منوچهر هادی، کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص پیشبینی فروش فیلم «من سالوادور نیستم» در گیشه و استقبال مخاطبان از آن گفت: راجع به فروش که نمیتوان پیشبینی کرد چون در کشور ما هیچ چیزی قابل پیشبینی نیست، فصل اکران و تعداد سینماهایی که در اختیار فیلم قرار میدهند در فروش فیلم تعیین کننده است و نقش بسزایی را ایفا میکند.
وی افزود: اگر «من سالوادور نیستم» را به لحاظ گیشه و فروش ارزیابی کنیم به واسطه هنر رضا عطاران، فیلمنامه خوب رضا مقصودی، اتفاقاتی که در کارگردانی در خصوص استفاده از فاکتورهای مناسب برای ساخت فیلمی تجاری و پرفروش موفق خواهد بود فقط مقوله اکران باقی میماند که هنوز تکلیفش مشخص نیست.
وی ادامه داد: عجیب است در فصلی که سینماداران برای اکران خواهان فیلمی جذاب و دیدنی هستند فیلم «من سالوادور نیستم» با قابلیتی بالا جهت اکران، داشتن پروانه نمایش و اصلاحات انجام شده بدون سرگروه باقی مانده و هیچ جواب قانع کنندهای به ما نمیدهند و نمیدانیم داستان چیست!
هادی در پاسخ به این سؤال که بهتر نیست فیلم را در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دهید، عنوان کرد: «من سالوادور نیستم» اساساً فیلم جشنواره نیست حداقل اولویت جشنواره فجر این فیلم نیست البته میتواند به جشنواره رونق بدهد و مخاطبان زیادی را سمت خود بکشد، در دنیا جشنوارههایی وجود دارد که اولویت آنها فیلمهای کمدی است و آنجا میتواند شرکت کند.
وی، در خصوص پخش فیلم «من سالوادور نیستم» خارج از ایران بیان کرد: به خاطر اینکه فیلم محصول دو کشور ایران و برزیل است و وجود بازیگران برزیلی در آن، تهیهکنندگان درصدد چیدن مقدماتی برای پخش آن در دو کشور هستند، اما از حضورش در جشنوارههای خارجی اطلاعی ندارم.
هادی از دغدغهاش برای ساختن فیلم «من سالوادور نیستم» گفت: اگر فیلمهای من را دنبال کنید خواهید فهمید که این فیلم در مسیر فیلمسازی من نیست، اما فیلمسازی مانند هادی ناخودآگاه با رزومهای که دارد زمانی که قصد ساخت فیلم کمدی میکند به سمت علایق و سلایق خودش میرود یعنی من نمیتوانم فیلمی خنثی و بدون حرف و نقد اجتماعی بسازم.
وی افزود: با وجود اینکه «من سالوادور نیستم» در مسیر فیلمسازی من نیست اما سعی کردم کمدی متعارفی که در سینمای ایران معمول است، نباشد و از لحاظ قصه، حرف، میزانسن، کارگردانی، طراحی صحنه و رنگ و لباس و ... در چارچوب قواعد فیلم کمدی موقعیت باشد، و حالا تا چه حد موفق خواهد شد را مخاطب تعیین میکند.
این کارگردان با بیان این مطلب که ساخت فیلم های کمدی در ایران با محدودیت روبرو است، عنوان کرد: چون خودم آدم طناز، شیرین و بامزهای هستم به این جهت باید در فیلمسازی به سمت کمدی میرفتم اما در کشور ما ساخت فیلمهای کمدی پر از محدودیت است چون شما فیلم رئال میسازید با هزار مشکل برخورد میکنید، چه برسد به اینکه قصد ساخت فیلم کمدی که در نقد اجتماعی تند و تیزتر از هر فیلمی است را بکنید! چون اگر در فیلمی کمدی حرفها و نقدها هوشمندانه بیان شود تأثیرش از فیلم اجتماعی بیشتر خواهد بود.
هادی تصریح کرد: ساخت فیلمهای اجتماعی سختتر از فیلمهای کمدی است چون همهچیز در فیلمهای اجتماعی اعم از دکوپاژ، موسیقی، رنگ و لعاب، حرفهای به ظاهر ساده اما عمیق درست باشد، اما دیده نشود ولی در فیلمهای کمدی میتوان اغراقهای حساب شدهای را راحتتر انجام و نشان داد.
وی در خصوص علت موفقیت دائم رضا عطاران گفت: به نظرم عطاران در انتخاب فیلمنامهها بسیار باهوش و با قدرت است. به بازیگری مانند او در طول سال بیش از 70 فیلمنامه پیشنهاد میشود که از این تعداد با حدود 10 فیلمنامه خوب مواجه میشود اما فقط 4 یا پنج فیلمنامه را قبول میکند این است که بازیگری مانند عطاران راهش را از بازیگرانی که در طول سال با 5 فیلمنامه روبرو هستند و از بین آنها فقط باید یکی را کار کنند، جدا میکند و عطاران می شود.