به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، رقابت‌های درون حزبی دو حزب جمهوریخواه و دموکرات در راستای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده آمریکا از منظر بین المللی حائز اهمیت است. شاید یکی از مهم‌ترین دلایل جلب توجه افکار عمومی به این مناظره‌ها، آگاهی از رویکردها و رویه‌هایی است که نامزد هر یک از این احزاب با تسخیر کاخ سفید ممکن است در تعاملات جهانی از آن‌ها بهره گیرند.
در اصول روابط بین الملل، اطلاع دقیق از مواضع نامزدهایی که برای احراز تصدی قوه مجریه تلاش می‌کنند، می‌تواند به برنامه‌ریزی برای تعامل و یا کسب آمادگی در راستای رویارویی با سیاست‌های وی منتهی شود.
«اریک توماس وبر» مدیر اجرایی انجمن فیلسوفان آمریکا، رئیس کمیته سیاست عمومی این انجمن و استاد فلسفه و سیاست عمومی در دانشگاه «می‌سی‌سی‌پی» آمریکا است. کتاب «رالز، دیوئی و سازه‌انگاری» و «رهبری و دموکراسی» از جمله آثار وی به شمار می‌روند. آخرین اثر این استاد در سال ۲۰۱۵ با عنوان «در مسیر اتحاد می.سی.سی.پی: دموکراسی و رهبری در جنوب» به رشته تحریر درآمده است.
به عقیده شما دلیل اصلی تعدد نامزدهای انتخاباتی جمهوریخواه در کمپین درون حزبی‌شان در مقایسه با دموکرات‌ها برای شرکت در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری آمریکا چیست؟
جمهوریخواهان نامزدهای انتخاباتی بسیار بیشتری در مقایسه با دموکرات‌ها دارند؛ زیرا تعداد نامزدهای جمهوریخواهی که همانند دو کاندیدای دموکرات از برجستگی ویژه‌ای در انظار عمومی برخوردار باشند، کم است. این امر باعث شده است تا جمهوریخواهان با تعداد بیشتری به کارزار انتخابات وارد شوند. در میان همین نامزدها نیز برخی در ترغیب و جلب توجه مردم موفق‌تر عمل کرده و بعضی نیز به تغییر شرایط در ادامه مسیر رقابت چشم امید دوخته‌اند.
«نِیت سیلور» تحلیل‌گر سیاسی برجسته که پیشتر در نیویورک تایمز مشغول به فعالیت بود، احتمال برنده شدن «دونالد ترامپ» در عرصه انتخاباتی را بعید تصور میکند؛ اما با توجه به این که تغییر موقعیت نامزدها در ادامه فرایند رقابت‌های انتخاباتی محتمل است، گام‌های آتی این حزب متنوع به نظر می‌رسد. به همین دلیل است که بسیاری از نامزدها خود را آماده تحرکات جدید برای کسب پیروزی کرده و آماده نیل به آن هستند. با اتکاء به همین ویژگی است که تصور برگزیده نشدن «هیلاری کلینتون» از میان دموکرات‌ها، برای مردم دشوار به نظر می‌رسد.
چرا «دونالد ترامپ» از اقبال بیشتری در افکار عمومی آمریکایی‌ها برخوردار است؟ چه طبقه اجتماعی از وی حمایت می‌کنند؟ برخی بر این باورند که اقبال عمومی به ترامپ، از این روست که وی چیزهایی که عملاً متمایز با اظهارات دو جریان سیاسی عمده می‌باشد را بیان میکند. آیا شما نیز به آن باور دارید؟
دونالد ترامپ قطعاً به عنوان منتقد سنتی سیاستمداران آمریکایی از محبوبیت برخوردار است. مردمی که از جهت گیری‌های امور در کشورشان عصبانی هستند، برخی از مواضع اتخاذی وی را موجب امیدواری دانسته‌اند. وی بازی ویژه‌ای را با «سیاست‌های هویتی» با تمرکز بر موضوع مهاجران آغاز کرده است. به عنوان نمونه، شعار اخیر وی «دیوار بکشید» است. موضوع عجیبی که درباره ترامپ مطرح بوده و در آینده، رقابت‌های انتخاباتی وی را با شکست مواجه خواهد کرد، این واقعیت است که مواضع اتخاذی او گاهی شبیه جمهوریخواهان و در مواردی نیز مشابه با دموکرات‌ها است.
این در حالیست که این مواضع به ندرت با جهت گیری‌های معتدل و میانه روی هر یک از دو حزب مطرح در آمریکا منطبق می‌باشد. به عنوان نمونه، مواضع ترامپ درباره مهاجرت و تغییر موضع وی در خصوص سیاست‌های بهبود استاندارد زندگی در میان جمهوریخواهان مطرح است؛ اما از سوی دیگر وی با طرح موضوع نظام جامع بیمه سلامت و اخذ مالیات از ثروتمندان به دموکرات‌ها متمایل می‌شود. ترامپ بر تهییج افراد برای جذب آراء آن‌ها موج سواری میکند، اما تعداد رأی دهندگانی که طرفدار ترکیبی از افکار و عقاید وی باشند در پایان اندک خواهند بود.
بر اساس شعارهای مطرح دموکرات‌ها و جمهوریخواهان در رقابت‌های انتخاباتی کنونی، به نظر شما هر یک از این دو جریان سیاسی در میان مردم دارای چه جایگاه اجتماعی هستند؟
همان طور که پیشتر گفتم، به عقیده من، شعارهای معروف ترامپ برای پیروزی وی در انتخابات اولیه کافی نخواهد بود. رأی دهندگانی که برخی از مسائل بیان شده وی برایشان مهم است، به او رأی خواهند داد؛ اما مشکل اینجاست که هیچ یک از مواضع اتخاذی او به اندازه کافی یکپارچه نبوده و جامعیت ندارند. شعار او با عنوان «آمریکا را دوباره قدرتمند می‌کنیم» تا اندازه‌ای محبوبیت پیدا کرده است، اما بیشتر به برخی از ایده آل گرایی‌های مطرح در گذشته دلالت دارد. واقعیت این است که وی تنها در برخی موضوعات مانند سلامت و بهداشت که البته مواضع جمهوریخواهان در چند سال گذشته در آن منسجم بوده است، پیشتاز است.
برادران «کُوک» که عموماً به عنوان حامیان حقوق سیاسی تلقی می‌شوند، اعتراضاتی را به آمار بالای زندانیان در آمریکا که مسأله نگران کننده‌ای برای دموکرات‌ها و جمهوریخواهان میانه‌رو در این کشور به شمار می‌آید، داشته‌اند. تاکنون، نامزدهای کمی به این مقوله پرداخته‌اند، تا جایی که «کارلی فیورینا» آن را مطرح کرده است. با طرح این موضوع می‌توان گفت که اکنون فرصت خوبی برای نامزدهای دو جناح که به مسائل مهمی مانند مقوله فوق بپردازند، وجود دارد. «برنی ساندرز» به این قبیل مسائل پرداخته است؛ اما بسیاری از دموکرات‌ها معتقد نیستند که دیدگاه دور از دسترس وی در برخی امور لزوماً به نتایج خوبی منتهی خواهد شد.
اما باید توجه داشت که مسأله تصویب این آرزوهای بلندپروازانه را نیز بهتر است مد نظر قرار داد؛ در این راه با عنایت به ناامیدی‌هایی که از کنگره دیده شده و محدودیت‌هایی که رئیس جمهور نیز در تصویب برخی امور با آن مواجه است، شبهاتی از هم اکنون به چشم می‌خورد؛ اما از سوی دیگر، مسائلی از این دست، به نظر می‌رسد از پتانسیل خوبی برای یکپارچه سازی رأی دهندگان میانه رو برخوردار باشد. رویکرد برنی ساندرز بیشتر متمایل به گفتمان‌های «انقلابی» است. در حالی که تعداد بیشتری از مردم در مقایسه با پیش بینی‌های چند سال گذشته از وی طرفداری می‌کنند، دموکرات‌ها به طور متوسط در خصوص بهره برداری از این فرصت تردید دارند. دموکرات‌ها زمانی از فرصت خوبی برخوردار بودند که هم بر کنگره و هم بر کاخ سفید تسلط داشتند.
در این میان، «هیلاری کلینتون» احتمالاً از آنجایی که در میان دموکرات‌ها پیشتاز است، هنوز خیلی درباره خروجی اقداماتش احتیاط لازم را به خرج نداده است. در حال حاضر، احساس عمومی این است که مادامی که حریف قدرتمندی از میان جمهوریخواهان ظهور نکند، کلینتون شانس اصلی ورود به کاخ سفید محسوب می‌شود. به خاطر داشته باشیم که در اصول سیاست، حتی یک یا دو ماه زمان زیادی است؛ لذا این حقیقت که بیش از یک سال تا انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا فرصت وجود دارد؛ به این معنا است که هر گونه پیش بینی من یا هر فرد دیگری باید با در نظر گرفتن احتمال میزانی از تغییرات مد نظر قرار گیرد.
رسانه‌های عمومی به استناد نتایج نظرسنجی‌های اخیر از ۱۰% کاهش در محبوبیت هیلاری کلینتون سخن می‌گویند. دلایل این کاهش را در چه مواردی می‌دانید؟ چرا این اتفاق رخ داد؟ آیا این افت ادامه نیز خواهد داشت؟
پیش بینی پیشتازی کلینتون از مدت‌ها قبل با گمانه زنی‌های زیادی همراه بود. در این میان، از آنجایی که چالش گران نیز برای به دست آوردن موقعیت تلاش می‌کنند، افت آراء هم امری طبیعی به شمار می‌آید؛ لذا لازم است تا وی کماکان از پیشتازی خود دفاع کند. وقتی وی مورد تحقیق و تفحص قرار گرفت، برخی توجهات به این امر، موجبات افت محبوبیت وی را به همراه آورد. اگر چه، عمکلرد او در اولین مناظره بسیار خوب بود، اما طرفداران ساندرز بر این باورند که وی در نهایت موفق به جلب آرا خواهد شد. مواردی که در خصوص تحقیق و تفحص‌هایی که در موضوعاتی از قبیل ایمیل‌ها و یا «بنغازی» از کلینتون به عمل آمد، اگرچه در نگاه اول نتایج منفی را برای او به همراه خواهد داشت، اما زمانی که معلوم شود گروه‌های مرتبط با این موضوعات برای کسب پیشتازی خود و نه به دلیل نگرانی‌های واقعی به موارد فوق دامن زده‌اند به نفع کلینتون تمام شده و آراء افت کرده وی باز خواهد گشت.
تا زمانی که محتوای موضوعات مطرح علیه کلینتون به صورت شفافی مطرح شده و موشکافانه اشتباهات بزرگ علیه وی را مطرح نماید، احتمال اجرای طرح تحقیق و تفحص جدی از این نامزد دموکرات نامحتمل به نظر می‌رسد. اگر آن طور که اقبال عمومی اخیر نشان می‌دهد، مردم به دنبال آراء و افکار وی باشند، احتمال افزایش حمایت‌های میانه روها از وی رو به افزایش است.
اگرچه همان طور که به آن اشاره کردم، با وجود بیش از یک سال زمان تا انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا، هرگونه تعداد تغییر در آراء نامزدها می‌تواند محتمل به شمار آید. آن چه پیش بینی را در مقطع زمانی کنونی دشوار ساخته است، تردید درباره احتمال راه یافتن ترامپ به دور نهایی رقابت‌های انتخاباتی است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.