به گزارش خبرنگار
حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، کم‌رویی یا خجالت واژه‌ای است که اگر در بین مردم شایع شود اثرات مخربی را روی ذهن و یا روح کودکان به جای می‌گذارد و وقتی این برچسب بر روی کودکان زده شد عواقب دیگری مانند عدم اعتماد به نفس، دوری از محیط اجتماعی و در نهایت پنهان شدن در لایه جسم و روح خود می‌شود.
اما وقتی این نامگذاری بر روی فرزندانمان صورت می‌گیرد چه اقداماتی باید صورت گیرد؟
در این خصوص حسین ابراهیمی مقدم روانشناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، عنوان کرد: از دوران کودکی به عنوان نوباوگی استفاده می‌شود و کودک نسبت به والدین خود حس مثبت روانی را دریافت و برخی از مواردی که حس ابراز وجود نسبت به دیگران را ندارند از پدر و مادر خود به عنوان پناهگاه‌اش استفاده می‌کنند.
وی در ادامه به نقش والدین تاکید کرد: والدین به عنوان هسته مرکزی خجالتی هستند و والدینی که خجالتی هستند، کودکان خجالتی را تربیت می‌کنند. بنابراین والدین باید ارتباطات خود را به شکل موثری نسبت به دیگران تقویت کنند تا بتوانند قفس تنهایی و گوشه‌گیری کودکان را بشکند و یا محیط پیرامونشان آنان را آشنا سازند.
ابراهیمی مقدم اظهار کرد: محیط آرام خانواده و حضور والدین با هم از جمله عواملی است که می‌تواند به کودکان آرامش داده و آنان را از محیط گوشه‌گیری و انزوا به یک محیط صمیمی تبدیل می‌کند.
وی در پایان عنوان کرد: کودکانی که در محیط گرم خانواده برخوردار نیستند و یا پدر و مادر شاغل هستند و کودکان مجبورند که در خانه تنها بمانند بیشتر به انزوا‌گری و گوشه‌گیری روی می‌آورند و خسته از محیط پیرامون خود می‌شوند. بنابراین خانواده‌ها با بوجود آوردن بستر مناسب و ایجاد آرامش در آنان باید آنان را با فعالیت‌های گروهی آشنا سازند و استعداد‌های نهفته آنان را بیدار سازند.
می‌توان گفت: دوران کودکی دوران اوج گرفتن کودکان به سمت خواسته‌ها و آمال و آرزوهایشان است یک ارتباط صحیح و موثر والدین می‌تواند آنان را به سمت زندگی با سعادت سوق دهد.
انتهای پیام/