات غنی کشور لطمه خواهد زد.که در گذشته ادبیات حاکم بر رسانه‌های رسمی کشور در اختیار انسان‌های فرهیخته بود اما با پیدایش فضای مجازی، تولید محتوا عمومیت یافت و به دست همه افتاد حوزه ادبیات عمومی به شدت ضربه‌پذیر شد و لطمه خورد.
نتیجه گیری
با توجه به ویژگی‌های خاص فضای مجازی هم چون تعاملی بودن، عدم محدودیت به زمان و مکان خاص، امکانات نوینی در عرصه‌ی نویسندگی ایجاد شده است. سهولت در استفاده از این فضا بسیاری از کاربرانی که در حالت عادی نویسنده نیستند را نیز کمک میکند که قلم در دست بگیرند و نویسندگی را آغاز کنند.
و علاوه بر جنبه‌های مثبت این فضا، جنبه‌های منفی‌ای نیز وجود دارد که می توان به غافل شدن از کیفیت متون ادبی، پیدا شدن غلط‌های املایی و نگارشی، عدم وجود امنیت کافی، دو برابر شدنِ تأثیر منفی متونِ ادبیِ توهین آمیز و... اشاره نمود.
نکته‌‌ی مهم دیگری که وجود دارد این است که فضای مجازی به صورت کلی خوب یا بد نیست. در اصل این شیوه‌ی استفاده از آن است که میتواند جنبه‌های مثبت یا منفی آن را بالفعل برساند.
منبع: همشهری
انتهای پیام/