به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، فاطمه عیدیون از معدود هنرمندانی است که این خطوط و نقوش را طراحی می کند. در واقع کار او خوشنویسی و طراحی نقوش سنتی روی تیغه هاست.
طراحی نقوش روی علامت
این روزها به مناسبت ایام محرم معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، نمایشگاهی از هنری برپا کرده که با آیین ها و رسوم مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) گره خورده است.
هنر خوشنویسی و طراحی نقوش روی علامت های عاشورایی، اگرچه در دوره قاجار ارج و قربی فراوان داشت، اما امروزه رو به فراموشی است و هنرمندانش انگشت شمارند.
در این میان، فاطمه عیدیون به عنوان نخستین زنی که وارد عرصه خوشنویسی و طراحی نقوش علامت شده و آثارش را در این نمایشگاه عرضه کرده، تلاش می کند با ثبت این هنر آیینی روح تازه ای به آن بدمد.
او در این نمایشگاه یک علم تک تیغه و یک علم سه تیغه را همراه دو سپر، سه گرز یک تیپ، تیغه کوچکی که بر کمر شیر سوار می شود و چندین بخش دیگر علامت را به نمایش گذاشته است. از او می پرسم چرا تعداد تیغه های علامت ها کم است؟ که در پاسخ می گوید: کار خوشنویسی و طراحی نقوش تنها روی یک یا سه تیغ علم صورت می گیرد و دیگر تیغه های علم ساده است، بنابراین به دلیل محدودیت فضا تنها تیغه های نقش دار را به نمایش گذاشته ایم.
روی علم تک تیغه سبک کار گل و مرغ اجرا شده و پشت آن صحنه های عاشورایی و شمایل امامی ترسیم شده است.
در این نقوش شمایل پنج تن، صحنه های رزم، قتلگاه و ... به چشم می خورد.
عیدیون در پاسخ به این پرسش که تصاویر را از کجا الهام گرفته، عنوان می کند: بخشی از این نقوش برگرفته از کار هنرمندان قدیمی است. برای مثال از آثار معروف ترین هنرمند این عرصه، میرزاعلی جوهریان، که بیش از صد سال پیش در اصفهان به این هنر اشتغال داشت. بخشی دیگر از اینها برگرفته از نقاشی های قهوه خانه ای است و از آنجاکه در این آثار صحنه های عاشورایی نقاشی شده پیش زمینه خوبی را برای طراحی نقوش بر علامت فراهم کرده است.»
تلاش برای ثبت هنری فراموش شده
فاطمه عیدیون که دارای مدرک هنری در طراحی نقوش سنتی از سازمان میراث فرهنگی است با بیان این که افراد انگشت شماری در این عرصه فعال اند، از قصدش برای ثبت این هنر در میان شاخه های رشته فلز می گوید. به این منظور او به بررسی تاریخچه هنر طراحی نقوش و خوشنویسی روی علامت پرداخته و مستنداتی از هنرمندان قبلی جمع آوری کرده است.
به گفته او، سابقه علامت سازی به آل بویه برمی گردد که در ابتدا از جنس چوب و به شکل «T» بود و در طول زمان به ویژه دوره صفویه و قاجار به شکل امروزی تکامل می یابد. برخی از این علامت ها در موزه های کشور نگهداری می شود.
به باور این هنرمند جوان، علامت ها در سی چهل سال اخیر تغییر چندانی نداشته اند، چون سفارش دهندگان آنها ترجیح می دهند شکل سنتی این علامت ها حفظ شود.
عیدیون درباره رونق کارش عنوان می کند: در طول سال سفارش دارم و سه ماه قبل از محرم سفارش ها بیشتر می شود. امسال به دلیل نمایشگاه از خیر برخی سفارش ها گذشتم. با این همه، کار طراحی 10 دست علم یک تیغه، سه تیغه و پنج تیغه را انجام دادم.
نمایشگاه خوشنویسی و طراحی نقوش بر علامت های عاشورایی که از شنبه در محل ساختمان شماره یک سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برپا شده تا پایان این هفته ادامه خواهد داشت.
پا جای پای پدر
فاطمه عیدیون که دانش آموخته رشته طراحی و نقاشی است، تأکید دارد که علامت ساز نیست؛ تأکید او از این روست که یکی از رسانه ها او را به عنوان نخستین علامت ساز زن معرفی کرده و او اصرار دارد ما این اشتباه را تکرار نکنیم. با وجود این، تعجبم را نمی توانم پنهان کنم و می پرسم چه شد وارد عرصه ای شده که خیلی مردانه است. عیدیون با بیان این که در این چند روز بیشتر بازدیدکنندگان این موضوع را عنوان کرده اند، اشاره می کند که این حرفه از پدر مرحومش به او به ارث رسیده است. در واقع، پدر او طراح نقوش تیغه ها و دیگر تزئینات علامت بود و سابقه ای 30 ساله داشت.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
منبع:جام جم
انتهای پیام/