به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان؛ در فرهنگ مردم عرب منطقه، خانواده‌ي پسر پس از انجام تحقيقات لازم و همچنين اطلاع از نبودن «ناهي» يا معترض، به خواستگاري دختر مي‌رود. پدر دختر پس از مشورت با برادران خود و دادن جواب مثبت به خانواده‌ي پسر آماده‌ي برگزاري مراسم بعدي مي‌شود که يکي از مهم‌ترين رسم‌هاي خواستگاري در ميان عرب‌هاست
زنان خانواده‌ي پسر در زمان خواستگاري، با دختر مورد نظر گفت‌وگو و اطلاعاتي از وضعيت جسماني و خانه‌داري او کسب مي‌کنند. پيش از نشست رسمي، خانواده‌ي داماد براي دختر انگشتر و عبايه (چادر عربي) و قواره يا لباس به‌منظور نشان كردن مي‌آورند که به آن «نيشان» مي‌گويند. نيشان در واقع نوعي نامزدي محسوب مي‌شود و از آن روز به بعد، دختر و پسر به دوره‌ي نامزدي وارد مي‌شوند.
سپس مراسمي تحت عنوان «گي» در خانه‌ي دختر يا اقوام نزديک او اجرا و تلاش مي‌شود، در يک مضيف بزرگ (مکان پذيرايي) يا حسينيه، اين گَعده (نشست) برگزار شود. به اين صورت که خانواده‌ي پسر يک روحاني و تعدادي از ريش‌سفيدان قوم و خويش و آشناي خود را همراه مي‌آورند و تلاش مي‌کنند از اشخاص موقري دعوت كنند تا نزد خانواده عروس منزلت و احترام داشته باشند.
در اين مراسم، در برخي مناطق حتما يک سيد نيز به دعوت خانواده‌ي پسر شرکت مي‌کند. حضور سيد در اين مراسم به اين دليل است که عرب‌هاي خوزستان براي سادات مقام و ارج خاصي قائل‌اند
در اين مراسم فقط مردان حضور دارند و زنان غالبا در خانه‌اي ديگر، منتظر نتيجه‌ي مراسم مي‌مانند. هدف از برگزاري اين جلسه، توافق بر سر ميزان صداق يا مهريه عروس است. در صورتي که ازدواج فاميلي باشد، مبلغ مهريه، سطح مخارج عروسي و تهيه‌ي جهيزيه، بسيار کمتر از ازدواج با دختر غريبه است. خانواده پسر نيز مبلغي را به‌عنوان حق زن به خانواده‌ي دختر مي‌دهد تا با آن، وسايل و جهيزيه خريده شود. پس از وفاق بر مقدار مهريه، اين مراسم با فرستادن صلوات به پايان مي‌رسد.
در برخي مناطق استان خوزستان، در پايان اين مراسم فاتحه‌اي براي حضرت عباس (ع) خوانده مي‌شود. دليل خواندن اين فاتحه، ايجاد تعهد بين خانواده‌هاي دختر و پسر است تا به حرف‌هاي خود پايبند باشند.
معمولا يک يا دو روز پيش از برگزاري مراسم عقد، عروس را به «هفه» (اصلاح) مي‌برند. جاري شدن عقد معمولا در محضر انجام مي‌شود. در گذشته، پس از عقد، عروس و داماد تا سه روز حق نداشتند بيرون بروند، البته امروزه اين رسم کم‌رنگ شده است.
در بسياري از مناطق، تيراندازي هنگام ورود عروس به خانه‌ي داماد مرسوم است. رقص دسته‌جمعي «يزله» که با پايکوبي و شادماني همراه است، از جمله رقص‌هاي رايج عربي هنگام ورود عروس به خانه‌ي داماد است. «ني همبون» از سازهاي کمابيش رايج در عروسي‌هاي قوم عرب است، البته بيشتر اقوام خوزستان از آن در مراسم عروسي استفاده مي‌کنند. امروزه از سازهاي مدرن مانند ارگ در مراسم عقد و عروسي استفاده بيشتري مي‌شود.