به گزارش
دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در حالی که بانکها، بر روند پیچیده رسیدگی به درخواستها، پافشاری میکنند، شرکتهای بزرگ و تازه-تأسیس فنآوری اطلاعات، شروع به ارائه خدمات مالی، به مشتریان خود کردهاند. بهعنوان مثال، هماکنون 10 درصد از درآمدهای مالی شرکت استارباکس (Starbucks) از طریق تراکنشهای مالی، بهوسیله تلفنهای هوشمند، بهدست میآید. همچنین شرکت آمازون، برای پرداخت هزینه، از طریق تلفنهای هوشمند، برنامه دارد. شرکت فیسبوک نیز به کاربرانش اجازه میدهد؛ تا از طریق پیامرسان خود، تبادلات مالیشان را انجام دهند.
با توجه به مثالهای بالا، به نظر میرسد؛ بانکها باید روند پیشرفت فنآوری را بپذیرند و به فکر ارائه خدمات به مشتریان، بهشکلهای جدیدتری باشند. در غیر این صورت، بهزودی در رقابت با شرکتهای فنآوری اطلاعات، شکست خواهند خورد.
کریس اسکینر (Chris Skinner)، نویسنده کتاب بانک دیجیتالی (Digital Bank)، پیشبینی کرده است که تا 10 سال آینده، کارتهای اعتباری پلاستیکی، از بین میروند و تلفنهای هوشمند و تراشههای نهفته ویژه تراکنشهای مالی، در لباس، ساعت و دیگر ابزارهای هوشمند، جایگزین آنها میشوند.
هماکنون نیز در تعدادی از کشورهای اروپایی، امکان پرداخت هزینه سوختگیری خودرو، با استفاده از ساعت هوشمند، وجود دارد. نرمافزارهای بانکی بهکاررفته در این جایگاهها، به راننده، امکان میدهند که تنها با وارد کردن نوع سوخت و میزان سوختگیری، بهسرعت هزینه را پرداخت کند. بعد از این کار، سرپرست جایگاه، نازل سوخت را در باک ماشین، قرار داده، سوختگیری، پایان خواهد یافت.
بهزودی نرمافزاری، برای جایگاههای سوختگیری، طراحی خواهد شد که خودرو، بهکمک آن میتواند خودش، نوع و میزان سوخت موردنیاز را تعیین کرده، هزینه را پرداخت کند.
هماکنون میتوان با استفاده از تلفن هوشمندی که از ان. اف. سی. پشتیبانی میکند؛ کرایه مترو را پرداخت کرد.
برای برداشت پول، از خودپردازها، دیگر نیازی به کارت اعتباری نیست؛ بلکه تنها کافی است؛ کاربر با استفاده از نرمافزارهای بانکداری آنلاین تلفنهای هوشمند، کد کیو. آر. (QR-Code) را دریافت کند؛ تا بتواند وارد صفحه برداشت وجه بشود.
اسکینر معتقد است؛ با استفاده از فنآوریهای اقتصادی جدید که بر پایه پرداخت آنلاین و تراشههای مخصوص این کار، ایجاد میشوند، پرداختهای نقدی، بهزودی بسیار کاهش خواهند یافت. با وجود این، دولتمردان بسیاری از کشورها، با حذف تراکنشهای مالی نقدی، مخالف هستند.
اصلیترین موضوع بانکداری قرن بیستم، تراکنشهای مالی، مانند: برداشت و واریز پول، میان شعب مختلف بود.
در قرن 21، تراکنشهای مالی، بهصورت آنلاین، انجام میشود و دیگر نیازی نیست؛ مشتری بین شعب مختلف بانکها، سرگردان گردد. چرا زمانی که کاربر میتواند از طریق نرمافزار، یا یک تماس تلفنی ساده، امور بانکیاش را بهصورت الکترونیک، فوری انجام دهد، باید ساعتها در صف بانک، منتظر بماند؟
در آینده، شعب بانک، به شکل نمایشگاههایی در میآیند که تنها در آن، به مشتریها، نحوه استفاده از خدمات بانکی آنلاین، آموزش داده میشود.
هماکنون نیز شرکتهایی که قصد دارند؛ تا نسل جدیدی از بانکداری را ایجاد کنند، وجود دارند. در سال 2012، ام.بانک3 لهستان (Mbank) معماری بانکداری اجتماعی را ایجاد کرد. مشتریان این بانک میتوانند از طریق فیسبوک، تراکنشهای مالی خود را انجام بدهند و از خدمات مختلف این بانک، مانند خدمات ویدئویی، استفاده کنند.
مقامات ام.بانک، تقریبا تمام شعب خود را بعد از تأسیس بانکداری اجتماعی، تعطیل و هزینه نگهداری از زیرساختهای آنها را به معماری بانکداری اجتماعی، منتقل کردند. در حال حاضر، 75 درصد از مشتریان ام.بانک، کارهای بانکی خود را با استفاده از خدمات جدید آن، انجام میدهند.
بهعنوان مثالی دیگر میتوان به بانک تمامدیجیتالی اتم انگلیس (Atom bank) اشاره کرد. مشتریان این بانک، همه امور بانکی خود را با بهرهگیری از تلفنها و ابزارهای پوشیدنی هوشمند، انجام میدهند.
برای استفاده از خدمات این بانک، تنها کافی است؛ مشتریان، نرمافزار آن را دانلود و ثبتنام کنند. سپس نوع حساب را مشخص و مشخصات فردی خود را وارد کنند.
امروزه هزاران فروشگاه فیزیکی و آنلاین وجود دارند؛ اما هیچکدام نمیتوانند؛ به اطلاعات شخصی کاربران، دسترسی پیدا کنند.
فروشندگان هیچ تصوری از مشتریانی که بیرون از فروشگاههای آنها، فعالیت میکنند، ندارند و تنها میتوانند؛ شرایط آنها را حدس بزنند. بهعنوان مثال، فروشندگان نمیدانند که مشتریهای آنها، چه زمانی به سفر میروند، یا روز تولد آنان و خانوادهشان، چه روزی است. ممکن است؛ درصورتیکه فروشگاهها، به اینگونه اطلاعات شخصی کاربرها، دسترسی داشته باشند، بتوانند به ایشان، خدمات بهتری، ارائه و میزان فروش خود را افزایش دهند.
بانکها تمام اطلاعات موردنیاز فروشگاهها را دارند؛ اما بهعلت قوانین موجود نمیتوانند اینگونه اطلاعات شخصی مشتریان خود را در اختیار فروشندگان، قرار دهند.
به همین دلیل، مؤسسات مالی نیز برای افزایش درآمد خود، شروع به همکاری با شرکتهای فنآوری اطلاعات، خواهند کرد. این رابطه دوطرفه شرکتهای فنآوری اطلاعات، با بانکها، احتمالا مشابه شیوه زیر، اتفاق خواهد افتاد:
«سلام، بانک! من 5 جعبه نوشابه دارم و میخواهم آنها را به فروش برسانم. کدام مشتری شما، برای خرید نوشابه، اقدام کرده است؟ به او تخفیف میدهیم و درآمد آن را با هم، تقسیم میکنیم.»
هماکنون این روش، در بزرگترین بانک اروپای شرقی و اوکراین، با نام پریوات بانک (PrivatBank) به کار گرفته شده است.
فنآوری اطلاعات، بانکها را مانند انسانها کرده است. اسکینر اعتقاد دارد؛ بانکهای آینده، بهزودی مشتریان خود را شناخته، میتوانند درخواستهای آنان را پیشبینی کنند. در آینده، باید منتظر این نوع بانکداری بود. احتمالا بانکهای یادشده، شبیه روش ذیل، عمل میکنند:
کاربر در صفحه کاربری فیسبوک خود مینویسد: «روز خوبی برای رفتن به شهربازی است.» این پیغام، به بانک رسیده، آن بهسرعت پاسخی مشابه این محتوا، ارسال میکند: «شما به بلیت شهربازی، نیاز دارید؟ ما برای شما، تهیه کردهایم. آیا آن را میخواهید؟»
بانکهای آینده، نسبت به بانکهای امروزی، اطلاعات بیشتری، از مشتریان خود، خواهند داشت. بانکها خواهند توانست؛ از موقعیت شغلی، یا اقتصادی یک نفر، آگاه شوند و بهصورت خودکار، به مشتریان خود، وام دهند.
هر بانک، سامانه نرمافزاری توسعهیافته ویژهای دارد که بهوسیله نسلهای مختلف توسعهدهندهها، ایجاد شده است. زبانهای برنامهنویسی و انواع روشهای کدزنی، بسیار افزایش یافتهاند و پیچیدگیهای فراوانی دارند؛ اما رقابت با شرکتهای فنآوری اطلاعات، بهکمک رابطهای برنامهنویسی نرمافزاری (API) و سادهسازی آن، امکانپذیر خواهد شد.
هماکنون تحلیلگران و برنامه نویسان حرفهای، درباره نسل جدیدی از روشهای ایجاد نرمافزار، صحبت میکنند. مقامات بانکها، برای ساخت هسته دیجیتالی، نیاز به رابط برنامهنویسی نرمافزاری دارند؛ تا بتوانند خدمات بهتری، به مشتریان خود، ارائه دهند.
با استفاده از یک رابط مناسب، میتوان کاری کرد که مشتریها و شرکتها، بهراحتی بتوانند؛ از خدمات بانکها، استفاده کنند و از طریق شبکههای اجتماعی، مانند توییتر، تراکنشهای مالی، یا انتقال وجه را بهصورت رمزشده، انجام دهند.
هماینک با احراز هویت، در یکی از بانکهای لهستانی میتوان بهراحتی در تمام بانکهای دیگر، افتتاح حساب کرد.
در آینده، تمام پردازشهای مالی، روی فضای ابری، انجام خواهد شد؛ به همین دلیل، مؤسسات مالی، نیاز به همکاری با شرکتهای فنآوری اطلاعات دارند؛ تا بتوانند زیرساختهای آن را آماده کرده، هزینههایش را بپردازند.
در سال 2013، اولین نوع از این بانکها، ساخته شد. بانک هلندی دی. بی. ان. (DBN) برای ارائه برخی از خدمات خود، به مشتریان اجازه داد، از وبگاه آمازون، بهرهبرداری کنند.
همچنین بهعلت پیشرفت فنآوری، در زمینه هوش مصنوعی، احتمالا در بانکهای آینده، رباتها پاسخگوی مراجعهکنندگان، خواهند بود و تمام اعمال بانکی مورد درخواست آنها را انجام میدهند. آمریکا و تعدادی از کشورهای دیگر، اعلام کردهاند: در آیندهای نزدیک، رباتها را جایگزین کارمندان بانکها، خواهند کرد.
به نظر میرسد؛ در شیوه بانکداری آینده، اطلاعات تمام کاربران بانکها و شبکههای اجتماعی، با یکدیگر به اشتراک، گذاشته خواهند شد و بدون اجازه آنها و برای ارائه خدمات بهتر، وضعیتشان زیر نظر قرار میگیرد.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
منبع: سایبربان
انتهای پیام/