آیا کفاشیان بار دیگر از شیخ سرکوبگر بحرینی حمایت می‌کند؟

با نامزدی شیخ سلمان یک سؤال جدی برای فوتبال ما و شخص رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان مطرح می‌شود: آیا کفاشیان همانند سال 93 از شیخ سلمان حمایت خواهد کرد؟ شاید پاسخ به این سؤال در وهله اول ساده به نظر برسد اما با توجه به افشاگری‌های اخیر در خصوص دست داشتن این شیخ بحرینی در سرکوب انقلابیون بحرینی رفتار کفاشیان در قبال او زیر ذره‌بین خواهد بود.

هفته گذشته بود که روزنامه گاردین در گزارش تکان دهنده فاش کرد که شیخ سلمان‌بن ابراهیم آل خلیفه، هم راستا با مقامات سیاسی بحرین در سرکوب آزادیخواهان و طرفداران دموکراسی این کشور نقش داشته است.

در این گزارش، گیبسون (نویسنده مقاله) از ورزشکاران یاد کرد که در جریان تظاهرات خیابانی سال 2011 تاکنون توسط نیروهای رژیم آل خلیفه بازداشت و برای مدتی بدون تفهیم اتهام یا تشکیل دادگاه تحت شکنجه قرار گرفته‌اند.

گاردین عنوان کرد که از سازمان‌های حقوق بشر بحرینی نامه‌هایی دریافت کرده و در آنها ادعا شده شیخ سلمان نقش پررنگ در سرکوب مردم بحرین در سال 2011 داشته است.

گاردین در گزارش خود آورده است نامه‌هایی دریافت کرده که نشان می‌دهد شیخ سلمان در شناسایی بیش از 150 ورزشکار بحرینی که در سال 2011 برای دموکراسی و حقوق انسانی خود تظاهرات می‌کردند نقش داشته است، هر چند شیخ سلمان این اتهامات را رد کرده، اما سازمان‌های حقوق بشری همواره بر این ادعای خود پافشاری می‌کنند.

به عقیده آنها شیخ سلمان یکی از قوانین اصلی فیفا را نقض کرده و یکپارچگی و اتحاد جامعه فوتبال در بحرین را لکه‌دار کرده است.

علاوه بر این گاردین می‌گوید: شیخ سلمان در سرکوب وحشیانه مردم یمن هم نقش دارد و خانواده او از حامیان اصلی حکام سابق یمن و رژیم آل‌سعود است.

آسوشیتدپرس هم در گزارشی آورده‌است در سال 2013 زمانی که شیخ سلمان می‌خواست ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا را برعهده بگیرد با چنین موج اتهامی مواجه شد.

اکنون به دنبال تعلیق 90 روزه میشل پلاتینی از کلیه فعالیت‌های فوتبالی، از سوی کمیته اخلاقی فدراسیون جهانی فوتبال و در غیاب رئیس یوفا که بخت اصلی جانشینی سپ‌بلاتر رئیس مستعفی فیفا محسوب می‌شد، شیخ سلمان خود را بخت اصلی پیروزی در انتخابات فیفا می‌داند.

این در حالی است که فعالان حقوق بشری درخواست کرده بودند از نامزدی شیخ سلمان به دلیل اتهام «جنایت علیه بشریت» جلوگیری شود.

البته در سال 2013 هم سه سازمان حقوق بشری طی نامه‌ای به فیفا درخواست کردند تا از نامزدی شیخ سلمان برای ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا جلوگیری شود، اما این اتفاق رخ نداد و شیخ بحرینی با حمایت کسانی مانند کفاشیان به صندلی ریاست تکیه زد.

به تازگی کنفدراسیون بین المللی اتحادیه کارگران نیز نسبت به نامزدی شیخ سلمان برای ریاست فیفا ابراز نگرانی و اعتراض کرده است.

شاران بارو، دبیرکل این کنفدراسیون می‌گوید، می‌توان گفت که سیاست‌های داخلی فیفا ضعیف عمل می‌کند، این نهاد قبلاً از انجام تحقیقات در مورد اتهامات علیه شیخ سلمان خودداری کرد.

وی افزود: نمی‌دانیم سیاست‌های فیفا به کجا می‌انجامد، مسئولان فیفا اعلام کردند اتهامات شیخ سلمان را مورد بررسی قرار نمی‌دهند. باور نکردنی است فردی که چنین اتهاماتی درباره زیرپا گذاشتن حقوق بشر به او وارد است، بتواند در انتخابات شرکت کند، هنوز تعدادی از اعضای اتحادیه تجارت بین الملل در بحرین در زندان هستند و آزادی هنوز در بحرین وجود ندارد.

این نهاد خواسته در انتخابات فیفا مسائلی مانند حقوق بشر هم لحاظ شود. شیخ سلمان از سوی شیخ احمد الفهد یکی از اعضای کمیته اجرایی فیفا حمایت می‌شود و به احتمال زیاد در غیاب میشل پلاتینی از حمایت اروپایی‌ها نیز برخوردار شود.

حال در این شرایط، سوال اساسی که برای ما مطرح می‌شود این است که در انتخابات آتی فیفا که روز 7 اسفند در زوریخ برگزار خواهد شد، رأی فدراسیون فوتبال کشورمان و شخص کفاشیان به حساب کدام نامزد ریخته خواهد شد.

آیا کفاشیان همانند سال 2013 (که گفته می‌شود در انتخابات آن سال 15 رأی برای سلمان جمع آوری کرد) باز هم به شیخ بحرینی رأی خواهد داد.

به نظر می‌رسد در آن سال حساسیت‌ها روی شیخ سلمان به اندازه امروز نبود، اما این بار که برای تصدی جایگاهی جهانی خیز برداشته، افشاگری‌ها نیز علیه او شفاف‌تر و بی‌پرده‌تر شده است. باید دید کفاشیان چه واکنشی نشان خواهد داد.

بر همگان کاملاً مشخص است که نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران از خواسته‌های بحق مردم مظلوم کشور شیعه‌نشین بحرین که تحت ظلم و ستم خاندان آل خلیفه هستند، حمایت می‌کند و از خواسته‌ها و تظاهرات مسالمت آمیز آنان پشتیبانی می‌نماید و اگر در چنین شرایطی فردی که سرکوبگر راهپیمایی‌های مسالمت آمیز شیعیان آن دیار است و دستش به خون جوانان آن مرز و بوم آغشته است، بخواهد ریاست یک نهاد جهانی را برعهده بگیرد، حمایت از او نه تنها هرگز در راستای منافع ملی ما نیست، بلکه کاملاً در تضاد با تفکر و عقیده نظام جمهوری اسلامی قرار دارد.

در این بین فدراسیون فوتبال کشورمان و به طور خاص شخص علی کفاشیان به عنوان نماینده تفکر نظام سیاسی کشورمان باید در این برهه وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهد و هم‌راستا با آرمان‌ها و اهداف سیاسی نظام اسلامی کشورمان یعنی دشمنی با ظالمان و دوستی با مظلوم، عمل نماید.

اگر در آن سال، کفاشیان با وعده‌های سر خرمن، شیخ سلمان از او حمایت کرد، این بار و در انتخابات پیش روی فیفا چه خواهد کرد؟ با تمام آن چه گفته شد از کفاشیان انتظار رفتاری متفاوت می‌رود. اگرچه همواره ادعا می‌شود ورزش و به خصوص فوتبال از سیاست جدا است، اما غربی‌ها خود در عمل، کاملاً برعکس رفتار می‌کنند.

به دلیل همین رفتارهای سیاسی است که فدراسیون جهانی فوتبال هنوز پول‌های بلوکه شده ما را به حساب فدراسیون فوتبال کشورمان واریز نکرده است یا بهتر بگوییم سیاستمداران و سیاست‌کاری‌ها به بهانه تحریم مالی جمهوری اسلامی ایران به فیفا اجازه چنین کاری را نداده‌اند.

پس اگر کفاشیان در انتخابات آتی فیفا، بر اساس آنچه که از شیخ سلمان و جنایات او منتشر شده، تصمیم بگیرد به او رأی ندهد، نه تنها کار اشتباهی نکرده است بلکه عملاً هماهنگی میان دستگاه‌های نظام و تفکرات رؤسای ارشد را نشان خواهد داد، حتی اگر او به سیاسی‌کاری متهم شود.

کفاشیان می‌تواند همان طور که در انتخابات کنفدراسیون فوتبال آسیا، با حمایت خود موفقیت شیخ سلمان را رقم بزند، این بار هم با رایزنی‌های خود با دوستان نزدیکش به خصوص فدراسیون‌های همسو با جمهوری اسلامی نگذارد فردی که گروه‌های حقوق بشری نسبت به نامزدی او معترض هستند و او را جنایتکار می‌دانند بر صندلی یک نهاد جهانی مانند فیفا تکیه بزند.

حتی به لحاظ فوتبالی هم شیخ سلمان در دو سالی که در رأس فوتبال آسیا بود، عملکردی به سود فوتبال ما نداشت که حالا بخواهیم از او حمایت کنیم.

گزارش از رضا عسگری

انتهای پیام/